Αυτό το μπαλενάκι (1.6 GLX, αυτόματο, 99 ΗΡ) ήταν της mother.
Το φρόντιζα και τ'οδηγούσα εγώ όμως. (Φαίνεται;;))
Φρεσκοβαμμένο, καινούργια φρένα, συν/μος και ΜΡ3 player με σχετικά ηχεία, μπακετάκια Sparco, τιμονάκι Kingdragon, χειροποίητη Bilstein 40 mm από το γνωστό Σαλονικιό κατασκευαστή, στενά ελατήρια-helpers H&R, βάσεις μοτέρ-κιβωτίου σκληρότερες (χειροποίητες, επίσης), μπάρα θόλων το ίδιο.
Κάμπερ πίσω -1,8, μπρος -2,4. Σκόνταφτες στη ρόδα, όταν πέρναγες πλάι από τ'αυτοκίνητο. Τέτοιο στήσιμο σε Μπαλένο πρέπει να υπήρχε σ'ένα αγωνιστικό 1.8 στέισον-βάγκον στην Κύπρο μόνο.
Μπαταρία 60V κλειστού τύπου και λαμπτήρες plasma xenon. Κουκλάκι, σας λέω.
Μοτεράκι καραμαμά και άψογα συντηρημένο. 8,5 χρονών/50.000 χλμ.
Βέβαια, λόγω αυτόματου κιβώτιου, δεν μπορούσες να οδηγήσεις σαν άνθρωπος, αλλά όταν μάζευε χιλιόμετρα (πάλι με χρόνια με καιρούς...), χάζευε ο κοσμάκης, καθώς έμπαινε στις παρατεταμένες κατηφορικές στον Τρίπολης-Κορίνθου με 180+.
Ένα βράδυ τέλειωσε άδοξα τη ζωούλα του πάνω σε μια άσπλαχνη κολώνα φωτισμού στην Ανάβυσσο, πάνω στη διαχωριστική νησίδα. Ρολάροντας στο βρεγμένο με 90/2000 σαλ., ακούγοντας μουσικούλα, αποφάσισα να πλησιάσω, για να προσπεράσω τον Γκιόζη με το Seicento (Γκιόζης ο οδηγός, όχι το Seicento ), ο οποίος προηγούνταν και αποφάσισε να μην κάνει δεξιά. Εξωθήθηκα σε στραμπουλοτιμονιά, για να τον αποφύγω, ακριβώς πάνω στην αρχή κάποιας καμπής. Όντως τον απόφυγα και βρέθηκα να χορεύω στη βρόχα.
Τι κι αν δοκιμάσεις να διορθώσεις ξεκολημένο στη βροχή, ενώ είναι στημένο για στεγνό...Και μάλιστα να μην μπορείς να κατεβάσεις σχέση και η όλη γεωμετρία του τιμονιού να είναι 'τα ζα μου αργά' παρά τις επεμβάσεις....
Το αποτέλεσμα φαίνεται στη φωτό. Εγώ δεν έσπασα τίποτα. Με προστάτεψαν ανάρτηση (τουλάχιστον δε μ'άφησε να σβουρίζω) και μπάκετ (έσπασε!! Πού να'χα το μαμά, δηλαδή...). Εισέπραξα όμως, 9g επιβράδυνσης (πετάχτηκε το ΜΡ3 από τα βύσματά του!), προικοδοτήθηκα με θλάσεις μυών σε πλευρά και αυχένα και ταλαιπωρήθηκα για μήνες, μέχρι να μου περάσουν και να περπατήσω σαν άνθρωπος. Υπήρξα και τυχερός, γιατί δε χαστούκισα την κολώνα φωτισμού από τη δική μου πλευρά, αλλά με το πορτ-μπαγκάζ.
Η Bilstein άθικτη!
Μακριά απ'όλους μας τέτοιες πλάκες...

Αυτό το μπαλενάκι (1.6 GLX, αυτόματο, 99 ΗΡ) ήταν της mother.
Το φρόντιζα και τ'οδηγούσα εγώ όμως. (Φαίνεται;;))
Φρεσκοβαμμένο, καινούργια φρένα, συν/μος και ΜΡ3 player με σχετικά ηχεία, μπακετάκια Sparco, τιμονάκι Kingdragon, χειροποίητη Bilstein 40 mm από το γνωστό Σαλονικιό κατασκευαστή, στενά ελατήρια-helpers H&R, βάσεις μοτέρ-κιβωτίου σκληρότερες (χειροποίητες, επίσης), μπάρα θόλων το ίδιο.
Κάμπερ πίσω -1,8, μπρος -2,4. Σκόνταφτες στη ρόδα, όταν πέρναγες πλάι από τ'αυτοκίνητο. Τέτοιο στήσιμο σε Μπαλένο πρέπει να υπήρχε σ'ένα αγωνιστικό 1.8 στέισον-βάγκον στην Κύπρο μόνο.
Μπαταρία 60V κλειστού τύπου και λαμπτήρες plasma xenon. Κουκλάκι, σας λέω.
Μοτεράκι καραμαμά και άψογα συντηρημένο. 8,5 χρονών/50.000 χλμ.
Βέβαια, λόγω αυτόματου κιβώτιου, δεν μπορούσες να οδηγήσεις σαν άνθρωπος, αλλά όταν μάζευε χιλιόμετρα (πάλι με χρόνια με καιρούς...), χάζευε ο κοσμάκης, καθώς έμπαινε στις παρατεταμένες κατηφορικές στον Τρίπολης-Κορίνθου με 180+.
Ένα βράδυ τέλειωσε άδοξα τη ζωούλα του πάνω σε μια άσπλαχνη κολώνα φωτισμού στην Ανάβυσσο, πάνω στη διαχωριστική νησίδα. Ρολάροντας στο βρεγμένο με 90/2000 σαλ., ακούγοντας μουσικούλα, αποφάσισα να πλησιάσω, για να προσπεράσω τον Γκιόζη με το Seicento (Γκιόζης ο οδηγός, όχι το Seicento ), ο οποίος προηγούνταν και αποφάσισε να μην κάνει δεξιά. Εξωθήθηκα σε στραμπουλοτιμονιά, για να τον αποφύγω, ακριβώς πάνω στην αρχή κάποιας καμπής. Όντως τον απόφυγα και βρέθηκα να χορεύω στη βρόχα.
Τι κι αν δοκιμάσεις να διορθώσεις ξεκολημένο στη βροχή, ενώ είναι στημένο για στεγνό...Και μάλιστα να μην μπορείς να κατεβάσεις σχέση και η όλη γεωμετρία του τιμονιού να είναι 'τα ζα μου αργά' παρά τις επεμβάσεις....
Το αποτέλεσμα φαίνεται στη φωτό. Εγώ δεν έσπασα τίποτα. Με προστάτεψαν ανάρτηση (τουλάχιστον δε μ'άφησε να σβουρίζω) και μπάκετ (έσπασε!! Πού να'χα το μαμά, δηλαδή...). Εισέπραξα όμως, 9g επιβράδυνσης (πετάχτηκε το ΜΡ3 από τα βύσματά του!), προικοδοτήθηκα με θλάσεις μυών σε πλευρά και αυχένα και ταλαιπωρήθηκα για μήνες, μέχρι να μου περάσουν και να περπατήσω σαν άνθρωπος. Υπήρξα και τυχερός, γιατί δε χαστούκισα την κολώνα φωτισμού από τη δική μου πλευρά, αλλά με το πορτ-μπαγκάζ.
Η Bilstein άθικτη!
Μακριά απ'όλους μας τέτοιες πλάκες...

Αυτό το μπαλενάκι (1.6 GLX, αυτόματο, 99 ΗΡ) ήταν της mother.
Το φρόντιζα και τ'οδηγούσα εγώ όμως. (Φαίνεται;;))
Φρεσκοβαμμένο, καινούργια φρένα, συν/μος και ΜΡ3 player με σχετικά ηχεία, μπακετάκια Sparco, τιμονάκι Kingdragon, χειροποίητη Bilstein 40 mm από το γνωστό Σαλονικιό κατασκευαστή, στενά ελατήρια-helpers H&R, βάσεις μοτέρ-κιβωτίου σκληρότερες (χειροποίητες, επίσης), μπάρα θόλων το ίδιο.
Κάμπερ πίσω -1,8, μπρος -2,4. Σκόνταφτες στη ρόδα, όταν πέρναγες πλάι από τ'αυτοκίνητο. Τέτοιο στήσιμο σε Μπαλένο πρέπει να υπήρχε σ'ένα αγωνιστικό 1.8 στέισον-βάγκον στην Κύπρο μόνο.
Μπαταρία 60V κλειστού τύπου και λαμπτήρες plasma xenon. Κουκλάκι, σας λέω.
Μοτεράκι καραμαμά και άψογα συντηρημένο. 8,5 χρονών/50.000 χλμ.
Βέβαια, λόγω αυτόματου κιβώτιου, δεν μπορούσες να οδηγήσεις σαν άνθρωπος, αλλά όταν μάζευε χιλιόμετρα (πάλι με χρόνια με καιρούς...), χάζευε ο κοσμάκης, καθώς έμπαινε στις παρατεταμένες κατηφορικές στον Τρίπολης-Κορίνθου με 180+.
Ένα βράδυ τέλειωσε άδοξα τη ζωούλα του πάνω σε μια άσπλαχνη κολώνα φωτισμού στην Ανάβυσσο, πάνω στη διαχωριστική νησίδα. Ρολάροντας στο βρεγμένο με 90/2000 σαλ., ακούγοντας μουσικούλα, αποφάσισα να πλησιάσω, για να προσπεράσω τον Γκιόζη με το Seicento (Γκιόζης ο οδηγός, όχι το Seicento ), ο οποίος προηγούνταν και αποφάσισε να μην κάνει δεξιά. Εξωθήθηκα σε στραμπουλοτιμονιά, για να τον αποφύγω, ακριβώς πάνω στην αρχή κάποιας καμπής. Όντως τον απόφυγα και βρέθηκα να χορεύω στη βρόχα.
Τι κι αν δοκιμάσεις να διορθώσεις ξεκολημένο στη βροχή, ενώ είναι στημένο για στεγνό...Και μάλιστα να μην μπορείς να κατεβάσεις σχέση και η όλη γεωμετρία του τιμονιού να είναι 'τα ζα μου αργά' παρά τις επεμβάσεις....
Το αποτέλεσμα φαίνεται στη φωτό. Εγώ δεν έσπασα τίποτα. Με προστάτεψαν ανάρτηση (τουλάχιστον δε μ'άφησε να σβουρίζω) και μπάκετ (έσπασε!! Πού να'χα το μαμά, δηλαδή...). Εισέπραξα όμως, 9g επιβράδυνσης (πετάχτηκε το ΜΡ3 από τα βύσματά του!), προικοδοτήθηκα με θλάσεις μυών σε πλευρά και αυχένα και ταλαιπωρήθηκα για μήνες, μέχρι να μου περάσουν και να περπατήσω σαν άνθρωπος. Υπήρξα και τυχερός, γιατί δε χαστούκισα την κολώνα φωτισμού από τη δική μου πλευρά, αλλά με το πορτ-μπαγκάζ.
Η Bilstein άθικτη!
Μακριά απ'όλους μας τέτοιες πλάκες...

Σαφώς...

Όχι απλά αυτόματο (=αδύναμο) αλλά και σε σχεδόν ευθεία και με 90 χλμ/ώρα!! Μ'αρέσει που κάνω και πόστουλα για το στρίψιμο...
Εν πάση περιπτώσει, ενώ η καμπή ήταν αριστερή, με το κέντρο βάρους του αυτ/του να είναι ήδη μετατοπισμένο δεξιά, τσαρούχωσα φρένα και τιμόνιασα δεξιά. 'Ξεκόλησα' την ουρά του άγαρμπα πάνω σε γλίτσα. Τα υπόλοιπα ήταν θέμα ζυγισμάτων-γεωμετρίας, παραγόντων στους οποίους το μπαλενάκι δεν είναι και παράδειγμα προς μίμηση...