Auto Avio Costruzioni 815
Το AAC 815 είναι το πρώτο αυτοκίνητο που κατασκέυασε ο Έντζο Φερράρι στην Μόντενα, μετά την φυγή του από την Άλφα Ρομέο το 1938. Τόσο ο Φεράρι, όσο και ο Ιάνο φαίνεται πως είχαν διαφωνίες με τον Γκομπάτο, ως προς την σύνθεση και το στήσιμο της αγωνιστικής ομάδας της Άλφα Ρομέο. Οι λόγοι αυτοί οδήγησαν στο διαζύγιο και σε μια συμφωνία του Φεράρι με την μαμά εταιρία να μην χρησιμοποιήσει τον όνομα Σκουντερία Φερράρι για τα επόμενα 4 χρόνια.
Έτσι εγένετο το Άουτο Άβιο Κοστρουτσιόνι, ή αλλιώς η όμορφη προσπάθεια του Φεράρι και μιας ομάδας μηχανικών να συνθέσουν τα κομμάτια του παζλ που άκουγε στο όνομα Φίατ 508c. Ο Φεράρι έχοντας στην σύνθεση του, τους Μπάτσι, Γκιμπέρτι, Μπελεντάνι και Κολόμπο, ανέθεσε την επίβλεψη του πρότσεκτ στον Μασσιμίνο. Όλοι τους εξαίρετοι μηχανικοί, οι οποίοι ακολουθώντας την λύση της εποχής (τα Νουόβα Μπαλίλα ήταν τα κατεξοχήν μοντέλα που προετοίμαζαν οι περισσότεροι οίκοι για τους αγώνες της εποχής) πήραν τα Φιατ 508c και αφού ενίσχυσαν τα σασί, κράτησαν τα φρένα, το σασμάν, την εμπρόσθια ανάρτηση μαζί με το τιμόνι απαράλλαχτα. Ο κινητήρας ήταν αυτός που δέχθηκε το βάρος των τροποποιήσεων, όπως φαίνεται παρακάτω, ενώ το αμάξωμα ανέλαβε να το ντύσει ο μαέστρος της εποχής, ο μεγάλος Αντερλόνι της Καροτσερία Τούρινγκ.
Ο κινητήρας της 815, ουσιαστικά πρόκειται για την συνένωση δύο κινητήρων Φίατ των 1089 κ.εκ. έκαστος. Οι κινητήρες αυτοί είχαν απόδοση περί τους 42 ίππους στις 4.400 σ.αλ. με συμπίεση 7,5:1 και τροφοδοσία από ένα Weber 36 DR3. Οι μηχανικοί του Φεράρι, μείωσαν την διάμετρο και την διαδρομή των δύο μοτέρ, χρησιμοποίησαν τις κεφαλές και έναν αλουμινένιο μπλοκ που κατασκέυασε η Φοντερία Καλζόνι στην Μπολόνια και έβγαλαν έναν 8 κύλινδρο σε σειρά κινητήρα 1496 κ.εκ. με απόδοση 72 ίππους στις 5.500 σ.αλ. Ο κινητήρας αυτός, είχε στην εισαγωγή 4 Weber 30 DR2, έναν εκκέντροφόρο επικεφαλής κατασκευασμένο απ' τους μηχανικούς του Φερράρι και δύο βαλβίδες στον κύλινδρο.
Το κιβώτιο ταχυτήτων παρέμεινε το τετρατάχυτο της Φίατ, με ενισχυμένα σωθικά και γρανάζια κατασκευασμένα επίσης από την Άουτο Άβιο Κοστρουτσιόνι. Αλλαγές επίσης υπήρξαν και στην ανάρτηση. Όλο το αυτοκίνητο ζύγιζε 625 κιλά, ενώ το αμάξωμα του Αντερλόνι φτιαγμένο από κράμα αλουμινίου και μαγνησίου, ζύγιζε 54.
Δύο 815 κατασκευάστηκαν, το 815/020 Largo και το 815/021 Corto με μακρύ και κοντό σασί αντίστοιχα.
Και τα δύο συμμετείχαν στο Γκραν Πρι της Μπρέσια του 1940, που ουσιαστικά ήταν το ακυρωμένο Μίλλε Μίλια της εποχής, λόγω ενός αττυχήματος το 1938.
Τα υπολοίπα αύριο, σόρυ κουράστηκα...
Μια καλή βιβλιογραφική παραπομπή: '815 - The Genesis of Ferrari' του Fransisco Varisco, εκδόσεων Ferrari World, 1990.