που ειναι εκεινο το emoticon με το λουκετακι που χορευει.....;;;;;

Ποιο λουκετάκι ρε Ηλία, το παιδί έχει κάψει εγκεφαλικά κύτταρα δεν το έχεις καταλάβει;

ξερεις κανενα emoticon που να μπορεί να περιγραψει στο ακεραιο την κατασταση του;;;;

(κατι μου ερχεται στο νου... αλλα εχει γινει πολυ μπαναλ το συγκεκριμενο με τη συγκεκριμενη παλινδρομικη κινηση....

ομολογω οτι το παραδειγμα με τη μυζηθρα το βρηκα αστειο παντως...

Ο χρήστης IKE έγραψε:
Τα αστέρια δεν είναι αμέτρητα, έχουν καταγραφεί.

Πόσα είναι?

Ο χρήστης Luke Dreamwalker έγραψε:

Τα αστέρια δεν είναι αμέτρητα, έχουν καταγραφεί.

Πόσα είναι?

ειστε σιγουροι? καθε στιγμη δεν βλεπουμε καινουρια αστερια επειδη τωρα καταυθανει το 'πρωτο φως' τους?

Trolling θες;
Ωραία!!!

Έχω μια μίζερη γειτόνισσα από κάτω, και κάθε βράδυ που γυρνάω κατά τις 3 από τη σχολή και με 32 βαθμούς ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να κάνω ένα ντούς, όποτε είναι ξύπνια (το ξέρω επειδή είδα το φως στο παράθυρο ερχόμενος), αρχίζει να κοπανάει τα πατώματα, ΚΑΙ ΚΑΛΑ πως την ενόχλησα... Η ίδια όμως ξυπνάει όλη την κοιμώμενη πολυκατοικία.

Όποτε κοιμάται δεν κάνει τίποτα, απλούστατα γιατί δεν κάνω τόσο θόρυβο να ξυπνήσει κανείς.

Σήμερα δεν πήγαινε άλλο, παρέδωσα την κωλοεργασία και έπρεπε να το γιορτάσω!!
Το μεν βραδάκυ, λίγο πριν πιάσει η ώρα κοινής ησυχίας άρχισα να κάνω στέπερ κοπανώντας το στο τέλος της διαδρομής του.
Το δε βράδυ γυρνώντας σπίτι είδα πως κοιμόταν, οπότε αντί να πάω σπίτι πήρα το αυτοκίνητο (το Σιβίκ, που έχει και τελειωμένα λάστιχα) και πήγα και άφησα ένα καλό ποσοστό από τα καμμένα πιρέλια κάτω από το μπαλκόνι της.
Η απόλυτη ικανοποίηση που το φως ήταν ανοιχτό μετά που παρκάρισα.

Ούστ στο διάολο μωρή! ΚΟΝΤΡΕΣ θες; Θα τις έχεις, και αν δεν σταματήσεις ΘΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙΣ!!!!

Ούτε πίσω φωτιστικά σώματα, ούτε τίποτα. Η κόντρα σε όλο της το μεγαλείο!!
Και γιατί τις κάνουμε; Επειδή η μίζερη (κρατάω πολιτισμένο τόνο) 6 μήνες που ήρθαμε στο σπίτι μας τσουρεκοποιεί!!!

Random, αν το ανηψάκι σου θέλει, ας έρθει από εδώ να του δώσω τη βαριοπούλα να αρχίσει να την ΒΑΡΑΕΙ, μπας και δούμε μια άσπρη μέρα!!!

Εμένα μου αρέσει το εικονίδιο που έβαλε για φωτό του. Θα χεστεί απο την χαρα του όταν το δει ο moderatoras

Λοιπόν tabs, είχα ένα τέτοιο μίζερο γείτονα που ο τοίχος του υπνοδωματίου μου ήταν ο τοίχος του σαλονιού του. Τα βράδια δεν τολμούσαμε σχεδόν να μιλήσουμε μετά τις 11, μας είχε φέρει δυο φορές και την αστυνομία! Και, ο μλκς, είναι αδύνατο να μας άκουγε από την κρεβατοκάμαρά του. Οι τοίχοι ήσαν 'χάρτινοι', αλλά μεσολαβούσε το σαλόνι και η κουζίνα του.
Ο σχεδιασμός της επιχείρησης: Επί ένα μήνα, κουβαλούσαμε όσα κενά μπουκάλια μπορούσαμε να βρούμε. Είχε πέσει σύρμα στη σχολή και μας προμήθευαν κενά μπουκάλια σχεδόν όλοι.
Όταν μισογέμισε το δωμάτιο με κενά, άρχισαν τα σπασίματα: Με το Θεσσαλονικιό συγκάτοικο, παραφυλάγαμε να έχει ο γείτονας στο σπίτι του κόσμο ή να βλέπει τηλεόραση, ή να έχει πέσει για ύπνο πριν τις 11 ή, τέλος πάντων, να ηρεμεί. Και τότε, ΠΟΛΕΜΟΣ. Δυο τουλάχιστον (γιατί καλούσαμε και άλλους), με το ΠΥΡ, αρχίζαμε να πετάμε μπουκάλια στον τοίχο. Οι ήχοι από τα μπουκάλια που έσπαζαν πάνω στον κοινό τοίχο ήταν φοβεροί. Φαντάζομαι ακόμα πως μπορεί να ένοιωθε (ειδικά την πρώτη φορά) και γελάω. Τα σπασίματα κρατούσαν μερικά δευτερόλεπτα κάθε φορά, επαναλαμβάνονταν ανά 5λεπτο και κοβόντουσαν 'μαχαίρι' στις 11 το βράδυ. Ένα μήνα μετά, ο τύπος είχε γίνει ο καλύτερος γείτονας. Έκοψε και τη συνήθειά του να καρφώνει δεν - ξέρω - τι στον κοινό τοίχο κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 7 το πρωί!

whatever.gif

Ο χρήστης IKE έγραψε:
Τα αστέρια δεν είναι αμέτρητα, έχουν καταγραφεί.

Τα αστέρια δέν έχουν καταγραφεί. Ούτε και τα έχουμε δεί όλα. Επίσης δέν ξέρουμε αν είναι αμέτρητα η άν ο αριθμός τους είναι πεπερασμένος. >Aνα πάσα στιγή τα ορατά αστέρια είναι συγκεκριμένα, δε θυμάμαι να σου πώ πόσα είναι, είχα διαβάσει σε ενα βιβλίο το νούμερο (που ίσως σήμερα να μην ισχύει).

Τα ορατά αστέρια με γυμνό μάτι είναι μετρήσιμα. Όμως αυτό δέν σημαίνει πως ότι δέν βλέπουμε δεν υπάρχει. Συνεπώς αν ξέρουμε ποσα είναι ανα πάσα στιγμή τα ορατά αστέρια δέν σημαίνει ότι τα αστέρια δέν είναι αμέτρητα.[/quote]

Στο παλίο μας σπίτι, επί 7 χρόνια δεν είχαμε δώσει το παραμικρό δικαίωμα.

Φέτος τον Ιανουάριο, λόγω της γιορτής μου, μάζεψα μερικά άτομα από τη σχολή στο σπίτι. Θεώρησα δε ηλίθιο να βάλω χαρτί στην πόρτα του στυλ 'με συγχωρείτε για τη φασαρία...' κ.λπ.

Στις 12.30 κατεβαίνει η γεροντοκόρη από επάνω για παράπονα τα οποία και ΔΕΝ κάνει σε εμένα αλλά σε έναν άλλον που περίμενε να του ανοίξω. Την αγνόησα εντελώς.

Στις 12.45 κατεβαίνει ο σύζηγος αυτής που μας νοίκιαζε το σπίτι, ο οποίος όμως ΔΕΝ μένει μόνιμα στην πολυκατοικία. Με ένα υπεροπτικό ύφος μου λέει 'Θέλουμε να κοιμηθούμε' (ήταν Παρασκεύη βράδυ και δεν δούλευε το επόμενο πρωί). Προσπαθώ να του εξηγήσω με ήρεμο τρόπο ότι δεν έχω ξαναενοχλήσει τα τελευταία 7 χρόνια. Αυτός δεν καταλάβαινε τίποτα! Δυστυχώς τότε δεν ήξερα ότι δεν κατοικεί μόνιμα, για να τον στείλω στον αγύριστο!

Αποτέλεσμα; Μ. Τετάρτη μετακομίζαμε. Την Μ. Τρίτη τα db δεν έπεσαν κάτω από ...150 . Το πιο ήρεμο που έπαιξε ήταν Rage against the machine.

Αντε στο διάολο ηλίθιοι!

Ευτυχώς τώρα μένουμε μόνοι μας σε μια ολόκληρη πολυκατοικία οπότε δεν έχω παπάρες να με πρήζουν!