Τελικά, μετά από αναζήτηση που κράτησε κάμποσους μήνες, αγοράστηκε σαν δεύτερο αυτοκίνητο για την οικογένεια (κυρίως για τη σύζυγο) το Fiat Panda Dualogic. Μετά από περίπου 2.000 χλμ, οι πρώτες εντυπώσεις:
Το αυτοκίνητο γενικά είναι πολύ ευχάριστο στην οδήγηση, με την έννοια ότι σου κάνει κέφι να το οδηγήσεις.
Για το κιβώτιο (5άρι «ημιαυτόματο» σειριακό): Οι αυτόματες αλλαγές είναι αρκετά ομαλές, όταν επιταχύνεις πολύ αργά ή πολύ γρήγορα. Σε ενδιάμεσο ρυθμό «γονατίζει» αισθητά. Για κάποιον που έχει οδηγήσει αυτοκίνητα με κλασικά αυτόματα κιβώτια με μετατροπέα ροπής, είναι λίγο παράξενη η αίσθηση στο παρκάρισμα: Το αυτοκίνητο δεν «σέρνεται» στο ρελαντί, αφού «πατάει» συμπλέκτη. Έτσι σε ελιγμούς με πολύ μικρή ταχύτητα πρέπει να πατάς πολύ ελαφρά το γκάζι. Η λογική κατεβάσματος ταχυτήτων είναι πολύ καλή. Το kickdown κατεβάζει μια ή δύο ταχύτητες, ανάλογα με το πόσο πατάς το γκάζι. Έτσι σε ευθεία και ανηφόρα έχεις απόλυτο έλεγχο μόνο με το γκάζι. Στο ανέβασμα ανεβάζει νωρίς (~2.800 στροφές αν επιταχύνεις αργά, ενώ όσο πιο έντονα πατάς το γκάζι τόσο πιο ψηλά ανεβάζει). Σαν συνέπεια, στις κατηφόρες έχει την τάση να σε πηγαίνει με μία ή και δύο σχέσεις πάνω, με αποτέλεσμα να απαιτείται χειροκίνητη επιλογή ή φρένο. Στο πρόγραμμα Ε(conomy) ανεβάζει ακόμα και στις 2.000 στροφές, με αποτέλεσμα να κινείσαι μέσα στην πόλη με 4η ή και με 5η ταχύτητα! Στο σειριακό πρόγραμμα οι αλλαγές είναι πολύ γρήγορες (για αυτόματο), όχι όμως ιδιαίτερα ομαλές. Αν θέλεις ομαλή αλλαγή πρέπει να αφήνεις λίγο το γκάζι. Στη σειριακή λειτουργία χτυπάει κόφτη χωρίς να ανεβάζει ταχύτητα! (δεν επέμεινα όμως πολλή ώρα).
Η κατανάλωση είναι μέχρι τώρα 6.1 lt με μικτή χρήση. Σε ταξίδι Θεσσαλονίκη-Καστοριά-Θεσσαλονίκη έκαψε 5,4 lt με 3 άτομα και αποσκευές (με οικονομική οδήγηση).
Κατά τα λοιπά τα γνωστά από το «χειροκίνητο» Panda:
Νορμάλ εξοπλισμός (dynamic) με ατέλειωτη λίστα για έξτρα που αγοράζονται εκτός πακέτου κατά βούληση, εξαιρετικό εσωτερικό (αισθητικά), απλώς επαρκείς χώροι επιβατών, καλός -για την κατηγορία- χώρος αποσκευών, ελαφρύ τιμόνι χωρίς αίσθηση (απαράδεκτο το city), αξιοπρεπείς ρεπρίζ χάρη στη ροπή (1.2), έντονες κλίσεις στις στροφές λόγω ύψους, καλή απόσβεση αναρτήσεων, εξαιρετική -για την κατηγορία- ποιότητα κύλισης. Ειδικά στο ταξίδι με εντυπωσίασε πόσο ξεκούραστο ήταν από πλευράς θορύβου-ανάρτησης. Επίσης ωραία gadgetάκια (trip computer με δύο 'μνήμες', προβολείς follow me home, αυτόματο κλείδωμα στις πόρτες κατ' επιλογή και διάφορα άλλα)
Ένας έντονος μεταλλικό τριγμός στη δεξιά πόρτα πρέπει να ερευνηθεί, γιατί μου έχει σπάσει τα νεύρα.
Για την πόλη ήδη έχει γίνει ανάρπαστο, ενώ η -άπειρη- ιδιοκτήτρια, που αναγκάστηκε φέτος να οδηγεί 120 χλμ κάθε μέρα για επαγγελματικούς λόγους, είναι τρισευτυχισμένη από την ευχρηστία του αυτοκινήτου και ειδικά του κιβωτίου.
Συνολικά: Όχι φυσικά ένα αυτοκίνητο για έντονες συγκινήσεις, αλλά σίγουρα πολύ ευχάριστο και ολοκληρωμένο για το σκοπό που φτιάχτηκε.
ΥΓ1: Θέλω να ευχαριστήσω τον lotusnick για την ακριβέστατη περιγραφή της συμπεριφοράς του κιβωτίου στο δικό τους Y. Η περιγραφή του μου φάνηκε πολύ χρήσιμη, γιατί το Panda το οδήγησα μόνο στην αυλή της αντιπροσωπείας, ελλείψει διαθέσιμου test drive, σε συνθήκες που δεν επαρκούσαν για να σχηματίσω πλήρη άποψη.
ΥΓ2: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην κατηγορία αυτή (καθώς και στα supermini) δεν πωλούνται περισσότερα αυτόματα, ειδικά σε όσους κινούνται διαρκώς μέσα στην πόλη. Μιλάμε για την απόλυτη χλιδή στο μποτιλιάρισμα.

Τελικά, μετά από αναζήτηση που κράτησε κάμποσους μήνες, αγοράστηκε σαν δεύτερο αυτοκίνητο για την οικογένεια (κυρίως για τη σύζυγο) το Fiat Panda Dualogic. Μετά από περίπου 2.000 χλμ, οι πρώτες εντυπώσεις:
Το αυτοκίνητο γενικά είναι πολύ ευχάριστο στην οδήγηση, με την έννοια ότι σου κάνει κέφι να το οδηγήσεις.
Για το κιβώτιο (5άρι «ημιαυτόματο» σειριακό): Οι αυτόματες αλλαγές είναι αρκετά ομαλές, όταν επιταχύνεις πολύ αργά ή πολύ γρήγορα. Σε ενδιάμεσο ρυθμό «γονατίζει» αισθητά. Για κάποιον που έχει οδηγήσει αυτοκίνητα με κλασικά αυτόματα κιβώτια με μετατροπέα ροπής, είναι λίγο παράξενη η αίσθηση στο παρκάρισμα: Το αυτοκίνητο δεν «σέρνεται» στο ρελαντί, αφού «πατάει» συμπλέκτη. Έτσι σε ελιγμούς με πολύ μικρή ταχύτητα πρέπει να πατάς πολύ ελαφρά το γκάζι. Η λογική κατεβάσματος ταχυτήτων είναι πολύ καλή. Το kickdown κατεβάζει μια ή δύο ταχύτητες, ανάλογα με το πόσο πατάς το γκάζι. Έτσι σε ευθεία και ανηφόρα έχεις απόλυτο έλεγχο μόνο με το γκάζι. Στο ανέβασμα ανεβάζει νωρίς (~2.800 στροφές αν επιταχύνεις αργά, ενώ όσο πιο έντονα πατάς το γκάζι τόσο πιο ψηλά ανεβάζει). Σαν συνέπεια, στις κατηφόρες έχει την τάση να σε πηγαίνει με μία ή και δύο σχέσεις πάνω, με αποτέλεσμα να απαιτείται χειροκίνητη επιλογή ή φρένο. Στο πρόγραμμα Ε(conomy) ανεβάζει ακόμα και στις 2.000 στροφές, με αποτέλεσμα να κινείσαι μέσα στην πόλη με 4η ή και με 5η ταχύτητα! Στο σειριακό πρόγραμμα οι αλλαγές είναι πολύ γρήγορες (για αυτόματο), όχι όμως ιδιαίτερα ομαλές. Αν θέλεις ομαλή αλλαγή πρέπει να αφήνεις λίγο το γκάζι. Στη σειριακή λειτουργία χτυπάει κόφτη χωρίς να ανεβάζει ταχύτητα! (δεν επέμεινα όμως πολλή ώρα).
Η κατανάλωση είναι μέχρι τώρα 6.1 lt με μικτή χρήση. Σε ταξίδι Θεσσαλονίκη-Καστοριά-Θεσσαλονίκη έκαψε 5,4 lt με 3 άτομα και αποσκευές (με οικονομική οδήγηση).
Κατά τα λοιπά τα γνωστά από το «χειροκίνητο» Panda:
Νορμάλ εξοπλισμός (dynamic) με ατέλειωτη λίστα για έξτρα που αγοράζονται εκτός πακέτου κατά βούληση, εξαιρετικό εσωτερικό (αισθητικά), απλώς επαρκείς χώροι επιβατών, καλός -για την κατηγορία- χώρος αποσκευών, ελαφρύ τιμόνι χωρίς αίσθηση (απαράδεκτο το city), αξιοπρεπείς ρεπρίζ χάρη στη ροπή (1.2), έντονες κλίσεις στις στροφές λόγω ύψους, καλή απόσβεση αναρτήσεων, εξαιρετική -για την κατηγορία- ποιότητα κύλισης. Ειδικά στο ταξίδι με εντυπωσίασε πόσο ξεκούραστο ήταν από πλευράς θορύβου-ανάρτησης. Επίσης ωραία gadgetάκια (trip computer με δύο 'μνήμες', προβολείς follow me home, αυτόματο κλείδωμα στις πόρτες κατ' επιλογή και διάφορα άλλα)
Ένας έντονος μεταλλικό τριγμός στη δεξιά πόρτα πρέπει να ερευνηθεί, γιατί μου έχει σπάσει τα νεύρα.
Για την πόλη ήδη έχει γίνει ανάρπαστο, ενώ η -άπειρη- ιδιοκτήτρια, που αναγκάστηκε φέτος να οδηγεί 120 χλμ κάθε μέρα για επαγγελματικούς λόγους, είναι τρισευτυχισμένη από την ευχρηστία του αυτοκινήτου και ειδικά του κιβωτίου.
Συνολικά: Όχι φυσικά ένα αυτοκίνητο για έντονες συγκινήσεις, αλλά σίγουρα πολύ ευχάριστο και ολοκληρωμένο για το σκοπό που φτιάχτηκε.
ΥΓ1: Θέλω να ευχαριστήσω τον lotusnick για την ακριβέστατη περιγραφή της συμπεριφοράς του κιβωτίου στο δικό τους Y. Η περιγραφή του μου φάνηκε πολύ χρήσιμη, γιατί το Panda το οδήγησα μόνο στην αυλή της αντιπροσωπείας, ελλείψει διαθέσιμου test drive, σε συνθήκες που δεν επαρκούσαν για να σχηματίσω πλήρη άποψη.
ΥΓ2: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην κατηγορία αυτή (καθώς και στα supermini) δεν πωλούνται περισσότερα αυτόματα, ειδικά σε όσους κινούνται διαρκώς μέσα στην πόλη. Μιλάμε για την απόλυτη χλιδή στο μποτιλιάρισμα.