Χτες ήταν που ήρθες σαν δελφινι δίπλα μου την ώρα που κολυμπούσα, ήθελες να με τρομάξεις αλλά δεν τα κατάφερες. Βλεπεις την προηγούμενη φορά που βρεθήκαμε στη παραλία έβρεξε και δεν κολυμπήσαμε μαζί. Χτες ήταν που κάτω απο την ομπρέλα ήρθες με την παρέα σου, φίλοι όλοι μαζί και πίναμε μπύρες. Χτες ήταν που την 'είπες' στη σερβιτόρα όταν πήγες να πάρεις μόνο σου τις μπύρες απο το bar. Χτες ήταν που έλεγες ότι έκοψες το ποτο (το βαρύ) και θα κόψεις το τσιγάρο. Βλέπεις, οι τελευταίοι μήνες ήταν δύσκολοι για σένα με τα φάρμακα που έπερνες επειδη ο 'φίλος σου', το ποτό που σε έκανε να ξεχνιέσαι, σου έκανε τη ζωή δύσκολη. Χτές ήταν που κανονίζαμε να πάμε ολοι μαζί στην παραλία και να πλακωθούμε στις μπύρες. Να παίξουμε βόλευ και να κολυμπήσουμε κάνοντας σαματά.

Χθές πήγες την τελευταία πίτσα σε σπίτι. Ελεγες συνέχεια ότι θα κάνεις κάτι άλλο. Μάλωνες με το μπαμπά σου για την κατάσταση στο μαγαζί. Μαζί και ο αδερφός στον αγωνα αυτό. Χτές έκανες την τελευταία βόλτα σου με το παπί με το κουτί, πάνω στο βουνό. Ωραια η φύση, ωραία η θέα, ωραια η αισθηση της ελευθερίας μετά το ποτό πάνω στο μηχανάκι. Χτες όμως ήταν η τελευταία φορά που πήγες γρήγορα απο την ευθεία στην στροφή..μέχρι που ένα χωράφι άπλωθηκε μπροστά σου για να σωριαστείς και να δείς το φεγγάρι. ¨Ομως ο Θεός είχε κάτι άλλο στο νου του για σένα. ¨Εβαλε μία πέτρα στο μέτωπό σου. Να σου ανοίξει το κεφάλι να σου πάρει όλη την χαρά και το γέλιο που χάριζες αλλά και ο ίδιος χαιρόσουν, 22 χρόνια...

Σήμερα, μεγάλη λύπη...ο αδελφός σου να κρατά σιωπηλός την μητέρα σου και ο πατέρας να σου χαιδέυει το μέτωπο όπως ποτέ άλλοτε.

Γιατί ρε Μπαμπη? Γιατι επέτρεψες κάτι τετοιο στον εαυτό σου? Δεν ξέρω πώς θα κυλίσει η ζωη, μάλλον σαν να μη συνέβει τίποτα, αλλά θα σε θυμόμαστε για πάντα!! Και κάθε τεκίλα ή μπύρα που θα πίνουμε θα είναι για εσένα. Γειά σου Μπάμπη, τα λέμε...

Χτες ήταν που ήρθες σαν δελφινι δίπλα μου την ώρα που κολυμπούσα, ήθελες να με τρομάξεις αλλά δεν τα κατάφερες. Βλεπεις την προηγούμενη φορά που βρεθήκαμε στη παραλία έβρεξε και δεν κολυμπήσαμε μαζί. Χτες ήταν που κάτω απο την ομπρέλα ήρθες με την παρέα σου, φίλοι όλοι μαζί και πίναμε μπύρες. Χτες ήταν που την 'είπες' στη σερβιτόρα όταν πήγες να πάρεις μόνο σου τις μπύρες απο το bar. Χτες ήταν που έλεγες ότι έκοψες το ποτο (το βαρύ) και θα κόψεις το τσιγάρο. Βλέπεις, οι τελευταίοι μήνες ήταν δύσκολοι για σένα με τα φάρμακα που έπερνες επειδη ο 'φίλος σου', το ποτό που σε έκανε να ξεχνιέσαι, σου έκανε τη ζωή δύσκολη. Χτές ήταν που κανονίζαμε να πάμε ολοι μαζί στην παραλία και να πλακωθούμε στις μπύρες. Να παίξουμε βόλευ και να κολυμπήσουμε κάνοντας σαματά.

Χθές πήγες την τελευταία πίτσα σε σπίτι. Ελεγες συνέχεια ότι θα κάνεις κάτι άλλο. Μάλωνες με το μπαμπά σου για την κατάσταση στο μαγαζί. Μαζί και ο αδερφός στον αγωνα αυτό. Χτές έκανες την τελευταία βόλτα σου με το παπί με το κουτί, πάνω στο βουνό. Ωραια η φύση, ωραία η θέα, ωραια η αισθηση της ελευθερίας μετά το ποτό πάνω στο μηχανάκι. Χτες όμως ήταν η τελευταία φορά που πήγες γρήγορα απο την ευθεία στην στροφή..μέχρι που ένα χωράφι άπλωθηκε μπροστά σου για να σωριαστείς και να δείς το φεγγάρι. ¨Ομως ο Θεός είχε κάτι άλλο στο νου του για σένα. ¨Εβαλε μία πέτρα στο μέτωπό σου. Να σου ανοίξει το κεφάλι να σου πάρει όλη την χαρά και το γέλιο που χάριζες αλλά και ο ίδιος χαιρόσουν, 22 χρόνια...

Σήμερα, μεγάλη λύπη...ο αδελφός σου να κρατά σιωπηλός την μητέρα σου και ο πατέρας να σου χαιδέυει το μέτωπο όπως ποτέ άλλοτε.

Γιατί ρε Μπαμπη? Γιατι επέτρεψες κάτι τετοιο στον εαυτό σου? Δεν ξέρω πώς θα κυλίσει η ζωη, μάλλον σαν να μη συνέβει τίποτα, αλλά θα σε θυμόμαστε για πάντα!! Και κάθε τεκίλα ή μπύρα που θα πίνουμε θα είναι για εσένα. Γειά σου Μπάμπη, τα λέμε...