Άνθρωποι κοιμούνται και ξυπνούν με αυτό το όνειρο.
Δουλεύουν σαν τα σκυλιά, παίζουν τζόκερ, μπάτμαν, προπό, λόττο, πάλι με το μυαλό τους να πλάθει φανταστικά σενάρια, με αυτούς μέσα στη μερκέντα.

Ναι, οπωσδήποτε αυτό θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνουν δώρο στον εαυτό τους.
Μία αστραφτερή Mercedes-Benz.

Έχουν μεγαλώσει σε μία κοινωνία, που έχει το αστέρι σε εξαιρετικά μεγάλη υπόληψη. Γιαγιάδες, παππούδες, θείες, συμπεθεριό, όλοι τοποθετούν το αστέρι στην υψηλότερη θέση της αξιολογικής κλίμακας κύρους ενός αυτοκινήτου. Και δεν είναι τόσο το ίδιο το προιόν, καθώς υπάρχουν πολλά εξίσου καλά αυτοκίνητα παρόμοιας φιλοσοφίας, και καλύτερα. Είναι ότι αποπνέουν μία αίγλη, που είναι σχεδόν μυστηριακή, δεν μπορείς να εξηγήσεις ποιά είναι η πηγή της. Σαν να πρόκειται για μία αρχετυπική, μυθική αξία, την οποία η κοινωνία συντηρεί και κληροδοτεί από γενιά σε γενιά.

Αλήθεια τι σημαίνει κύρος;

Και αν δεχτούμε ότι η Mercedes έχει πλούσια ιστορία, αγωνιστική και μη, από την οποία αντλεί ένα μέρος του κύρους της (για μία θλιβερά συρρικνωμένη μειονότητα ειδημόνων), δε θα πρέπει να δεχτούμε και ότι το κύρος της πλήττεται τραγικά από την συνύπαρξη υπό της ίδιας εταιρικής στέγης οχημάτων, όπως βδελυρά ΚΤΕΛ, μακρουλά μακάβρια στέησον με κηροπήγια και κουρτινάκια, οχήματα απόφραξης βόθρων, αποκρουστικά ταξί με λιγδιασμένα δέρματα, νυσταλέες νταλίκες με λαμπιόνια, φωτιζόμενες γυμνές και φλωκάτες στο εσωτερικό; Πώς είναι δυνατόν ένας τόσο μαζικός κατασκευαστής να έχει τόσους πολλούς φανατικούς οπαδούς σε μία μικρή χώρα στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου του Αίμου;

Αφήνω κατά μέρος αποτυχημένες προσπάθειες τύπου Α-class. Όλοι οι κατασκευαστές έχουν τις στιγμές τους.

Αλλά από τη στιγμή, που η έννοια του κύρους ταυτίζεται και με αξίες όπως η αποκλειστικότητα, exclusivity στη γλώσσα των Άγγλων και του μάρκετινγκ, δεν μπορώ να ερμηνεύσω πώς για πολλούς συμπολίτες μας το όνομα μερτσέντες κρατάει τόσο ψηλά.

Για να το πάω εκ του αντιθέτου...

Θα ήταν τουλάχιστον γελοίο και αποκρουστικό να βλέπαμε λεωφορείο του ΚΤΕΛ με το σήμα της Alfa Romeo.
Ή σκουπιδιάρικο με το, θου κύριε, σήμα της BMW.

Ας το συζητήσουμε και αυτό.

Γνώμες ιδιοκτητών μερκεντίων θα μας διαφωτίσουν ιδιαιτέρως και ως εκ τούτου είναι ευπρόσδεκτες.

Άνθρωποι κοιμούνται και ξυπνούν με αυτό το όνειρο.
Δουλεύουν σαν τα σκυλιά, παίζουν τζόκερ, μπάτμαν, προπό, λόττο, πάλι με το μυαλό τους να πλάθει φανταστικά σενάρια, με αυτούς μέσα στη μερκέντα.

Ναι, οπωσδήποτε αυτό θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνουν δώρο στον εαυτό τους.
Μία αστραφτερή Mercedes-Benz.

Έχουν μεγαλώσει σε μία κοινωνία, που έχει το αστέρι σε εξαιρετικά μεγάλη υπόληψη. Γιαγιάδες, παππούδες, θείες, συμπεθεριό, όλοι τοποθετούν το αστέρι στην υψηλότερη θέση της αξιολογικής κλίμακας κύρους ενός αυτοκινήτου. Και δεν είναι τόσο το ίδιο το προιόν, καθώς υπάρχουν πολλά εξίσου καλά αυτοκίνητα παρόμοιας φιλοσοφίας, και καλύτερα. Είναι ότι αποπνέουν μία αίγλη, που είναι σχεδόν μυστηριακή, δεν μπορείς να εξηγήσεις ποιά είναι η πηγή της. Σαν να πρόκειται για μία αρχετυπική, μυθική αξία, την οποία η κοινωνία συντηρεί και κληροδοτεί από γενιά σε γενιά.

Αλήθεια τι σημαίνει κύρος;

Και αν δεχτούμε ότι η Mercedes έχει πλούσια ιστορία, αγωνιστική και μη, από την οποία αντλεί ένα μέρος του κύρους της (για μία θλιβερά συρρικνωμένη μειονότητα ειδημόνων), δε θα πρέπει να δεχτούμε και ότι το κύρος της πλήττεται τραγικά από την συνύπαρξη υπό της ίδιας εταιρικής στέγης οχημάτων, όπως βδελυρά ΚΤΕΛ, μακρουλά μακάβρια στέησον με κηροπήγια και κουρτινάκια, οχήματα απόφραξης βόθρων, αποκρουστικά ταξί με λιγδιασμένα δέρματα, νυσταλέες νταλίκες με λαμπιόνια, φωτιζόμενες γυμνές και φλωκάτες στο εσωτερικό; Πώς είναι δυνατόν ένας τόσο μαζικός κατασκευαστής να έχει τόσους πολλούς φανατικούς οπαδούς σε μία μικρή χώρα στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου του Αίμου;

Αφήνω κατά μέρος αποτυχημένες προσπάθειες τύπου Α-class. Όλοι οι κατασκευαστές έχουν τις στιγμές τους.

Αλλά από τη στιγμή, που η έννοια του κύρους ταυτίζεται και με αξίες όπως η αποκλειστικότητα, exclusivity στη γλώσσα των Άγγλων και του μάρκετινγκ, δεν μπορώ να ερμηνεύσω πώς για πολλούς συμπολίτες μας το όνομα μερτσέντες κρατάει τόσο ψηλά.

Για να το πάω εκ του αντιθέτου...

Θα ήταν τουλάχιστον γελοίο και αποκρουστικό να βλέπαμε λεωφορείο του ΚΤΕΛ με το σήμα της Alfa Romeo.
Ή σκουπιδιάρικο με το, θου κύριε, σήμα της BMW.

Ας το συζητήσουμε και αυτό.

Γνώμες ιδιοκτητών μερκεντίων θα μας διαφωτίσουν ιδιαιτέρως και ως εκ τούτου είναι ευπρόσδεκτες.

Άνθρωποι κοιμούνται και ξυπνούν με αυτό το όνειρο.
Δουλεύουν σαν τα σκυλιά, παίζουν τζόκερ, μπάτμαν, προπό, λόττο, πάλι με το μυαλό τους να πλάθει φανταστικά σενάρια, με αυτούς μέσα στη μερκέντα.

Ναι, οπωσδήποτε αυτό θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνουν δώρο στον εαυτό τους.
Μία αστραφτερή Mercedes-Benz.

Έχουν μεγαλώσει σε μία κοινωνία, που έχει το αστέρι σε εξαιρετικά μεγάλη υπόληψη. Γιαγιάδες, παππούδες, θείες, συμπεθεριό, όλοι τοποθετούν το αστέρι στην υψηλότερη θέση της αξιολογικής κλίμακας κύρους ενός αυτοκινήτου. Και δεν είναι τόσο το ίδιο το προιόν, καθώς υπάρχουν πολλά εξίσου καλά αυτοκίνητα παρόμοιας φιλοσοφίας, και καλύτερα. Είναι ότι αποπνέουν μία αίγλη, που είναι σχεδόν μυστηριακή, δεν μπορείς να εξηγήσεις ποιά είναι η πηγή της. Σαν να πρόκειται για μία αρχετυπική, μυθική αξία, την οποία η κοινωνία συντηρεί και κληροδοτεί από γενιά σε γενιά.

Αλήθεια τι σημαίνει κύρος;

Και αν δεχτούμε ότι η Mercedes έχει πλούσια ιστορία, αγωνιστική και μη, από την οποία αντλεί ένα μέρος του κύρους της (για μία θλιβερά συρρικνωμένη μειονότητα ειδημόνων), δε θα πρέπει να δεχτούμε και ότι το κύρος της πλήττεται τραγικά από την συνύπαρξη υπό της ίδιας εταιρικής στέγης οχημάτων, όπως βδελυρά ΚΤΕΛ, μακρουλά μακάβρια στέησον με κηροπήγια και κουρτινάκια, οχήματα απόφραξης βόθρων, αποκρουστικά ταξί με λιγδιασμένα δέρματα, νυσταλέες νταλίκες με λαμπιόνια, φωτιζόμενες γυμνές και φλωκάτες στο εσωτερικό; Πώς είναι δυνατόν ένας τόσο μαζικός κατασκευαστής να έχει τόσους πολλούς φανατικούς οπαδούς σε μία μικρή χώρα στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου του Αίμου;

Αφήνω κατά μέρος αποτυχημένες προσπάθειες τύπου Α-class. Όλοι οι κατασκευαστές έχουν τις στιγμές τους.

Αλλά από τη στιγμή, που η έννοια του κύρους ταυτίζεται και με αξίες όπως η αποκλειστικότητα, exclusivity στη γλώσσα των Άγγλων και του μάρκετινγκ, δεν μπορώ να ερμηνεύσω πώς για πολλούς συμπολίτες μας το όνομα μερτσέντες κρατάει τόσο ψηλά.

Για να το πάω εκ του αντιθέτου...

Θα ήταν τουλάχιστον γελοίο και αποκρουστικό να βλέπαμε λεωφορείο του ΚΤΕΛ με το σήμα της Alfa Romeo.
Ή σκουπιδιάρικο με το, θου κύριε, σήμα της BMW.

Ας το συζητήσουμε και αυτό.

Γνώμες ιδιοκτητών μερκεντίων θα μας διαφωτίσουν ιδιαιτέρως και ως εκ τούτου είναι ευπρόσδεκτες.

Ο χρήστης gskarmou έγραψε:
Ναι μεν η Μέ(ρ)κα είναι το όνειρο του λαού τούτου αλλά όχι για τις αγωνιστικές περγαμηνές του.
Το 99.99999 % αυτών αγνοεί τις περγαμηνές τούτες και θεωρεί ότι αφού έχει άστρο στην μούρη είναι ΄το καλυτερο .Αυτό στο μικρό αυτό κομμάτι γής έχει αλλού τις ρίζες του.

Δεν παρέλειψα να το αναφέρω:

Και αν δεχτούμε ότι η Mercedes έχει πλούσια ιστορία, αγωνιστική και μη, από την οποία αντλεί ένα μέρος του κύρους της (για μία θλιβερά συρρικνωμένη μειονότητα ειδημόνων)...

3.Τρίτο και σημαντικότερο
Ηταν και είναι το αγαπημένο αυτοκίνητο πολιτικών ,
όπου πολιτικός= χρήμα ,εξουσία, γνωριμίες, καλή κοινωνία κτλ
έτσι το να έχεις και εσύ Μερτσέντες αποτελεί μια ισοφάριση των στοιχείων αυτών ή κάποιων απο αυτών και ως γνωστό είμαστε λαος του θεαθήναι

Πολύ εύστοχη σκέψη.

Ο χρήστης kubiak έγραψε:

Έχω ένα όνειρο, που το λένε Mercedes!

Μήπως είσαι wannabe ταρίφας;

Έναν κάτοχο που να μην είναι (με επιείκεια ) ψώνιο δεν έχω συναντήσει ποτέ.
Υπάρχουν όμως -μερικοί- κάτοχοι που έχω σεβαστεί ασχέτως αν είναι (με επιείκεια ) ψώνια.

Eσύ, μήπως είσαι wannabe τραμπαρίφας;

Aστειεύομαι φυσικά!
Καμία πρόθεση προσβολής Kubiak.

O τίτλος που έβαλα στο θέμα, είναι αντιπροσωπευτικός της επιθυμίας αυτών, που έχουν ή θέλουν να αποκτήσουν Mercedes.

Ποτέ δεν υπήρξα ένας από αυτούς.

Μόνο για την 190 2.5 ίσως έκανα μία εξαίρεση.

Ο χρήστης kubiak έγραψε:
ναι βρε,
το κατάλαβα το νόημα του τίτλου αλλά και του post σου οπότε no offense taken!

H 190 2.5 ήταν μάλλον ένα αυτοκίνητο αντάξιο της αγωνιστικής ιστορίας της ΜΒ.
Άντε και η CLK GTR ( αν και δεν παράχθηκε τελικά έτσι δεν είναι; )

Ωραίος Kubiak! Χαίρομαι που δεν προσβλήθηκες από το ελεεινό λογοπαίγνιό μου!

Η CLK GTR παράχθηκε σε πολύ περιορισμένο αριθμό. Αν δεν κάνω λάθος γύρω στα 25 κομμάτια. Με επιφύλαξη το λέω αυτό.

Σε επίσης περιορισμένο αριθμό βγήκε μία ακόμη αντάξια του αγωνιστικού παλμαρές της εταιρείας, η CLK DTM AMG, που βασιζόταν στην υπάρχουσα CLK.
Ήταν χειροποίητη και βγήκαν μόνο 100 τέτοιες.
Καρδιά της ήταν ο V8 της SL 55 amg με turbo, και άλλα πιστόνια, νέο στρόφαλο, εισαγωγή κλπ.
Έβγαζε 582 ίππους και μόλις 81,6 κιλά ροπής στις 3.600!
Τα 100km/h ήταν θέμα 3,9'' και η τελική έφτανε τα 320 (ο κόφτης στα σκουπίδια).

Βέβαια το βάρος τής ήταν ανεβασμένο στα 1750 κιλά.
Αυτή η CLK ήταν ίσως η μόνο Mercedes που δέχτηκε ποτέ μπλοκέ διαφορικό στον πίσω άξονα.
Όλες οι υπόλοιπες amg δεν έχουν μπλοκέ.
Σε εμφάνιση ήταν σκέτη κόλαση. Ίδια κι απαράλλαχτη με το αγωνιστικό, που έτρεχε στο dtm.
19άρες, που καλύπτονταν από πεταγμένα προς τα έξω φτερά, όμορφοι αεραγωγοί στο πλάι, διακριτική σχετικά σιδερώστρα πίσω.