Είναι μια μορφή συμπλέκτη, που αναλαμβάνει να μεταφέρει την κίνηση ανάμεσα σε δύο άξονες. Για να επιτύχει την σύζευψη των δύο αξόνων, χρησιμοποεί ένα υγρό (συνήθως σιλικονούχο). Το υγρό αυτό έχει την ιδιότητα να αυξάνει το ιξώδες του σε περίπτωση εφαρμογής διατμητικών τάσεων. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που οι δύο άξονες γυρίζουν με διαφορετική ταχύτητα, το υγρό 'πήζει' και μεταφέρει την κίνηση από τον ένα (που γυρίζει πιο γρήγορα) στον άλλο (που γυρίζει πιο αργά) μέχρι οι διαφορετικές αυτές ταχύτητες εξισορροπηθούν.
Χρησιμοποιείται σε αντικατάσταση του κεντρικού διαφορικού σε τετρακίνητα αυτοκίνητα (όταν σπινάρουν οι μπροστινοί τροχοί π.χ. ενώ οι πίσω είναι ακίνητοι τότε μεταφέρεται ροπή/κίνηση και στον άλλον άξονα) και σε διατάξεις διαφορικών ελεγχόμενης ολίσθησης, δηλ. μπλοκέ (το ελέγχον στοιχείο της διαφορετικής ταχύτητας περιστροφής των ημιαξονίων είναι ο συνεκτικός συμπλέκτης).