Hotel...πωωω τι μου θύμησες τώρα!! Αυτό το έπαιζα με τους γονείς μου όταν ήμουν μικρός, δυστηχώς πρέπει να έχει χαθεί τώρα λόγω μετακομίσεων Τεσπα τώρα παίζω συχνά-πυκνά με φίλους και συγγενείς Trivial Pursuit, πολύ ωραίο παιχνίδι που σου δίνει γνώσεις, φαντάζομαι ότι όλοι γνωρίζουμε τι παιχνίδι είναι

ΑD&D,Call of Cthulhu κ τα 2 role playing games.......

Εχω πολυ καιρο να παιξω βεβαια.....

Τάβλι!! Σταθερή αξία!!!

Ο χρήστης opterios έγραψε:
Τάβλι!! Σταθερή αξία!!!

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πάμε για καφέ, ΔΕΝ θα πάμε στο Zeppelin..

Ενας φιλος μου εχει το Hero Quest.Το γνωστο επιτραπεζιο που παιζεται με ζαρια μαχης και αντιπαλους τερατα,ζομπι και δρακους.Απλα τρομερο παιχνιδι που σιγουρα εχουμε παιξει ολοι.

Εκεί πας για καφέ ρε;

Κι από μενα μια ψηφος στο ταβλι..

Ο χρήστης Kid έγραψε:

Τάβλι!! Σταθερή αξία!!!

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πάμε για καφέ, ΔΕΝ θα πάμε στο Zeppelin..

Να πάτε στις 'Υάδες'.

Σκάκι. Το παιχνίδι που θριαμβέβει η σκέψη και η λογική. Μαθαίνοντας κανείς σκάκι εκτός την ψυχαγωγία που του προσφέρει ώς παιχνίδι καλιεργεί και τον χαρακτήρα του προοθώντας ιδιότητες όπως μεθοδικός τρόπος σκέψης, φαντασία, μνήμη, κρίση, αντικειμενική εκτίμιση καταστάσεων, υπομονή, επιμονή, πειθαρχία, δημιουργικότητα. Και μαθαίνει τον άνθρωπο να εργάζεται και να βασίζεται στίς δυνάμεις καί όχι να τα περιμένει όλα απο την τύχη (τομέας που εμείς οι Έλληνες πάσχουμε) είτε απο τον εύκολο δρόμο (άλλος ένας τομέας που οι Έλληνες πάσχουμε). Πόσες φορές δέν έχουμε δεί σε κάποιο έργο όταν θέλουν να δείξουν επίπεδο να παίζουν οι πρωταγωνιστές απο μία παρτίδα σκάκι. Χιλιάδες πράγματα μπορούν να ειπωθούν για το σκάκι. Εγώ να πώ ακόμα ότι πρίν ασχοληθώ δέν μου φαινόταν κάν ενδιαφέρον ενώ τώρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και αναρωτιέμαι πόσοι ανθρώποι δέν θα ξέρουν κάν πόσο ελκυστικό για το μυαλό σε βαθμό που να σε κάνει να κολάς είναι το σκάκι..

Πολυ ωραιο παιχνιδι το σκακι.Ο γιος της ξαδερφης μου πηγαινει σε σχολη και μαθαινει εχει παρει πανελληνιο κυπελλο και ειναι περιπου 8 χρ.Το τι μου κανει οταν παιζουμε δεν χρειαζεται να το πω.

Stratego παίζει κανείς;

Ο χρήστης opterios έγραψε:
Stratego παίζει κανείς;

A!!! Έπαιζα εγώ πιό μικρός....
Έχω να παίξω καμιά 10αριά χρόνια τώρα, αλλά φυσικά ακόμη το έχω. Φοβερό παιχνίδι! Θυμάμαι όμως ότι δεν άρεσε σε πολλούς γιατί ήταν λίγο πολύπλοκο (να θυμασαι τις στολές και ποιός σκοτώνει ποιόν). Επίσης δεν στέκονταν καλά τα πιόνια μου και όλο πέφτανε με αποτέλεσμα να αποκαλύπτονται οι θέσεις του στρατού μου. Αυτά όμως ήταν ίσως προβλήματα της έκδοσης του παιχνιδιού πουείχα, που ήταν λίγο παλιά. Το παιχνίδι εγώ το λάτρευα.

Άλλα παιχνίδια που τα λάτρευα:

1. Μονόπολη. Χρειάζεται να πω ότι ήμουνα συνέχεια ο τραπεζίτης;

2. Cluedo. Πολύ καλό παιχνίδι 'βρες το δολοφόνο'. Έπαιρνε ώρα και ήθελε λίγο σκέψη.

3. Hotel. Παιχνίδι στο στυλ της Μονόπολη, μόνο που έχτιζες ξενοδοχεία.

4. Είχα κι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που λεγόταν 'Φόρμουλα 1'. Είχε δύο πίστες σε μια καρτέλα, το Σπα και το Εστορίλ. Ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να αγωνιστείς με βάση τυχαίες καρτέλες που έπαιρνες. Να σας πω την αλήθεια ποτέ δεν το κατάλαβα, γιατί ήμουν πολύ μικρός όταν μου το φέρανε. Εγώ συνήθιζα να τρέχω τις πλαστικές φορμουλίτσες που είχε ως πιόνια γύρω γύρω γύρω στην πίστα και να κάνω το θόρυβο!
   Αυτό που θυμάμαι ήταν το κουτί του που ήταν πράσινο και είχε ζωγραφισμένα κερμπς και τις φωτογραφίες από δύο Φόρμουλες: η μια ήταν μια Benetton, αν θυμάμαι καλά της δεκαετίας του '80. Αυτό αντικατοπτρίζει και την ηλικία του παιχνιδιού. Το 'χε κανείς άλλος;

Ο χρήστης Nikolas K έγραψε:

4. Είχα κι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που λεγόταν 'Φόρμουλα 1'. Είχε δύο πίστες σε μια καρτέλα, το Σπα και το Εστορίλ. Ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να αγωνιστείς με βάση τυχαίες καρτέλες που έπαιρνες. Να σας πω την αλήθεια ποτέ δεν το κατάλαβα, γιατί ήμουν πολύ μικρός όταν μου το φέρανε.

Τελικά δεν το 'χαν κάνει μόνο σε μένα δώρο!

Ούτε και γω το κατάλαβα ποτέ, προφανώς θα φταίγαν οι εκπληκτικές οδηγίες του. Εγώ το έπαιζα με κανόνες δικιάς μου επινόησης!

Scrumble παίζω ακόμα, με τη μάνα μου και την αδερφή μου!

Το έγκλημα στο Πεκίνο μου άρεσε πολύ, αλλά δεν το είχα...

Μέχρι πριν 1-2-3 ξαναέπαιζα όλα τα παιδικά μου επιτραπέζια (Ποντικοπαγίδα, Το Παιχνίδι της Χήνας και άλλα παρόμοια ) με την αδερφή μου. Πλάκα είχαν!

Τώρα παίζω κάνα τάβλι που και που, αλλά παίζει να έχω γνωρίσει τους μοναδικούς φοιτητές που δεν παίζουν τάβλι, οπότε δεν το πολυεξασκώ το άθλημα...

Ο χρήστης opterios έγραψε:
Stratego παίζει κανείς;

Έπαιζα αλλά ακόμα έχω κρυμένο το παιχνίδι αυτό.

Πάντως ότι και να βγεί στα επιτραπέζια παιχνίδια, πιστεύω ότι η μονόπολη θα παραμείνει κορυφαίο παιχνίδι.

Τaboo, Top10 παιζουμε οταν ειμαστε mixed παρεα.
Risk οταν ειμαστε αντροπαρεα.
Scrabble οικογενειακα.
Μοnopoly αραια.
Τrivial εχω την Genus Edition κ σπανια ανοιγεται.
Ταβλι στις διακοπες.

Αυτα.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

4. Είχα κι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που λεγόταν 'Φόρμουλα 1'. Είχε δύο πίστες σε μια καρτέλα, το Σπα και το Εστορίλ. Ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να αγωνιστείς με βάση τυχαίες καρτέλες που έπαιρνες. Να σας πω την αλήθεια ποτέ δεν το κατάλαβα, γιατί ήμουν πολύ μικρός όταν μου το φέρανε.

Τελικά δεν το 'χαν κάνει μόνο σε μένα δώρο!

Ούτε και γω το κατάλαβα ποτέ, προφανώς θα φταίγαν οι εκπληκτικές οδηγίες του. Εγώ το έπαιζα με κανόνες δικιάς μου επινόησης!

Και μένα μου το είχαν κάνει δώρο! Με είχαν πάρει χαμπάρι από μικρό
Οι οδηγίες του ήταν πανεύκολες ρε διάνοιες:
6 αυτοκινητάκια με διαφορετικά χρώματα, μοιράζονταν στους παίχτες στην αρχή με πληστηριασμό. Κινούνταν με βάση την κάρτα που είχε κάθε φορά ο εκάστοτε παίχτης. Όταν είχε άσπρο στην κάρτα κινούσες όποιο αυτοκινητάκι ήθελες. Το κόλπο ήταν τα μπλοκαρίσματα ιδίως στα σημεία με τα λάστιχα (και οι βλάβες). Άναλογα με τη θέση που τερμάτιζε κάθε αυτοκίνητο, κέρδιζε το ανάλογο ποσό. Νικητής στο τέλος ο πλουσιότερος.

Το Hotel σαφώς ανώτερο της μονόπολης
Και τα δύο βεβαια ήταν οδοντόπαστες σε σχέση με το 'χρηματιστήριο' ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι ακριβώς τον τίτλο. Αγόραζες πόλεις, πολύτιμα μέταλλα και πολλά άλλα. Κορυφαίο άλλα για μεγάλα παιδάκια!

Είχα επίσης τα 'εγκλήματα στο Πεκίνο', 'Παιχνίδι των γνώσεων', 'Το παιχνίδι της ζωής'.

Ο χρήστης ripper έγραψε:

4. Είχα κι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που λεγόταν 'Φόρμουλα 1'. Είχε δύο πίστες σε μια καρτέλα, το Σπα και το Εστορίλ. Ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να αγωνιστείς με βάση τυχαίες καρτέλες που έπαιρνες. Να σας πω την αλήθεια ποτέ δεν το κατάλαβα, γιατί ήμουν πολύ μικρός όταν μου το φέρανε.

Τελικά δεν το 'χαν κάνει μόνο σε μένα δώρο!

Ούτε και γω το κατάλαβα ποτέ, προφανώς θα φταίγαν οι εκπληκτικές οδηγίες του. Εγώ το έπαιζα με κανόνες δικιάς μου επινόησης!

Και μένα μου το είχαν κάνει δώρο! Με είχαν πάρει χαμπάρι από μικρό
Οι οδηγίες του ήταν πανεύκολες ρε διάνοιες:
6 αυτοκινητάκια με διαφορετικά χρώματα, μοιράζονταν στους παίχτες στην αρχή με πληστηριασμό. Κινούνταν με βάση την κάρτα που είχε κάθε φορά ο εκάστοτε παίχτης. Όταν είχε άσπρο στην κάρτα κινούσες όποιο αυτοκινητάκι ήθελες. Το κόλπο ήταν τα μπλοκαρίσματα ιδίως στα σημεία με τα λάστιχα (και οι βλάβες). Άναλογα με τη θέση που τερμάτιζε κάθε αυτοκίνητο, κέρδιζε το ανάλογο ποσό. Νικητής στο τέλος ο πλουσιότερος.

Μας την είπες τώρα;

Εγώ το έπαιζα με ζάρια, γιατί το να προχωράς το αυτοκίνητο τραβώντας κάρτες μου φαινόταν χαζό!