Μιας και οδήγησα χτες το αυτοκίνητο και σας έβαλα στον κόπο ν' ασχοληθείτε, οφείλω να γράψω τις εντυπώσεις μου.

Εξωτερικά τα πράγματα ήταν όπως τα φανταζόμουν, δηλαδή κανένα ψεγάδι. Στο χώρο του μοτέρ η μόνωση του 'καθρέφτη' φαίνεται να έχει ελαφρώς ξεκολλήσει αλλά αυτό είναι πταίσμα. Διαρροές δεν φαίνονται πουθενά (το μοτέρ ήταν άπλυτο). Στο εσωτερικό υπάρχει μια σχετική εικόνα φθοράς, ήτοι πλαστικά και υφάσματα δεν δείχνουν καινούρια αλλά κι αυτό είναι αναμενόμενο. Το τιμόνι έχει μια μικρή γυαλάδα στη στεφάνη και το κάθισμα του οδηγού φαίνεται να έχει 'πέσει' λίγο, ειδικά στο αριστερό πλαϊνό που ακουμπάει η έξω επιφάνεια του ποδιού. Πταίσματα που φτιάχνονται.

Το μέγεθος του πορτ-μπαγκάζ δεν είναι καθόλου εντυπωσιακό, αν και υπάρχουν πολλές θήκες και το σχήμα του είναι 'καθαρό'. Η πίσω πόρτα ανοίγει και κλείνει ηλεκτρικά και ΔΕΝ υπάρχει τρόπος να ταξιδέψετε με αυτή έστω κι ελάχιστα ανοικτή (μεταφορά πολύ επιμήκους αντικειμένου).

Στο 'ζουμί' τώρα. Τη διαφορά για μένα την κάνει το αυτόματο κιβώτιο, το οποίο είναι κλασικό (όχι διπλού συμπλέκτη). Οι αλλαγές του μου φάνηκαν σχετικά απότομες ενώ το kick-down δεν με εντυπωσίασε με την ευαισθησία του. Μου φάνηκε και λίγο θορυβώδες, παρότι οι βαλβολίνες του είχαν αλλαχτεί πρόσφατα (νωρίτερα από το όριο της Όπελ).

Το μοτέρ φαίνεται αρκετά πιο αδύναμο σε σχέση με τον δίλιτρο της VAG με τα 170 άλογα που είχα οδηγήσει πρόσφατα σε Tiguan test-drive αλλά με χειροκίνητο κιβώτιο. Φαίνεται να υπάρχει ακόμη και διαφορά στην αίσθηση με το δεύτερο να θυμίζει πιο πολύ βενζινοκινητήρα. Πολύ πιθανόν όμως η κρίση μου να επηρεάζεται σε κάποιο βαθμό από το αυτόματο κιβώτιο. Δεν αισθάνεσαι κάποιο κενό στην παροχή ισχύος και τα 210 που είδα στην Εγνατία ήρθαν (και διατηρούνταν) σχετικά εύκολα. Έχεις όμως την αίσθηση ότι το αμάξι θα αισθανόταν καλύτερα σε μικρότερες ταχύτητες.

Ο θόρυβος, πάντως, (μοτέρ, λάστιχα, αεροδυναμικός) είναι χαμηλότερος σε σχέση με το Γκολφ μου στην ίδια ταχύτητα, σημάδι προσεγμένης κατασκευής και μικρής ταλαιπωρίας. Το τελευταίο επιβεβαιώθηκε και από την οδήγηση στην πόλη που περιλάμβανε μπόλικες λακούβες.

Τα φρένα, που έχουν αλλαχτεί πρόσφατα, δείχνουν να το σταματάνε με σιγουριά και σε απόλυτη ευθεία. Υποθέτω, όμως, ότι σε ορεινή στροφοδιαδρομή και λόγω κιβωτίου & βάρους θα κουραστούν εύκολα. Ναι, ξέρω, αυτά πρέπει να τα ξεχάσω - το αμάξι είναι για άλλα πράγματα.

Το μόνο που με προβλημάτισε είναι κάποιες πολύ ομαλές ταλαντώσεις του τιμονιού σε δεξιές καμπές μέτριας ταχύτητας (έξοδος από αυτοκινητόδρομο). Διατηρούνταν καθόλη τη διάρκεια της στροφής, το συνολικό τους εύρος δεν θα πρέπει να ξεπερνούσε τις 5 μοίρες και θύμιζαν το σύστημα ειδοποίησης για αλλαγή λωρίδας που είχα οδηγήσει πρόσφατα σ' ένα Βόλβο. Επειδή τέτοιο σύστημα το Όπελ δεν έχει, κάτι πρέπει να ελεγχθεί εδώ.

Σημειωτέον ότι φορουσε χειμερινά ελαστικά (Michelin Alpine ...κάτι) που είχαν ήδη διανύσει περί τις 40.000 χλμ. με πλάτος 235. Σίγουρα έπαιξαν το ρόλο τους.

Συμπερασματικά, το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι σε εξαιρετική κατάσταση για τα χλμ που έχει διανύσει αλλά με χάλασαν χαρακτηριστικά όπως οι χώροι, το κιβώτιο και η απόδοση του μοτέρ. Αν και οικονομοτεχνικά η αγορά του συμφέρει, οδηγικά δεν με 'έφτιαξε' και δεν ξέρω αν θα το πάρω.

Είχα οδηγήσει παλιότερα ένα Insignia sedan με τον 1.8 βενζίνη και το Sport Pack (ήτοι 18άρες και σκληρότερη ανάρτηση) και είχα πιστέψει πώς με ένα δυνατότερο μοτέρ θα έφτιαχνε το πράγμα. Βέβαια, εκείνο είχε μόλις 65.000 χλμ αλλά ήταν μάλλον χειρότερα συντηρημένο από το εν λόγω diesel.

Τα είχα γράψει αναλυτικά τότε. Για όποιον δεν βαριέται το λινκ εδώ: http://yourgear.gr/index.php/odigisame/freska/438-opel-insignia-18.