Ο χρήστης ililias έγραψε:
Για μένα, δεν 'φταίει' ο γιός, αλλά ολόκληρη η οικογένεια.
Που δεν σκέπτεται ότι η εκποίηση ενός περιουσιακού στοιχείου που αποκτήθηκε με τόσο κόπο δεν σημαίνει χρήμα που πρέπει να πεταχτεί - μάλλον σημαίνει χρήμα που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να πεταχτεί!

καλη η ακινητη περιουσια αλλα καμια φορα μπορει κανεις να την σπρωξει και να εκμεταλλευτει το χρημα πολυ καλυτερα.. εξαρταται..
το 'κραταω τα οικοπεδα στο χωριο μου ετσι να υπαρχουν' νταξ.. συγκινητικο δε λεω , αλλα δεν εχει και πολυ νοημα για μενα, οσον αφορα καποιον που χρειαζεται τα λεφτα να καλυψει τις οποιες αναγκες του

To πρόβλημα που θίγει ο Τζιεξήντας είναι δυστυχώς υπαρκτό, αλλά δεν οφείλεται / ανάγεται σε θέμα γενεών. Εξ άλλου, η κάθε γενιά δεν πέφτει από τον ουρανό, αλλά παράγεται από και 'κουβαλά' μέσα της τις προηγούμενες.

'Το πρόβλημα με τη νέα γενιά δημιουργείται από τη στιγμή που παύεις να ανήκεις σ' αυτήν'. (Σαλβαδόρ Νταλί).

Ο χρήστης G60 έγραψε:

Aπό πότε η ανάλυση της πραγματικότητας μετατρέπεται σε γκρίνια?
Η το μεταφράζουμε έτσι γιατί αυτή είναι η αλήθεια?
Πάρτε το χαμπάρι.
Τα παιδιά μας θα έχουν εργοδότες Αλβανούς (και μπράβο στους Αλβανους) γιατί αυτό που βλέπεις εσύ ως γκρίνια είναι γιατί απαξιούν να πάνε για δουλειά ή να μάθουν=κόπος/χρόνος μια δουλειά σωστα.
Σε μια εικοσαετία το πολύ θα έχουν πουληθεί ότι περιουσίες κάναν οι πατεράδες μας σε 40 χρόνια για να έχουν οι κανακάρηδες το κρουασαν στις 11 το πρωί στο κομοδίνο και το χαρτζηλίκι απ τη μαμά.
Αυτά ομως κάποτε θα τελειώσουν και τότε θέλω να ζω για να δω την πίκρα της γκρίνιας.

Εκανες εσυ αναλυση της πραγματικότητας τωρα;Γνωριζεις τι κανουν στό σύνολό τους οι 'νέοι' ή βρηκες δυο παραδείγματα και τα γενίκευσες απλά και μόνο για να γκρινιάξεις και να παραστήσεις τον 'σωστό';
Και τι πάει να πει 'οι Αλβανοι';Ειναι μικρότερης αξιας απο τους 'Ελληνες' μηπως και τους κατεταξες σε παρακατιανους που δεν θα αξιζε να δουλέψουνε οι Ελληνες σε αυτούς;Καλώς η κακώς,στην εργασια θα αναδειχτούνε οι καλύτεροι ασχετως καταγωγής Μακη.Και θα πατωσουν οι χειρότεροι ασχέτων των γονιδίων τους.
Αυτα για να δεις πόσο απέχεις απο την πραγματικότητα που νομίζεις οτι ανακάλυψες

Ε δε σε βλέπω να παίρνεις και συγκεκριμένες θέσεις ,γενικώς.
Ολο απ έξω απ έξω μου εισαι και καλά κι ωραία.
Η κατάθεση μιας άποψης τσούζει είτε αρέσει σε μερικούς είτε όχι.
Οταν δεν αρέσει το λέμε γενικεύσεις,φασισμό,ισωπεδωτισμό κι άλλες παπαριές.

Ετσι σε θελω!Οποιος δεν εχει απόλυτες θεσεις και μπορει να δει και εναλλακτικούς τρόπους ή καταστασεις στο περιβάλλον του,δεν εχει άποψη.
Και όποιος βλέπει μαύρο ή άσπρο ειναι αυτός που βλέπει την πραγματικότητα.
Κούνια που σε κούναγε,αν νομίζεις οτι τσούζουν οι απόψεις σου επειδη λένε την αλήθεια.Τσούζουν γιατι προσβαλουν αδιακρίτως οποιονδηποτε τσουβαλιασες,δικαίως ή αδίκως.
Αλλα τι να λέμε;Σαν του τσουβάλιασμα δεν έχει

Την νέα γενιά που είναι για πνίξιμο στον νεροχύτη ποιος την έχει αναθρέψει?

Ο χρήστης Kid έγραψε:
Την νέα γενιά που είναι για πνίξιμο στον νεροχύτη ποιος την έχει αναθρέψει?

οι Φιλλιπινεζες

Αυτό που ξέρω είναι ο,τι μας φεύγει η ψυχή καθημερινά για πενταροδεκάρες, μας έφυγε η ψυχή τόσα χρόνια για να σπουδάσουμε και κανείς δε μας είπε τι θα βρίσκαμε μπροστά μας αν δεν είχαμε γνωστό ή αδέρφια μεγαλύτερα και τώρα καθόμαστε και τα ακούμε κιόλας.
Το χόμπυ της εκμετάλλευσης πατρικής περιουσίας δεν είναι χαρακτηριστικό της δικής μας 'σειράς'. Μας πρόλαβαν άλλοι και έχω άπειρα παραδείγματα στο νου μου.
Αυτή τη στιγμή εμείς παλεύουμε για να φτιάξουμε ένα σπίτι, που με δεδομένο ότι αντιστοιχεί σε μισθούς κάποιων δεκαετιών εργασίας χωρίς τροφή (καλά... να μη βάλω τη φούσκα των ακινήτων τα τελευταία 5 χρόνια στη μέση που όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε...)θεωρώ εξυπνακισμό να λέτε ότι λέτε για οικοπεδάκια και σπιτάκια και σαχλαμάρες... Φυσικά και θα βοηθήσουν, αν μπορούν οι γονείς, διότι έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα αυτή η βοήθεια είναι κάτι σημαντικό για εμάς. Χωρίς αυτή τη βοήθεια οι περισσότεροι θα είμαστε μια ζωή στη γύρα (όπως και θα γίνει) και μόνο αν είμαστε πολύ τυχεροί ή ικανοί-πονηροί θα καταφέρουμε κάποια στιγμή να ξελασπώσουμε και να κάνουμε μια αρχή... Ούτε οι ελέυθεροι επαγγελματίες έχουν την ίδια ευκολία που είχαν λίγα χρόνια πριν: Η αγορά έχει αλλάξει και τα πράγματα έχουν αγριέψει είτε μας αρέσει είτε όχι.
Βλέπω από στα αρχεία της εταιρίας τι δουλειές είχαν πριν 15 χρόνια και τι γίνεται τώρα και τραβάω τα μαλλιά μου! Και δε νομίζω ότι ο τότε συνάδελφος ήταν πολύ καλύτερος από εμένα ούτε φυσικά μπορώ να φανταστώ να ξεκινώ δική μου δουλειά τη στιγμή που με το ζόρι μπορώ να καλύψω τις ανάγκες μου (και αν υπάρχει και άλλος άνθρωπος στη μέση ούτε να το ρισκάρω στην πλάτη του μπορώ)...

Καλά όσα λέτε για δουλειά και ικανότητες λοιπόν αλλά λύπαμαι, τα ακούω βερεσέ... πιστέψε με, αν δεν υπάρχει η 'μαγιά' τότε ζύμωση δε γίνεται. Αν υπάρχει, τότε μια χαρά είναι η σύγχρονη νεολαία, μας/σας βάζει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι αμα γουστάρει...

Τέλος, σχετικά με τους αλλοδαπούς, επειδή ήρθε το θέμα ως δείγμα της τεμπελιάς των συνομήλικών μου πρόσφατα, έχω να πω το εξής: Ναι, έχω δουλέψει και στα χωράφια κύριοι αλλά αν μου πληρώνατε την (πανάκριβη) ασφάλειά μου και πλήρώνα και τους φόρους που μου αναλογούν τότε θα σας στοίχιζα τα διπλά. ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΟΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΝ ΘΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΑΤΕ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ;

Σεβασμός στο νέο Έλληνα ιδιωτικό υπάλληλο/ελέυθερο επαγγελματία και δη στον οικογενειάρχη. Είναι ένας μικρός Ήρωας και ας τον έχουν όλοι οι άλλοι χεσμένο...

Μα το θέμα δεν είναι η 'εκμετάλλευση της πατρικής περιουσίας', αλλά η εκποίησή της ως μέσο συνέχισης ως τα -άντα και βάλε της α-εργίας.
Πχ:

• να αγοράζει η θυγατέρα διαμέρισμα για να έχει το δικό της χώρο, επιθυμώντας να βάλει εγγυητή τον πατέρα και με την πώληση ενός οικοπέδου 'στο χωριό' για μπροστάντζα. Να της λέει ο πατέρας 'Δεν μπορώ να καλύπτω τη δόση, ενώ εσύ με αυτοκίνητο, διασκέδαση κλπ δεν βάζεις στην άκρη ούτε 100 ευρώ το μήνα από τη δουλειά σου. ΘΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ'. Απάντηση: 'Ε, ΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΙ!'.
• να κάθονται στρέμματα ολόκληρα με ελιές χωρίς καλλιέργεια και συγκομιδή, εκτός από τις περιπτώσεις που κάποιος θα τις πάρει (αν τις πάρει) 'μισιακές' δίνοντας στην ουσία το 1/4-1/3 των κερδών στον ιδιοκτήτη νέο κληρονόμο. Επάγγελμα ουδέν, ηλικία 25+, εκπαίδευση τριτάξιο γυμνάσιο με το ζόρι, παρουσία στην καφετέρια ξαδέλφου μου πολύωρη, μεσημέρι-βράδυ. Και η ελιά ποτιστική, εύκολη στη φροντίδα (χαμηλά δέντρα), ζήτημα να συνεπάγεται 2-3 μήνες παρουσία το χρόνο.

Δεν είναι αυτά φαινόμενα της νέας γενιάς φυσικά, και παλιότερα συνέβαιναν (βλ. ταινίες Όμ. Ευστρατιάδη ). Απλώς έχω την αίσθηση ότι η κατάσταση έχει ενταθεί.

1 στα 100 είναι αυτό, αλλά είναι πιασάρικο και ακούγεται...
Που διάλο είναι τόσα κτήματα και δεν τα βλέπω εγώ, ρε παιδιά; Μόνον εγώ και οι φίλοι μου γεννηθήκαμε 'ως έχουμε';

Ο χρήστης D-Jet έγραψε:
1 στα 100 είναι αυτό, αλλά είναι πιασάρικο και ακούγεται...
Που διάλο είναι τόσα κτήματα και δεν τα βλέπω εγώ, ρε παιδιά; Μόνον εγώ και οι φίλοι μου γεννηθήκαμε 'ως έχουμε';

αυτοι που ειναι απο επαρχια, συνηθως ολο και κατι εχουν στο χωριο.

Ο χρήστης spiros έγραψε:

1 στα 100 είναι αυτό, αλλά είναι πιασάρικο και ακούγεται...
Που διάλο είναι τόσα κτήματα και δεν τα βλέπω εγώ, ρε παιδιά; Μόνον εγώ και οι φίλοι μου γεννηθήκαμε 'ως έχουμε';

αυτοι που ειναι απο επαρχια, συνηθως ολο και κατι εχουν στο χωριο.

Ίσως να είναι και αυτό...

Ο χρήστης D-Jet έγραψε:

1 στα 100 είναι αυτό, αλλά είναι πιασάρικο και ακούγεται...
Που διάλο είναι τόσα κτήματα και δεν τα βλέπω εγώ, ρε παιδιά; Μόνον εγώ και οι φίλοι μου γεννηθήκαμε 'ως έχουμε';

αυτοι που ειναι απο επαρχια, συνηθως ολο και κατι εχουν στο χωριο.

Ίσως να είναι και αυτό...

μπορει να ειναι σπιτι, οικοπεδο, χωραφι.

απο κει και περα ειναι θεμα πως αξιοποιεις αυτη τη περιουσια. Αλλοι τη μετατρεπουν σε κουρσα, αλλοι σε μετοχες, αλλοι αγοραζουν σπιτι στην Αθηνα, αλλοι επενδυουν στη δουλεια τους.

Αλλοι τα 'τρωνε' , ετσι απλα .

Φίλτατε, ελπίζω τουλάχιστον η μια από τις δύο να μην είναι η γυναίκα σου.....

Εδώ είναι -νομίζω- που αρχίζουν και μπουρδουκλώνονται όλες οι έννοιες στην Ελλάδα. Η έννοια του νόμιμου, παράνομου, τυπικού, κατάχρησης εξουσίας, εργασιακών σχέσεων κ.ο.κ. Γιατί είμαι σίγουρος ότι η ευνοημένη από τις δύο κυρίες είναι και αυτή που θα διακηρύξει πρώτη το δικαίωμά της στην προωρη συνταξιοδότηση. Όχι πως η άλλη δεν θα τολμήσει. Απλά, όπως έτυχε ευνοϊκής μεταχείρισης η μία, έτσι θα μπορεί στο μέλλον να απεργεί χωρίς να φαίνεται ότι απουσιάζει από την 'εργασία' της...Και στο καπάκι θα την πέσουν οι 'απέναντι' και θα μιλάνε για δημόσιους αργόμισθους υπάλληλους -δικαίως για την μία, αλλά τόσο άδικα για την άλλη.

(Και πες μου, ως πατήρ του τόπικ αυτού, πόσο 'τρελοί' φαίνονται οι 'Ελληνες μέσα από την κατάσταση που αναφέρεις?)

Τρελό είναι ή
θλιβερό?
εξοργιστικό?

Φίλε Ηλία, αυτό δεν μπορώ να το συνηθίσω. Εικοσι και βάλε χρόνια που δουλεύω, δεν μπορώ να το καταπιώ με τίποτα...

ΠΑΝΤΟΥ υπάρχουν φιλότιμοι και μη -και πάντα την 'πληρώνουν' οι πρώτοι.
Σε μια ΔΥ, οι άχρηστοι γίνονται αργόμισθοι -με τη βουλα. Σε μια επιχείρηση, απολύονται, ή μάλλον, εξωθούνται σε παραίτηση. Δυστυχώς, εν Ελλάδι, ούτε στη μία περίπτωση, αλλά ούτε και στην άλλη, υπάρχουν/λειτουργούν θεσμοί και κανονισμοί. Στο Δημόσιο, είσαι μόνιμος και στα @@ σου. Στην άλλη όχθη, είσαι τ'αφεντικό και πάλι στα @@ σου.

Είμαστε έθνος αν@@ον ! (που έλεγε και ο μέγας Κύριος....!)

Ο χρήστης Kid έγραψε:
Την νέα γενιά που είναι για πνίξιμο στον νεροχύτη ποιος την έχει αναθρέψει?

Δεν έχεις εντελώς άδικο έτσι όπως το θέτεις. Ναι, τη νέα γενιά την έχει αναθρέψει η προηγούμενη. Δεν γίνεται η κάθε γενιά το ΙΔΙΟ με την τροφό της όμως. Παίρνει τους δικούς της δρόμους και κάνει τις δικές της επιλογές. Και αλίμονό μας αν ήταν αλλιώς. Οπότε, και για τα καλά, και για τα κακά, δεν έχει ΜΟΝΟ ευθύνη αυτός που αναθρέφει, αλλά και αυτός που αναθρέφεται.

Για να ευθυμήσουμε λίγο θα περιγράψω ένα σύντομο περιστατικό που συνέβη πριν καμιά ώρα στο Praktiker στον Ταύρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανυπομονησίας/βιασύνης ανθρώπου χωρίς (εμφανή) λόγο και χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα.
Περίμενα στο ταμείο και μπροστά μου ήταν 3-4 πελάτες. Κάποια στιγμή ο κύριος μπροστά μου αλλάζει ουρά και πηγαίνει στου δίπλα ταμείου. Μετά από ένα λεπτό κοιτάω δεξιά μου και δεν τον βλέπω πουθενά. Αυτομάτως κοιτάω πίσω μου και τον βλέπω να περιμένει στην ουρά αμέσως μετά από εμένα (1 χαμένη θέση) . Μετά από 1-2 λεπτά τον ξαναβλέπω στη δεξιά ουρά Τελικά, λίγο πριν έρθει η σειρά μου στο ταμείο τον ξαναχάνω από τα δεξιά μου και τον βλέπω πάλι πίσω μου, αλλά πλέον παρεμβάλλεται μεταξύ μας ένας ακόμα κύριος (2 χαμένες θέσεις)