Κι εγώ αυτό ελπίζω.... Ώστε να μπορεί μετά ο καθένας να αντικαθιστά τους 'άλλους' με τους ημέτερους ανα 4 χρόνια και το επαχθές αλισβερίσι να μην έχει τελειωμό.
Αντί να ελπίζουμε ν' ανεβεί το επίπεδο και η κουλτούρα μας ώστε ν' αποκτήσουμε τους δημόσιους υπάλληλους που πρέπει μηδενίζουμε τα πάντα. Αλλά δεν θα το εγραφες αν διάβαζες λίγα για την ιστορία της εν Ελλάδι δημόσιας διοίκησης...

1. Δεν είπα ν' ανεβει το επίπεδο των υπαλλήλων αλλά της κοινωνίας μας από την οποία προερχονται οι δημόσιοι υπάλληλοι.
2. Αν δε συμβεί το παραπάνω η αρση μονιμοτητας δε θα λύσει ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα, αντιθετα θα γεννήσει άλλα, οπως αυτό που περιέγραψα προηγουμένως. Επιπρόσθετα θα δημιουργήσει περαιτέρω διαπλοκές (σε μια χώρα που ήδη πασχει) εντός και 'εκτός' της διοίκησης.
3. Η ανασφάλεια δεν είναι κίνητρο παραγωγικότητας, η επιβράβευση είναι. Πίστεψέ με.

Αν η άρση της μονιμότητας ήταν η λύση τότε οι δείκτες παραγωγικότητας και ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα θα ήταν στα επίπεδα των ευρωπαϊκων. Δεν είναι. Μονιμότητα υπάρχει και σε άλλες ευρωπαϊκες χώρες. (Τόσα) προβλήματα μονο στη δικιά μας. Το πρόβλημα δεν ειναι η μονιμοτητα αλλά η νοοτροπία. Μη γινόμαστε μηδενιστες...

Τα link δε δουλεύουν. Υπάρχει κάπου γραμμένη η είδηση;

Η κατάργηση της μονιμότητας σήμερα δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα βελτιώσει τα πράγματα κατά τη γνώμη μου, το γιατί θα το αναπτύξω αύριο.

Εγώ θέλω να δω αν θα τολμήσει η Γιαννάκου να περιορίσει την ισχύ των κομματικών παρατάξεων (δηλαδή των εγκαθέτων του εκάστοτε κόμματος, κοινοβουλευτικού ή μη, στα πανεπιστήμια). Έχουν υπερβολικά μεγάλη ισχύ και δεν είναι δυνατόν οι διοικήσεις των πανεπιστημίων να εκλέγονται με λαϊκίστικες υποσχέσεις και συναλλαγές κάτω απ'το τραπέζι με τους εκπροσώπους της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ, της ΠΚΣ (και των φοιτητικών παρακλαδιών του ΜΕ.Ρ.Α. και άλλων τέτοιων ομάδων) και τους κομματικούς ινστρούχτορες/ρουσφετάκηδες.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Εγώ θέλω να δω αν θα τολμήσει η Γιαννάκου να περιορίσει την ισχύ των κομματικών παρατάξεων (δηλαδή των εγκαθέτων του εκάστοτε κόμματος, κοινοβουλευτικού ή μη, στα πανεπιστήμια). Έχουν υπερβολικά μεγάλη ισχύ και δεν είναι δυνατόν οι διοικήσεις των πανεπιστημίων να εκλέγονται με λαϊκίστικες υποσχέσεις και συναλλαγές κάτω απ'το τραπέζι με τους εκπροσώπους της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ, της ΠΚΣ (και των φοιτητικών παρακλαδιών του ΜΕ.Ρ.Α. και άλλων τέτοιων ομάδων) και τους κομματικούς ινστρούχτορες/ρουσφετάκηδες.

Όνειρα θερινής νυχτός...Δυστυχώς.Εγώ ως φύσιν απαισιόδοξος,έχω πεισθεί πως τέτοια φαινόμενα είναι αδύνατο να εξαλειφθούν.

H άρση της μονιμότητας μπορεί να γίνει ποικιλοτρόπως. Έτσι όμως όπως προωθείται, συνεπάγεται τη δημιουργία μπλε κράτους, αντικατάσταση από πράσινο, κ.ο.κ.

Όταν by law μπορεί πλέον πχ κάποιος να γίνει διευθυντής χωρίς να έχει γίνει καν τμηματάρχης, τι να λέμε τώρα.

Άλλοι ψήφοι να αγαπιόμαστε

Θα γράψω ότι έγραψα σε άλλο forum:

Με τη σημερινή κατάσταση δλδ ποιος είναι ευχαριστημένος;
Ένα από τα πολλά παραδείγματα είναι ότι τα κινητά έχουν καταντήσει πιο φτηνά από τα σταθερά!

Ο χρήστης vitoribo έγραψε:
H άρση της μονιμότητας μπορεί να γίνει ποικιλοτρόπως. Έτσι όμως όπως προωθείται, συνεπάγεται τη δημιουργία μπλε κράτους, αντικατάσταση από πράσινο, κ.ο.κ.

Όταν by law μπορεί πλέον πχ κάποιος να γίνει διευθυντής χωρίς να έχει γίνει καν τμηματάρχης, τι να λέμε τώρα.

Άλλοι ψήφοι να αγαπιόμαστε

By law, σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς, κάποιος έπρεπε να περιμένει καμιά 10ριά χρόνια για να γίνει προϊστάμενος και σχεδόν άλλα τόσα για να γίνει διευθυντής. Άρα κάποιος με 2 μεταπτυχιακά και διδακτορικό τρωγόταν από κάποιον με μισό πτυχίο αλλά πολλά δήθεν ευδόκιμα έτη υπηρεσίας. Επίσης, άπαξ και γινόσουν τμηματάρχης, διευθυντής ή γενικός διευθυντής, παρέμενες μ'αυτό τον βαθμό και καταλάμβανες αντίστοιχη θέση ο κόσμος να χαλάσει. Δηλαδή, ακόμα κι αν τα έγραφες όλα και ήσουν ανεπαρκής, κανείς δεν σε κούναγε από το 'αξίωμα' μέχρι να συνταξιοδοτηθείς. Μόνη περίπτωση να ξεγίνεις προϊστάμενος κλπ ήταν να υποβιβαστείς, πράγμα που δεν γινόταν σχεδόν ποτέ (ήταν 'αντισυναδελφικό').
Τώρα κάποιος με όρεξη για δουλειά και με βαθμό Α' (δηλαδή καμιά δεκαριά χρόναι υπηρεσίας) μπορεί να γίνει διευθυντής κατευθείαν. Δύσκολο και μάλλον δεν θα συμβεί, αλλά και να συμβεί, τι έγινε; Εκτός αν προτιμάμε την προηγούμενη κατάσταση, σύμφωνα με την οποία έπρεπε πρώτα να καεί ένας άξιος υπάλληλος για καμιά 15ριά-20ριά χρόνια μέχρι ν'αναλάβει θέση ευθύνης.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
By law, σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς, κάποιος έπρεπε να περιμένει καμιά 10ριά χρόνια για να γίνει προϊστάμενος και σχεδόν άλλα τόσα για να γίνει διευθυντής. Άρα κάποιος με 2 μεταπτυχιακά και διδακτορικό τρωγόταν από κάποιον με μισό πτυχίο αλλά πολλά δήθεν ευδόκιμα έτη υπηρεσίας. Επίσης, άπαξ και γινόσουν τμηματάρχης, διευθυντής ή γενικός διευθυντής, παρέμενες μ'αυτό τον βαθμό και καταλάμβανες αντίστοιχη θέση ο κόσμος να χαλάσει. Δηλαδή, ακόμα κι αν τα έγραφες όλα και ήσουν ανεπαρκής, κανείς δεν σε κούναγε από το 'αξίωμα' μέχρι να συνταξιοδοτηθείς. Μόνη περίπτωση να ξεγίνεις προϊστάμενος κλπ ήταν να υποβιβαστείς, πράγμα που δεν γινόταν σχεδόν ποτέ (ήταν 'αντισυναδελφικό').
Τώρα κάποιος με όρεξη για δουλειά και με βαθμό Α' (δηλαδή καμιά δεκαριά χρόναι υπηρεσίας) μπορεί να γίνει διευθυντής κατευθείαν. Δύσκολο και μάλλον δεν θα συμβεί, αλλά και να συμβεί, τι έγινε; Εκτός αν προτιμάμε την προηγούμενη κατάσταση, σύμφωνα με την οποία έπρεπε πρώτα να καεί ένας άξιος υπάλληλος για καμιά 15ριά-20ριά χρόνια μέχρι ν'αναλάβει θέση ευθύνης.

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν παρέμενες με αυτό το βαθμό ο κόσμος να χαλάσει. Γινόταν ΔΣ, όπου με γραπτή αιτιολογία παρέπεμπαν τον υπάλληλο. Τώρα τα μέλη του ΔΣ απλά προτείνουν αντικαταστάτη!!!

Κ μη νομίζεις ότι μες στα κόμματα δεν υπάρχουν αντιδικίες και έχθρες. Χειρότερα είναι μεταξύ τους παρά με τους άλλους.

Επίσης, μη συγχέεις τους απόφοιτους της σχολής Δημόσιας Διοίκησης, που με την αποφοίτησή τους γίνονται Β' και μετά από 8-10 χρόνια, Α΄.Μόνο αυτοί έχουν τέτοια εξέλιξη.

Κάποιος με 2 μεταπτυχιακά και διδακτορικό δεν υπάγεται στην ίδια κατηγορία με αυτούς που μπήκαν πχ με το ΑΣΕΠ, γιατί πολά απλά ποτέ δε θα έδωσε τέτοιες εξετάσεις...Και φυσικά δεν πέρασε από interview για το ΑΣΕΠ

ΑΡΣΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ εδώ και τώρα για όλο το Δημόσιο και τον Στρατό για τους πάντες!!!! Επιτέλους οι ανάξιοι και όσοι περισεύουν πρέπει να πάνε ή αλλού να δουλέψουν ή αν είναι ανεπαρκείς να πάνε σπίτι τους!!!!!

ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΧΩΡΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ Δείτε τις μαϊμου συντάξεις και θα καταλάβετε!!!!!!

Ο χρήστης cpp έγραψε:
ΑΡΣΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ εδώ και τώρα για όλο το Δημόσιο και τον Στρατό για τους πάντες!!!! Επιτέλους οι ανάξιοι και όσοι περισεύουν πρέπει να πάνε ή αλλού να δουλέψουν ή αν είναι ανεπαρκείς να πάνε σπίτι τους!!!!!

ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΧΩΡΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ Δείτε τις μαϊμου συντάξεις και θα καταλάβετε!!!!!!

Έτσι έτσι...

Ο χρήστης vitoribo έγραψε:

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν παρέμενες με αυτό το βαθμό ο κόσμος να χαλάσει. Γινόταν ΔΣ, όπου με γραπτή αιτιολογία παρέπεμπαν τον υπάλληλο. Τώρα τα μέλη του ΔΣ απλά προτείνουν αντικαταστάτη!!!

Κ μη νομίζεις ότι μες στα κόμματα δεν υπάρχουν αντιδικίες και έχθρες. Χειρότερα είναι μεταξύ τους παρά με τους άλλους.

Επίσης, μη συγχέεις τους απόφοιτους της σχολής Δημόσιας Διοίκησης, που με την αποφοίτησή τους γίνονται Β' και μετά από 8-10 χρόνια, Α΄.Μόνο αυτοί έχουν τέτοια εξέλιξη.

Κάποιος με 2 μεταπτυχιακά και διδακτορικό δεν υπάγεται στην ίδια κατηγορία με αυτούς που μπήκαν πχ με το ΑΣΕΠ, γιατί πολά απλά ποτέ δε θα έδωσε τέτοιες εξετάσεις...Και φυσικά δεν πέρασε από interview για το ΑΣΕΠ

Για να είμαστε ακριβείς:

Σήμερα ισχύουν για υπαλλήλους Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης τα εξής:
Χρειάζονται 13 χρόνια για να φτάσουν στον Α' βαθμό, ώστε να δικαιούνται να καταλάβουν θέσεις προϊσταμένων τμημάτων ή διευθύνσεων.
Αν έχουν μεταπτυχιακό, θέλουν 12 και αν έχουν διδακτορικό θέλουν μόλις 10.
Αντιστοίχως οι απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης θέλουν για τον Α' βαθμό 5 ή 6 χρόνια.

Άρα ο υπάλληλος με προσόντα, όρεξη κλπ δεν θα απαξιωθεί τελείως περιμένοντας 2 δεκαετίες μέχρι να συνταξιοδοτηθούν οι προηγούμενοι.

Επίσης, αν ξέρεις περίπτωση υποβιβασμού υπαλλήλου στο προηγούμενο καθεστώς με βαθμό προϊσταμένου ή διευθυντή, πες το μας. Εγώ γνωρίζω ότι το φαινόμενο ήταν σπανιότατο έως ανύπαρκτο.

Τέλος, γιατί είναι κακό που το Δ.Σ. ή άλλο αντίστοιχο όργανο μπορεί να κρίνει ελεύθερα, χωρίς δηλαδή περιορισμούς αμέτρητων ετών προϋπηρεσίας, ποιος θα καταλάβει θέση ευθύνης; Αυτό δεν γίνεται και στον ιδιωτικό τομέα; Ή ήταν καλύτερα στο παρελθόν, όταν ο καθένας που κατείχε βαθμό ένιωθε πως κανείς δεν θα τον κουνήσει μέχρι να σηκωθεί να φύγει;

Ο χρήστης kubiak έγραψε:
Θα γράψω ότι έγραψα σε άλλο forum:

Με τη σημερινή κατάσταση δλδ ποιος είναι ευχαριστημένος;
Ένα από τα πολλά παραδείγματα είναι ότι τα κινητά έχουν καταντήσει πιο φτηνά από τα σταθερά!

Για να πάρεις από Ελβετία ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΣΤΑΘΕΡΟ της Ελλάδας πληρώνεις κάτι λιγότερο από 6,5 λεπτά του ευρώ το λεπτό!!!

Στην Ελλάδα κοστίζει το μισό για να πάρω τηλέφωνο (σταθερό πάντα!!!) τον γείτονά μου 3 ορόφους παραπάνω!!!

(αντίστοιχα η τιμή στην Ελβετία είναι 2 λεπτά του ευρώ το σταθερό σε ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ σε ώρες αιχμής, δωρεάν τις ώρες μη αιχμής, οι οποίες είναι 19.00-07.00!!!)

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Εγώ θέλω να δω αν θα τολμήσει η Γιαννάκου να περιορίσει την ισχύ των κομματικών παρατάξεων (δηλαδή των εγκαθέτων του εκάστοτε κόμματος, κοινοβουλευτικού ή μη, στα πανεπιστήμια). Έχουν υπερβολικά μεγάλη ισχύ και δεν είναι δυνατόν οι διοικήσεις των πανεπιστημίων να εκλέγονται με λαϊκίστικες υποσχέσεις και συναλλαγές κάτω απ'το τραπέζι με τους εκπροσώπους της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ, της ΠΚΣ (και των φοιτητικών παρακλαδιών του ΜΕ.Ρ.Α. και άλλων τέτοιων ομάδων) και τους κομματικούς ινστρούχτορες/ρουσφετάκηδες.

Όνειρα θερινής νυχτός...Δυστυχώς.Εγώ ως φύσιν απαισιόδοξος,έχω πεισθεί πως τέτοια φαινόμενα είναι αδύνατο να εξαλειφθούν.

Μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο γιατί η κατάσταση έχει ξεφύγει τελείως στα πανεπιστήμια. Κάθε τρεις και λίγο έχουμε απεργίες-καταλήψεις για το τίποτα, και μετά σου λένε 'ποιότητα φοίτησης στο μετσόβιο'. Όχι δηλαδή ότι στα υπόλοιπα ιδρύματα η κατάσταση είναι καλύτερη, αλλά αντί να κοιτάξουμε να βελτιώσουμε τη σχολή και το αντίκρυσμα που θα έχει αύριο το πτυχίο μας βγάζουμε ψηφίσματα για την Παλαιστίνη, την (.......) κοινωνία και τις στρογγυλές τυρόπιτες....
Φτάσαμε να θεωρούμε τη γνώμη της μειοψηφίας ανώτερη απ' της πλειοψηφίας.
Και είμαστε πάντα υπέρ της ισότητας, αλλά τη εύκολης λύσης: Εξίσωση προς τα κάτω
Όποιος προσπαθεί για κάτι αντικειμενικά καλύτερο, χαρακτηρίζεται αμέσως χουντικός, φασίστας, νεοφιλελευθερος (αυτό τώρα τελευταία έχει γίνει trendy...), αναρχοκομμουνιστής κτλ. Θέλουμε να βελτιώσουμε την κατάσταση στον κόσμο, να πετύχουμε παγκόσμιο αφοπλισμό και να εναντιωθούμε στις δυνάμεις 'του σκότους', ενώ δε μπορούμε να αποφασίσουμε αν πρέπει να χρησιμοποιούνται ή όχι μικρόφωνα στο μάθημα (ναι εν έτει 2005 αυτό), γιατί κάποιοι ισχυρίζονται πως έτσι ο ομιλητής τοποθετείται σε ανώτερη θέση απ' τον ακροατή και παραβιάζεται η αρχή της ισότητας Προτιμότερη δηλαδή η τωρινή χάβρα.
Ειλικρινά τους έχω σιχαθεί, κατέληξα να εκτιμώ περισσότερο τους βουλευτές και τα λοιπά 'πολιτικά πρόσωπα'
(είμαι αρκετά off-topic, αλλά μόλις είδα τις δημοσιεύσεις πιο πάνω με έπιασε το 'κατιτίς'. Θα μπορούσα να γράφω ώρες γι' αυτό)

Αν οι της ΕΣΔΔ θέλουν μόνο 5 χρόνια, με πιάνεις αδιάβαστο.

Το ότι το φαινόμενο που σχολιάζουμε είναι σπανιότατο, δεν αντιλέγω ποσώς.

Όμως, στον ιδιωτικό τομέα όταν σε απολύουν ή δε σε προαγάγουν, τουλάχιστον σου λένε ότι είσαι τεμπέλης, ότι θα ρθει ο γιος του κουμπάρου του μπατζανάκη του διευθυντή κ.ο.κ.(απόλυτη αξιοκρατία δεν υπάρχει ούτε στον ιδιωτικό τομέα)

Το τωρινό καθεστώς του Δημοσίου, πρόσεξε, όχι της μη προαγωγής αλλά της καθαίρεσης από αξίωμα, είναι απόλυτα ετσιθελικό. Χωρίς αιτολογία.
Και το θέμα δεν είναι το ΔΣ να κρίνει με ελευθερία, όπως την εννοείς, αλλά με αξιοκρατία.

Προωθείται λοιπόν η μέθοδος της μπλε-πράσινης γραβάτας. Άρα τι κάνουμε; Εσύ μπλε θα τα αρπάξεις για 4 χρόνια, εσύ πράσινε περίμενε θα έρθει και η σειρά σου.

Το θέμα είναι κάποιος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος, αλλά καθώς το πολιτικό κόστος, απόλυτα μετρημένο σε ψήφους, είναι δυσβάσταχτο, κανείς δε θα το αναλάβει.