Ηρεμία! Απλώς συμβαίνουν και αυτά.

ΥΓ Και πάντα φλασάκια!

Κάνε υπομονή... Το φαινόμενο αυτό, να σταματάνε συγκεκριμένους μηχανάκηδες με τη λογική του να σού τη σπάσουν, δυστυχώς είναι συχνό.

Απλά να είσαι κύριος και ευγενικός, και σχετικώς τυπικός στο δρόμο (μην περνάς με κόκκινο...) και θα τη γλυτώσεις από τους παπ@&*@$.

να σου πω ενα μυστικο....

γραψε τους οσο δεν παει αλλο. μην δινεις καμμια σημασια, σαν να μην σε νοιαζει καθολου. μολις βλεπουν οτι ο αλλος δεν καταλαβαινει απο στολες φοβερες σπασιμο κλπ, να δεις ποσο σκυλιαζουν...

Νομίζω ότι αξίζει ένα διάβασμα...

Ο χρήστης artech έγραψε:
Νομίζω ότι αξίζει ένα διάβασμα...

Ο χρήστης artech έγραψε:
Νομίζω ότι αξίζει ένα διάβασμα...

πολυ καλο!
σε καποιες φασεις λιγο οι τιμες και με το ποσο γεμιζαν τοτε , λιγο τα μοντελα λιγο η νοοτροπια σε καποια πραγματα - η οποια δεν εχει αλλαξει ιδιαιτερα απο τοτε ,με εβαλαν σε σκεψεις ,στο τελος μολις ειδα οτι ηταν του 1989 με επιασε συγκινηση

Μια δεκαετία πριν, καναμε σούζες μαζί με τους ζηταδες στη Πάτρα εκεί να δεις γελια. Τώρα χαλάσανε και αυτοι, σοβαρεψαμε και εμείς

Κάποιο βραδάκι στη αρχή του καλοκαιριού ανεβαίνω την Πειραιώς με παπί και βρίσκομαι στη διασταύρωση με Σωκράτους. Το άνοιγμα εκεί είναι μεγάλο, εγώ είμαι αρκετά κουρασμένος, δεν έχω υπομομή και έχω σταματήσει (κακώς) μετά την διάβαση των πεζών χωρίς βέβαια να κλείνω τη διαστάυρωση. Ακούω κορνάρισμα, γυρίζω πίσω και βλέπω ένα περιπολικό που μου κάνει σήμα να σταματήσω. Εντωμεταξύ ανοίγει το φανάρι και σταματάμε απέναντι δεξιά, στη είσοδο της Πολυκλινικής. Κατεβαίνει ο αστυνομικός και με χαιρετάει: 'Και μετά φταίει η Αστυνομία ' - Τι εννοείτε λέω, ποιός είπε κάτι τέτοιο. Και συνεχίζει: 'Περνάς μπροστά μου με κόκκινο, κάνεις το μάγκα, μας γράφεις...' και μερικά άλλα τέτοια. Και αφού του έχω δώσει τα χαρτιά μου ετοιμάζεται να με γράψει. Τον ξαναρωτάω απορημένος Καλά τώρα θα με γράψεις ότι πέρασα με κόκκινο επειδή στάθηκα εκειπέρα; Ναί, μου λέει, για μένα αυτό είναι κόκκινο. Του απαντάω ότι εκτός απο την μαγκιά και την επίδειξη υπάρχει και η κούραση και η αγανάκτηση και συνεπώς η 'βιασύνη' κάποιου να γυρίσει σπίτι του.
Οι τύποι έδειξαν να καταλαβαίνουν ότι δεν ήμουν η περίπτωση που νόμιζαν, με έγραψαν για πορτοκαλί αν θυμάμαι καλά, και μου είπαν άν έχω αντίρρηση να πάω στο αξιοματικό την άλλη μέρα να το πώ.
Νοοτροπίες ...

Ού μπλέξεις, φίλε μου, με τους περίεργους αυτούς τύπους... Αλήθεια, η αστυνομία και η τροχαία στην Κολομβία λέτε να είναι καλύτερη; Εγώ λέω ΝΑΙ!!

Με πρόλαβες. Σκεφτόμουν ότι είχα και μια καλή εμπειρία μόλις έγραψα αυτό το μύμημα. Να μην λέμε μόνο τα κακά... Κάποια άλλη φορά βγαίνω βιαστικά με το παπί από τη δουλειά γιά ένα γύρο στο κέντρο Πανεπιστημίου, Ασκληπιού, Βαλτετσίου, Ιπποκράτους, Πανεπιστημίου, με σκοπό να μπώ σε τρία μαγαζιά. Καλοκαίρι και κακώς δεν φορά κράνος. Ανεβαίνοντας την Ασκληπιού με σταματάει ένας ζητάς που είχε σταματήσει εκεί. Ευγενικός, μου ζητάει τα χαρτιά μου, και με ρωτάει το λόγο που δεν φοράω κράνος. Του απαντάω λόγο της μικρής διαδρομής και των στάσεων. Φυσικά, βγάζω το κράνος από την μπαγκαζιέρα για να το φορέσω από κει και πέρα. Μου συστήνει να φορώ κράνος και για την πιο μικρή διαδρομή ευγενικά και ωραία.

Ο χρήστης kacey έγραψε:
να σου πω ενα μυστικο....

γραψε τους οσο δεν παει αλλο. μην δινεις καμμια σημασια, σαν να μην σε νοιαζει καθολου. μολις βλεπουν οτι ο αλλος δεν καταλαβαινει απο στολες φοβερες σπασιμο κλπ, να δεις ποσο σκυλιαζουν...

Σωστο,εχω φαει μπολικες κλησεις αλλα τους την λεω καργα,μου τη δινουνε οι τυποι που παει ο μπατσος να τους γραψει και αρχιζουνε τα παρακαλια και τα κλαψουρισματα και στη τελικη δεν κανουν και τιποτα.