-
@Γιωργος123
Ναι οκ το προβλημα ειναι οι γονεις και λοιπον?
Τι πιστευεις οτι μπορουν να αλλαξουν οι γονεις σε ενα ατομο 25 ετων και μαλιστα αρρωστο? Τι παραπανω να κανουν που δεν εκαναν τα προηγουμενα χρονια.
Ποιος σου ειπε οτι οι γονεις ειναι ψυχικα υγιη ατομα που μπορουν να γινουν σωστοι ανθρωποι στα 50-60 τους?Και μη γελιομαστε δεν ειναι μονο θεμα γονιων , αλλα και του ιδιου του ατομου , ξερω ατομα που ειχαν το σθενος να προκοψουν σε κωλοκαταστασεις και ατομα που καιγονται με τα λεφτα των γονιων τους, οχι γιατι οι γονεις τους δεν τα αγαπουν, αλλα γιατι δεν ξερουν να φερθουν σα γονεις και μετα απο καποια ηλικια παει , περασε το τρενο.
Επισης εχω και περιπτωσεις με φυσιολογικο το ενα παιδι και κατεστραμενο το αλλο (ή και τα 2 κτλ)Ενα τετοιο ατομο θελει ιατρικη στηριξη, αλλα και στηριξη απο κοντινους του ανθρωπους.
Το προβλημα ειναι οτι κανεις δεν ενδιαφερεται πραγματικα να πιασει αυτο το ατομο και οχι απλα να του πει 2 κουβεντες να χαμε να λεγαμε, αλλα να ειναι διπλα του συνεχεια.
Ετσι αυτο το ατομο μενει μονο του ουσιαστικα με φιλους αντιστοιχους εξαρτημενους και τους γονεις του με τους οποιους εχει προβληματικη σχεση η οποια θα ξεκιναει πολλα χρονια πριν..Εκει θες καποιον πολυ κοντινο σου να σε στηριξει και στις περιπτωσεις που ξερω ατομα να την εβγαλαν καπως καθαρη ειχαν και εναν αδελφο να τους στηριξει ή καποιον πολυ κοντινο.. οχι ανουσιους συγγενεις και υποτιθεμενους φιλους που το μονο που κανουν ειναι να κουτσομπολευουν τη κατασταση (και λιγη τυπικη παρεα) και στενοχωριουνται υποτιθεται στη κηδεια.
Θελει ενασχοληση το ζητημα για καιρο απο καποιον που δεν εχει να κερδισει τιποτα απο αυτο, μονο να χασει. Για αυτο και οι περισσοτεροι γυριζουμε τη πλατη στο ζητημα..
Ετσι ειναι δυστυχως τα πραγματα , ειμαστε ολοι συνυπευθυνοι και αυτο επειδη ζουμε σε μια κοινωνια οπου λιγοι εχουν μαθει να μην κοιτουν τον εαυτο τους και να μη θελουν να βγαλουν το ματι του γειτονα..
Οι ναρκομανεις ειναι ενα ακομα παραγωγο (απο τα ασχημα που δε θελουμε να βλεπουμε και να ξερουμε) αυτης της κοινωνιας γιατι εμεις εχουμε μαθει να δινουμε προτεραιοτητα σε αλλα πραγματαΥΓ παντως και γω δε θελω να δινω λεφτα στα πρεζακια αν και ισως θα πρεπε γιατι καπως πρεπει να τη βγαλουν .συνηθως περιοριζομαι στο να τους δινω τσιγαρα..
Sent from my LG-P500 using Tapatalk
-
Ο χρήστης thvarveris έγραψε:
Ατομική ευθύνη δεν υπάρχει;
Επίσης για την προσωπική μου ηθική όλοι αυτοί οι τύποι δεν είναι άρρωστοι.
Πάνε γυρεύοντας, δεν μπορεί μετά να απαιτούν να τους βλέπουν και να μεριμνούν για αυτούς όπως θα το έκαναν για κάποιον καρκινοπαθή πχ ή κάποιον ανάπηρο από ατύχημα.Ενας καρκινοπαθης καπνιστης γιατι μπορει να απαιτει να μεριμνουν γι'αυτον; Αυτος δεν πηγαινε γυρευοντας;
Αμ ο αναπηρος; Δεν θα εξετασεις τις συνθηκες του ατυχηματος; Αν πηγαινε με 240 με τη χαγιαμπουσα; -
Ο χρήστης skye έγραψε:
Ατομική ευθύνη δεν υπάρχει;
Επίσης για την προσωπική μου ηθική όλοι αυτοί οι τύποι δεν είναι άρρωστοι.
Πάνε γυρεύοντας, δεν μπορεί μετά να απαιτούν να τους βλέπουν και να μεριμνούν για αυτούς όπως θα το έκαναν για κάποιον καρκινοπαθή πχ ή κάποιον ανάπηρο από ατύχημα.Ενας καρκινοπαθης καπνιστης γιατι μπορει να απαιτει να μεριμνουν γι'αυτον; Αυτος δεν πηγαινε γυρευοντας;
Αμ ο αναπηρος; Δεν θα εξετασεις τις συνθηκες του ατυχηματος; Αν πηγαινε με 240 με τη χαγιαμπουσα;Δεν είναι έτσι! Δηλαδή τον αναπηρο που έφταιξε για το αποτέλεσμα του τον πετάς στον Καιάδα και αυτόν που προέκυψε από συνοδηγός και λάθος άλλου τον θεραπεύεις? Η 'λόγος' δεν πρέπει να παίξει ρόλο στην επιλογή αντίδρασης (ενδιαφερον ή αδιαφορία) αλλά να διορθωθεί ή μάλλον να γίνει κατανοητός για να μπορεσει να υπάρξει λύση.
Ο καθένας είναι βέβαια υπεύθυνος των πράξεων του και του εαυτού του αλλά αυτό δεν πρέπει να σημαινει ότι αξίζει ή δεν αξίζει να αλλάξει. Το μόνο που δεν χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι είναι κριτές. Υποστηρικτές χρειάζονται.Σε πολλές περιπτώσεις πρώτα πρέπει να ξεκινά η 'αντίδραση' από τους άλλους με σκοπό να 'ξυπνήσει' ο ίδιος ο παθών.
Ο ναρκωμανής δεν έχει συναίσθηση και εικόνα. Το να του την δείξει κάποιος άλλος ίσως είναι η αρχή.
Το πλέον λογικό είναι ότι ο καθένας και κάθε σπίτι αντιμετωπίζει προβλήματα και θέματα. Ετσι έπρεπε όλοι να καταλήξουμε στα ναρκωτικά. Από την στιγμή που σε κάποιους δεν υπάρχει η εσωτερική δύναμη να αντιδράσουν 'ορθά' κατα την λογική μας τότε κάποιος άλλος πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία. -
Πολλές φορές κάποιος κατάντησε έτσι, επειδή κάτι συνέβαινε στο σπίτι του. Γι' αυτό και οι γονείς δεν μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις εκ των υστέρων να βοηθήσουν, είναι αυταπόδεικτο, αν μπορούσαν θα το είχαν κάνει νωρίτερα σε πολύ πρώιμο στάδιο ή και εξαρχής.
Το θέμα είναι πολύ δύσκολο. -
πολυ δυσκολες καταστασεις. εχω χασει παιδικο φιλο που ηταν καθαρος για 3-4 χρονια και ενα βραδυ, ενω μαλωσε με την μητερα του, πηγε σε ενα εγκατελειμενο σπιτι, βαρεσε δοση και το πρωι τον βρηκαν νεκρο, 29 χρονων.
μαλιστα στην κηδεια πηγα με εναν αλλο παιδικο φιλο που εμαθα αργοτερα οτι εκανε και αυτος χρηση αλλα ειχε καταφερει να ξεφυγει.
αποτι καταλαβαινω οσο μπορω, ειναι οτι η ηρωινη σε εθιζει μια ζωη και ειναι πολυ ευκολο οσο καιρος και να εχει περασει, μπορει μια μερα να ξαναπεσεις. πιστευω οτι ειναι σαν το τσιγαρο (αυτο το καταλαβαινω ως καπνιστης) αλλα σε πολυ χειροτερη μοιρα. πρεπει να τους δουμε ως αρρωστους, αλλα δυσκολα καποιος βρισκει την ψυχικη δυναμη να μπορεσει να φαει ολα τα σκ@τ@ που χρειαζεται και να κατσει διπλα τους. τυχεροι ειναι οσοι εχουν στην οικογενεια τους ανθρωπους με μεγαλη υπομονη και αγαπη.
-
Ο τύπος τα έχει γ@μήσει.
Οι επιλογές του είναι:
α) να ψοφήσει
β) να γίνει αγρότης κάπου στη Πίνδο και να μη ξαναδεί ποτέ γνωστό ή φίλο. -
Ο χρήστης leonp έγραψε:
Ο τύπος τα έχει γ@μήσει.
β) να γίνει αγρότης κάπου στη Πίνδο και να μη ξαναδεί ποτέ γνωστό ή φίλο.ισχυει, μονο με πληρης αποκοπη απο παρεες και γνωριμες περιοχες-στεκια μπορεις να γλιτωσεις. και φυσικα σε περιβαλλον που δεν υπαρχουν 'πειρασμοι'. δυσκολα θα βρεις dealer στην ανω-μακρυνιτσα
-
Ο χρήστης Cyberguy έγραψε:
Ο τύπος τα έχει γ@μήσει.
β) να γίνει αγρότης κάπου στη Πίνδο και να μη ξαναδεί ποτέ γνωστό ή φίλο.ισχυει, μονο με πληρης αποκοπη απο παρεες και γνωριμες περιοχες-στεκια μπορεις να γλιτωσεις. και φυσικα σε περιβαλλον που δεν υπαρχουν 'πειρασμοι'. δυσκολα θα βρεις dealer στην ανω-μακρυνιτσα
Κ αν εθιστει σε τιποτα βοτανα εκει πανω?Παντως σοβαρα τωρα εχει τυχει να με σταματησουν πολλες φορες και να μη δωσω λεφτα και ποτε δεν κινδυνεψα.Δεν ειναι σε κατασταση να βλαψουν οταν νιωθουν την εξαρτηση η απλα ετυχε στις περιπτωσεις μου;
-
Ο χρήστης leonp έγραψε:
Ο τύπος τα έχει γ@μήσει.Οι επιλογές του είναι:
α) να ψοφήσει
β) να γίνει αγρότης κάπου στη Πίνδο και να μη ξαναδεί ποτέ γνωστό ή φίλο.Εγώ συμφωνώ μαζί σου, παρόλο που δεν μ' αρέσει το ωμό της έκφρασης
Αλλά αν το καλοσκεφτείς μόνο με μια δραματική αλλαγή ζωής θα καταφέρει αν απεξαρτηθεί, είτε αυτό λέγεται Πίνδος ή άγονο νησί, είτε κέντρο απεξάρτησης απομακρυσμένο κ.λ.π.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλουμε να απαλλαγούμε από την παρουσία τέτοιων ατόμων αλλά απλά ότι το συγκεκριμένο περιβάλλον (πόλεις, κόσμος, ναρκωτικά) μόνο κακό τους κάνει.
Καλό κουράγιο... -
Ο χρήστης leonp έγραψε:
Ο τύπος τα έχει γ@μήσει.Οι επιλογές του είναι:
α) να ψοφήσει
β) να γίνει αγρότης κάπου στη Πίνδο και να μη ξαναδεί ποτέ γνωστό ή φίλο.Έτσι! Έχω παραδείγματα από 2 περιπτώσεις, ένας γείτονας και ένας δευτεροξάδερφος. Ο πρώτος αφού έβγαζε μαχαίρια στην οικογένεια για τα λεφτά της δόσης και είχε ξεπουλήσει το μισό σπίτι, βρέθηκε νεκρός ένα βράδυ με την σύριγγα στο χέρι. Όλοι είπαν ότι ησύχασε. Ο 2ος είχε την υποστήριξη της οικογένειας (χρήμα) και της κοπέλας του (ηρωίδα με πολλά respect) και πήγαν μαζί σε μοναστήρι στην Ισπανία για 3 μήνες και στην Ρωσία για 6. Έπειτα έκαναν διακοπές για άλλους 5-6 μήνες στην ορεινή Ευρυτανία. Έτσι καθάρισε. Και οι 2 ήταν 25άρηδες τότε. Σήμερα (4 χρόνια μετά) ο δεύτερος έχει δική του δουλειά (τεχνικός) και είναι και ζει φυσιολογικά.
-
Ο χρήστης socratesn έγραψε:
Ο τύπος τα έχει γ@μήσει.
β) να γίνει αγρότης κάπου στη Πίνδο και να μη ξαναδεί ποτέ γνωστό ή φίλο.ισχυει, μονο με πληρης αποκοπη απο παρεες και γνωριμες περιοχες-στεκια μπορεις να γλιτωσεις. και φυσικα σε περιβαλλον που δεν υπαρχουν 'πειρασμοι'. δυσκολα θα βρεις dealer στην ανω-μακρυνιτσα
Κ αν εθιστει σε τιποτα βοτανα εκει πανω?Παντως σοβαρα τωρα εχει τυχει να με σταματησουν πολλες φορες και να μη δωσω λεφτα και ποτε δεν κινδυνεψα.Δεν ειναι σε κατασταση να βλαψουν οταν νιωθουν την εξαρτηση η απλα ετυχε στις περιπτωσεις μου;
Μάλλον έτυχε αλλά και τίποτα δεν αποτελεί τον κανόνα! Η επιθετικότητα είναι μέρος των παρενεργειών στέρησης.
Αν λειτουργούσε το μυαλό για να κρίνει ποιο το καλό ή το κακό σε μια αντίδραση, γιατί να μην λειτουργεί και στο ερώτημα καλό ή κακό αυτό που κάνει στον εαυτό του! -
Έχω συγγενή....
σκληρη κατάσταση....
εκλεψε...
πηγε σε κέντρο αποτοξίνωσης....
εστρωσε για λίγο....
ξαναλύγισε......
μετα πηγε στα βουνα για 2 χρονια με γελαδια στους μπαρμπαδες.......
και παλι λύγισε.....
κατεληξε στις φυλακες.....
εκανε το βαπορακι.....
και μια μέρα βρέθηκε νεκρός στο κελί του....
Ησυχασε η ψυχη του... και πλεον νομίζω και οι γονείς τουΚαι σε αυτό το θεμα είμαστε χώρα χωρις την παραμικρη υποδομή!
-
Όταν ήμουν μικρός έκανα παρέα με ένα παιδί που έμενε ακριβώς απέναντι. Τα 2 μεγαλύτερα αδέρφια του ξεκίνησαν με χάπια κ με μαθηματική ακρίβεια οδηγήθηκαν στην ηρωίνη πολύ γρήγορα. Μεγαλώνοντας τους είδα να παίρνουν, να γίνονται κομμάτια παντού, να κλέβουν τους δικούς τους, τους ξένους, να τρώνε ξύλο, να τους μπαγλαρώνουν, να πηγαίνουν φυλακή, να ξαναβγαίνουν, να τρελαίνονται, να βαράνε ενέσεις μπροστά στα μάτια μου, να ζητιανέυουν, να πέφτουν σε κώμα και να τους κουβαλάμε (8.00 πμ πριν πάμε σχολείο), η μάνα τους να τους τρυπάει τις φλέβες όπως είχε μάθει για να γλιτώσουν και άλλα πολλά.
Προσπάθησαν να αποτοξινωθούν αλλά πάντα επέστρεφαν. Το συμπέρασμα που έχω βγάλει είναι ότι η ηρωίνη δεν σκοτώνει! Μα μιλάμε εδώ και 20 χρόνια ζουν και οι 2.
Σε κάποια φάση ο ένας την είδε θα πάω σε μοναστήρι. Οι μοναχοί τον δέχτηκαν για να τον βοηθήσουν. Ε μόλις άρχισε να αρπάζει μαχαίρια κ να απειλεί ότι θα τους σφάξει όλους, τον έδιωξαν.
Μακάρι να μπορούσαν να γλιτώσουν. Έχουν προκαλέσει αφόρητο πόνο στην οικογένειά τους. Ο πατέρας έπαιρνε ψυχοφάρμακα και πέθανε σχετικά νέος, ενώ παρασύρθηκε και ο παιδικός μου φίλος κ οδεύει και αυτός προς τα κει.
Όταν σας ζητούν χρήματα είναι μόνο γι αυτό. Να ξέρετε ότι δεν τρώνε ιδιαίτερα, πιο πολύ γλυκά. (τον ρημάζουν τον καημένο τον περιπτερά το καλοκαίρι με τα παγωτά! )
-
Ο χρήστης cosneo έγραψε:
Το πλέον λογικό είναι ότι ο καθένας και κάθε σπίτι αντιμετωπίζει προβλήματα και θέματα. Ετσι έπρεπε όλοι να καταλήξουμε στα ναρκωτικά. Από την στιγμή που σε κάποιους δεν υπάρχει η εσωτερική δύναμη να αντιδράσουν 'ορθά' κατα την λογική μας τότε κάποιος άλλος πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία.
το προβλημα ειναι οταν εχουμε την ταση να θεωρουμε οτι επειδη εμεις (ή οι περισσοτεροι) θα αντιδρουσαμε καπως σε μια κατασταση, ετσι γινεται/θα πρεπει να γινεται με ολους, κι οταν αυτο δε γινεται, προκειται περι μαλάκα
-
There is a general myth that drugs, in themselves, are addictive. In fact, the war on drugs is predicated on the idea that if you interdict the source of drugs you can deal with addiction that way. Now, if you understand addiction in the broader sense we see that nothing in itself is addictive. No substance, no drug is by itself addictive and no behavior is by itself addictive. Many people can go shopping without becoming shopaholics. Not everyone becomes a food addict. Not everyone who drinks a glass of wine becomes an alcoholic. So the real issue is what makes people susceptible because it's the combination of a susceptible individual and the potentially addictive substance or behavior that makes for the full flowering of addiction. In short, it's not the drug that's addictive it's the question of the susceptibility of the individual to being addicted to a particular substance or behavior.
Απο το Moving Forward. Δεν μπορει βεβαια να σταθει μονο του, το εξηγει σε αλλο σημειο γεννετικα οπως επισης και την προδιαθεση ως αποτελεσμα κοινωνικης εξελιξης απο την αρχη της ζωης.
-
Ο χρήστης skye έγραψε:
Ατομική ευθύνη δεν υπάρχει;
Επίσης για την προσωπική μου ηθική όλοι αυτοί οι τύποι δεν είναι άρρωστοι.
Πάνε γυρεύοντας, δεν μπορεί μετά να απαιτούν να τους βλέπουν και να μεριμνούν για αυτούς όπως θα το έκαναν για κάποιον καρκινοπαθή πχ ή κάποιον ανάπηρο από ατύχημα.Ενας καρκινοπαθης καπνιστης γιατι μπορει να απαιτει να μεριμνουν γι'αυτον; Αυτος δεν πηγαινε γυρευοντας;
Αμ ο αναπηρος; Δεν θα εξετασεις τις συνθηκες του ατυχηματος; Αν πηγαινε με 240 με τη χαγιαμπουσα;-
Δεν τεκμηριώνεται αυτό που λες για τον καρκίνο. Η θέση της ιατρικής τον τελευταίο καιρό είναι ό,τι για τον καρκίνο υπάρχει προδιάθεση στην ουσία το 'λάθος' το κουβαλάμε μέσα μας στην εγγραφή του DNA.
Η θεία μου πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα και δεν είχε καπνίσει ποτέ ούτε κανείς άλλος μέσα στην οικογένεια της. -
Ταυτίζεις το ατύχημα με τροχαίο και χαγιαμπούσες... από που και ως που;
Περίπτωση εργατικού ατυχήματος δεν υπάρχει (οικοδόμος που πέφτει από την σκαλωσιά πχ κλπ κλπ);
Περίπτωση τροχαίου άνευ χαγιαμπούσας δεν υπάρχει (παράσυρση πεζού από αυτοκίνητο, επιβάτης σε μέσο μαζικής μεταφοράς κλπ κλπ);
Δείξε μου τώρα σε παρακαλώ μία περίπτωση ναρκομανούς που να είναι ατύχημα ή σύμπτωση.
-
-
Ο χρήστης xenos έγραψε:
Όταν ήμουν μικρός έκανα παρέα με ένα παιδί που έμενε ακριβώς απέναντι. Τα 2 μεγαλύτερα αδέρφια του ξεκίνησαν με χάπια κ με μαθηματική ακρίβεια οδηγήθηκαν στην ηρωίνη πολύ γρήγορα. Μεγαλώνοντας τους είδα να παίρνουν, να γίνονται κομμάτια παντού, να κλέβουν τους δικούς τους, τους ξένους, να τρώνε ξύλο, να τους μπαγλαρώνουν, να πηγαίνουν φυλακή, να ξαναβγαίνουν, να τρελαίνονται, να βαράνε ενέσεις μπροστά στα μάτια μου, να ζητιανέυουν, να πέφτουν σε κώμα και να τους κουβαλάμε (8.00 πμ πριν πάμε σχολείο), η μάνα τους να τους τρυπάει τις φλέβες όπως είχε μάθει για να γλιτώσουν και άλλα πολλά.Προσπάθησαν να αποτοξινωθούν αλλά πάντα επέστρεφαν. Το συμπέρασμα που έχω βγάλει είναι ότι η ηρωίνη δεν σκοτώνει! Μα μιλάμε εδώ και 20 χρόνια ζουν και οι 2.
Σε κάποια φάση ο ένας την είδε θα πάω σε μοναστήρι. Οι μοναχοί τον δέχτηκαν για να τον βοηθήσουν. Ε μόλις άρχισε να αρπάζει μαχαίρια κ να απειλεί ότι θα τους σφάξει όλους, τον έδιωξαν.
Μακάρι να μπορούσαν να γλιτώσουν. Έχουν προκαλέσει αφόρητο πόνο στην οικογένειά τους. Ο πατέρας έπαιρνε ψυχοφάρμακα και πέθανε σχετικά νέος, ενώ παρασύρθηκε και ο παιδικός μου φίλος κ οδεύει και αυτός προς τα κει.
Όταν σας ζητούν χρήματα είναι μόνο γι αυτό. Να ξέρετε ότι δεν τρώνε ιδιαίτερα, πιο πολύ γλυκά. (τον ρημάζουν τον καημένο τον περιπτερά το καλοκαίρι με τα παγωτά! )
Η ηρωινη σκοτωνει οπως και το τσιγαρο οπως και πολλα αλλα. Απλα ολοιοι οργανισμοι δεν ειναι το ιδιο. Μπορει καποιος να κανει 7 πακετα τσιγαρα την μερα για 50 χρονια και να μην παθει τιποτα και ενας αλλος να κανει 1 πακετο και να παθει καρκινο.
Ο καρκινος παντως σε μεγαλο ποσοστο ειναι κληρονομικος
-
Ο χρήστης thvarveris έγραψε:
- Ταυτίζεις το ατύχημα με τροχαίο και χαγιαμπούσες... από που και ως που;
Περίπτωση εργατικού ατυχήματος δεν υπάρχει (οικοδόμος που πέφτει από την σκαλωσιά πχ κλπ κλπ);
Περίπτωση τροχαίου άνευ χαγιαμπούσας δεν υπάρχει (παράσυρση πεζού από αυτοκίνητο, επιβάτης σε μέσο μαζικής μεταφοράς κλπ κλπ);
Δείξε μου τώρα σε παρακαλώ μία περίπτωση ναρκομανούς που να είναι ατύχημα ή σύμπτωση.
Καλα ασε το 1 απ'εξω για να μην μπαινουμε σε τετοια συζητηση, στο 2 μιλαω ευθεως για συγκεκριμενο ατυχημα: εφοσον θεωρεις οτι ο πρεζακιας πηγαινε γυρευοντας και δε δικαιουται να απαιτει μεριμνα, το ιδιο δεν ισχυει και συγκεκριμενα για τον υποθετικο τυπο που με χαγιαμπουσα και 250+ χιλιομετρα (πολυ πανω απ'τα ορια) μενει αναπηρος; Δεν ταυτιζω τιποτε, ειπα εξεταση καθε περιπτωσης και εφοσον τιθεται θεμα ατομικης ευθυνης, ισχυουν τα ιδια με τον πρεζακια λογικα. Το τσιγαρο ειδικοτερα εχει πολυ περισσοτερο ενδιαφερον οπως και το αλκοολ -ή θεωρεις πως η καταχρηση δεν συνεπαγεται αποδεδειγμενα προβληματα υγειας; ή το τσιγαρο δεν προκαλει προβληματα υγειας μηπως; -
Εν ολιγοις, οποιος παει γυρευοντας με οποιονδηποτε τροπο να παιρνει τα αρχιδια μου κατασταση. Γιατι να περιοριζομαστε στα πρεζακια; Νομιζεις οτι εχω καμια ορεξη να πληρωνω για τα προβληματα υγειας του καθε χοντρελα που τη βγαζει μερα νυχτα στα Μακντοναλτς; Ή για τον ηλιθιο που δε φοραγε ζωνη ή κρανος; Ολα ή τιποτα. - Ταυτίζεις το ατύχημα με τροχαίο και χαγιαμπούσες... από που και ως που;
-
Εγώ προσωπικά δεν έτυχε ποτέ να έχω ζήσει απο κοντά παρόμοια κατάσταση με ναρκομανη σε οικογενειακό - φιλικό - περιβάλλον.
Σίγουρα θεωρώ ότι είμαι πάρα πολυ τυχερός γιατί αυτές οι καταστάσεις είναι πραγματικά δύσκολες.
Ένας φίλος όμως έχει ζήσει και μου έχει περιγράψει τρομερά πράγματα για δυο φίλους του που είναι αδέλφια. Πήγαν σε πολλά προγράμματα αλλα πάντα κατρακυλούσαν πίσω.τελικά ο ένας έφυγε απο υπερβολική δόση.ο άλλος κατάφερε να τους ξεγελάει όλους,φίλους γνωστούς, χωριανους, συγγενείς, γονείς για να δίνουν χρήματα για το χάπι του οκανά (είναι ένα πρόγραμμα που εφαρμόζεται με ένα χάπι υποκατάστατο ναρκωτικών) αλλα αγοραζε ναρκωτικά και τους έδειχνε κομμένα ντεπόν ως το χάπι του οκανά. Ο φίλος μου έψαξε πάρα πολυ και βρήκε ένα πρόγραμμα στην ισπανία αλλα δεν κατάφερε να τον βάλει. Το ίδιο πρόγραμμα εφαρμόζεται και εδώ στην Ελλάδα υπο την επίβλεψη του ισπανικού προγράμματος.εκει κατάφερε να βρει θέση και μετα άρχισε να προσπαθεί να πείσει τον φίλο του να δεχθεί να μπει. Το κατάφερε τον έπεισε και πήγανε μαζί και μπήκε πριν απο έναν χρόνο περίπου. Το πρόγραμμα έχει διάρκεια 2 ετών και είναι αυτοχρηματοδοτούμενο και βασίζεται στην εργασία των μελών του. Η εργασία που κάνουνε τους κρατάει πάρα πολυ απασχολημένους και απαγορεύεται να κάνουν χρήση σε ο,τι έχει σχέση με εθισμό όπως τσιγάρο Καφε αλκοόλ.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο φίλος μου κατάφερε να βοηθήσει, όμως δεν θα το είχε καταφέρει αν και ο ναρκομανης δεν ήθελε να βοηθησει τον εαυτό του. -
Ο χρήστης xenos έγραψε:
Όταν ήμουν μικρός έκανα παρέα με ένα παιδί που έμενε ακριβώς απέναντι. Τα 2 μεγαλύτερα αδέρφια του ξεκίνησαν με χάπια κ με μαθηματική ακρίβεια οδηγήθηκαν στην ηρωίνη πολύ γρήγορα. Μεγαλώνοντας τους είδα να παίρνουν, να γίνονται κομμάτια παντού, να κλέβουν τους δικούς τους, τους ξένους, να τρώνε ξύλο, να τους μπαγλαρώνουν, να πηγαίνουν φυλακή, να ξαναβγαίνουν, να τρελαίνονται, να βαράνε ενέσεις μπροστά στα μάτια μου, να ζητιανέυουν, να πέφτουν σε κώμα και να τους κουβαλάμε (8.00 πμ πριν πάμε σχολείο), η μάνα τους να τους τρυπάει τις φλέβες όπως είχε μάθει για να γλιτώσουν και άλλα πολλά.Προσπάθησαν να αποτοξινωθούν αλλά πάντα επέστρεφαν. Το συμπέρασμα που έχω βγάλει είναι ότι η ηρωίνη δεν σκοτώνει! Μα μιλάμε εδώ και 20 χρόνια ζουν και οι 2.
Σε κάποια φάση ο ένας την είδε θα πάω σε μοναστήρι. Οι μοναχοί τον δέχτηκαν για να τον βοηθήσουν. Ε μόλις άρχισε να αρπάζει μαχαίρια κ να απειλεί ότι θα τους σφάξει όλους, τον έδιωξαν.
Μακάρι να μπορούσαν να γλιτώσουν. Έχουν προκαλέσει αφόρητο πόνο στην οικογένειά τους. Ο πατέρας έπαιρνε ψυχοφάρμακα και πέθανε σχετικά νέος, ενώ παρασύρθηκε και ο παιδικός μου φίλος κ οδεύει και αυτός προς τα κει.
Όταν σας ζητούν χρήματα είναι μόνο γι αυτό. Να ξέρετε ότι δεν τρώνε ιδιαίτερα, πιο πολύ γλυκά. (τον ρημάζουν τον καημένο τον περιπτερά το καλοκαίρι με τα παγωτά! )
Επανέρχομαι σήμερα δυστυχώς...
Μακελειό στην Αργυρούπολη
Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 11 Αυγούστου 2011, 09:29
Αιματηρή συμπλοκή σημειώθηκε χθες στις 23:50 το βράδυ σε σπίτι στην οδό Αβέρωφ 79 στην Αργυρούπολη. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, υπήρξε διαπληκτισμός μεταξύ τριών αδερφών, ο οποίος κατέληξε στον βαρύ τραυματισμό του ενός εκ των τριών.
Η Αστυνομία προχώρησε στη σύλληψη των δύο δραστών.
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=361507&cid=4Έχω στεναχωρηθεί πάρα πολύ. Είναι αμαρτία ο μικρότερος να πάει τώρα φυλακή όπου εκεί θα γίνουν τα χειρότερα. Δυστυχώς ο μεγάλος κατέληξε...
ΓΙΑ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ!!!!!!!!
Ναρκωτικά και συγγενής. Τί θα κάνατε?