Άλλος ένας Φορουμοχρόνος πέρασε , χιλιάδες λέξεις γράφτηκαν , χιλιόμετρα ειδικών οδηγήθηκαν , τόμοι κανονισμών συζητήθηκαν , προτάσεις έγιναν , μέχρι και εκλογές στον ΣΟΑΑ θα γίνουν πρώτα ο Θεός.

Είναι η στιγμή του απολογισμού , που έρχεται πάντα λίγο πρίν από τις ευχές.

Έτσι ας δούμε τι φτειάξαμε , τι χαλάσαμε , πως τα καταφέραμε ή πως την πατήσαμε.

Σε προσωπικό επίπεδο η χρονιά ήταν «γεμάτη» , 'πλούσια'!!!

Ράλυ Σπρίντ Τρίπολης παρέα με Γιώργο Tabs Ταμπουρατζή και APR στο Σέρβις απο σπόντα , όλα καλά η παρέα του περσυνού Παλαδίου δούλεψε .

Η συνέχεια του προγράμματος που έλεγε Ράλυ Σπρίντ Ν.Ελλάδος δεν ήρθε. Αντ’αυτών προέκυψε **Peugeot Junior Cup **από την θέση του συνοδηγού και με ρόλο γενικώτερα εκπαιδευτή δίπλα στον Σπύρο Έξαρχο.

Πρώτος Αγώνας λοιπόν το Ράλυ Σπρίντ στο Πάσιο Κορινθίας , καθαρά για αναγνωριστικούς λόγους.

Η συνέχεια γράφτηκε στα χώματα του Παρνασσού και στο ράλυ Στερεάς Ελλάδας , χωμάτινος και ζόρικος αγώνας , και παρά τις όποιες μικροατυχίες η δεύτερη θέση ήταν ένα καλό σημάδι.

Κάτω από το αυλάκι η συνέχεια, και σε ασφάλτινη επιφάνεια το Ράλυ Αχαιός , ήταν ο δεύτερος γύρος του Junior Cup και πάλι μία δεύτερη θέση εξασφαλισμένη.

Παράλληλα η προσπάθεια των αγωνιζομένων και ειδικώτερα των Δ.Ριζικάρη και Χρίστου APR να μην πεθάνει η πίστα βρίσκει αρωγό στο πρόσωπο του ΣΧ και του περιοδικού Formula1 καθώς και την πίστα των Μεγάρων και φυσικά του ΣΟΑΑ. Έτσι αποφασίζεται η συμμετοχή του 106 με οδηγούς τους Δ.Αμαξόπουλο , Σπ.Έξαρχο , Ν.Τσάδαρη περισσότερο για να υποστηριχτεί η προσπάθεια. Το μοτέρ όμως έχει σχεδόν μονίμως διαφορετική προσσέγιση , ταυτόσιμη με την δική μου και δεν αγαπά ιδιαίτερα τον χώρο της πίστας.

Η μία 5η και 6η θέση στα Μέγαρα φυσικά και δεν αντιπροσωπεύει το οδηγικό ταλέντο του Δ.Αμαξόπουλου , μας προβληματίζει όμως για το επίπεδο του 106 γενικώτερα!

Μετά την θερινή ραστώνη , επιστροφή στα πεδία των μαχών που έχουν μεταφερθεί στην Χαλκιδική. Ευκαιρία λοιπόν για ολιγοήμερες διακοπές με γράψιμο – τσεκάρισμα των ε.δ. του ράλυ ΔΕΘ. Τρίτη θέση στο Junior σε έναν αγώνα που τα είχε όλα , καθώς και έναν Διονύση από την Αρναία που πήρε κεφάλια όπου τα βρήκε έκθετα!

Επιστροφή στο κλεινόν άστυ και προετοιμασία για Ράλυ Έλπα , με το 106. Θεωρώντας ότι μετά από δύο φορές που κατέβηκε η μηχανή έπρεπε πλέον να έχουν λυθεί τα προβλήματα. Αμ δε !!! Και ενώ βρίσκομαι στα όρια της νευρικής κρίσης , αποφασίζεται η συμμετοχή στο δεξί κάθισμα , μετά από 18 χρόνια, του Ν.Τσάδαρη και του Εγνατία – 4Τροχοί Mitsubishi EVO7.

Χαλαρή πρώτη μέρα , προσαρμογής περισσότερο , και μάλλον μη αντιπροσωπευτικό αποτέλεσμα. Δεύτερη μέρα , στις χειρότερες συνθήκες αγώνα που έχω βρεθεί τα 25 χρόνια που τρέχω και σιγά σιγά , αρχίζουμε να βλέπουμε τους κόπους μας να αποδίδουν. Έτσι στην τελευταία ε.δ. κερδίζουμε στο νήμα τον καταπληκτικό Γ.Νιώρα για 8 εκατ. του δευτερολέπτου κατακτώντας την Τρίτη θέση στην Ν4.

Μέγαρα και το 106 δεν θέλει πάλι! Απογοητεύω τον ΝΤ. Και φεύγουμε για άλλη μιά φορά απογοητευμένοι με την υπόσχεση των APR να φτειάξουν επιτέλους κάτι! Και αυτό επιτέλους έρχεται στην...

Ανάβαση Αγ.Άνναςπου μετρούσε για το 106 Cup του ΣΟΑΑ και η συμμετοχή μου ήταν δεδομένη. Καλίτεροι χρόνοι στο βρεγμένο παρά την χαλασμένη δισκόπλακα. Γενικά το ευχαριστήθηκα και άρχισα να ξαναμαθαίνω το αυτοκίνητο που καμμία σχέση δεν είχε με πρίν. Την ίδια μέρα γινόταν στο Παραλληλοδρόμιο ο τελικός του Junior όπου ο Σπυράκος θα προσπαθούσε για το καλίτερο. Η σκέψη μου ήταν ΚΑΙ εκεί!

Η συνέχεια δεν θα μπορούσε να είναι παρά η συμμετοχή στο Ράλυ Παλάδιο. Ιδιαίτερη σχέση με τον αγώνα μιάς και ήταν σε αυτόν τον αγώνα το 1980 που πρωτοξεκίνησα να τρέχω. Οι καιρικές συνθήκες κακές και η έκπληξη έρχεται στην Τρίτη ε.δ. με τον 9ο χρόνο γενικής και με στεγνά λάστιχα. Συνοδηγός ο «ξάδερφος» Θ.Γιαννακόπουλος και το κέφι στο μάξιμουμ. Το αυτοκίνητο από την Αγ.Άννα και δώθε λειτουργεί πλέον άψογα με την στοργή των Χρίστου και Βασίλη APR προδιαθέτωντάς σε να πάς ακόμη πιο γρήγορα.

Ξανά μανά Μέγαρα με Ν.Τσάδαρη στο τιμόνι και ένα 106 που θέλει αλλά δεν φτάνει τους εκπληκτικούς Δ.Μιχελακάκη - θείο /Πέπε/Ρένο κλπ. Δεν πα να κάνει τα μαγικά του ο Νίκος δύσκολα έρχεται η διάκριση , παρ’ότι αποφεύγεται ο διασυρμός. Στα χέρια μου και με συμμετοχή του 106 Σπορτ κλάμπ στο F2F πήραμε κυπελλάκι δεύτερου στην κατηγορία GP σε μία προσπάθεια των απλών αγνών φίλων του σπόρτ να προσεγγίσουν ότι κάνουμε και εμείς.

Ο επίλογος , θα γραφόταν στο Μεμόριαλ πάλι δια χειρός ΝΤ και του υποφαινόμενου στο κομμάτι του Μεμόριαλ. Δυστυχώς ένας παράξενος πόνος στο στήθος με έστειλε για ΚΤΕΟ στο νοσοκομείο επί τριήμερο με αποτέλεσμα να απέχω σωματικά (Το πέρασα το ΚΤΕΟ όμως). Ο Νίκος όμως έβαλε τα δυνατά του και με το ανανεωμένο αναρτησιακά 106 κατάφερε το διπλό 4άρι.

Ας είναι, καλά ήταν και φέτος! 13 αγώνες , αρκετοί ,άλλοι αγώνες σαν θεατής – παρατηρητής - οτιδήποτε , όντως γεμάτη χρονιά.

Τι θα γίνει του χρόνου ? Την υγειά μας να έχουμε και εδώ θα είμαστε ! Να διασκεδάσουμε την καθημερινότητα! Να γεμίζουμε μπαταρίες σε Φτέρες - Χολωμόντες και όπου αλλού! Να κάνουμε προτάσεις επί προτάσεων μπάς και αλλάξει κάτι , να βλέπουμε τον 'Θαυμαστό τον κόσμο αυτόν τον Μέγα....' που λέει και ο ποιητής να κυλάει μπροστά μας!

Γιατί τα γράφω όλα αυτά? Έτσι απλά , για να μοιραστώ μαζί σας τις όποιες εμπειρίες αποκόμισα φέτος! Τις χαρές και τις λύπες που μοιράστηκα με ανθρώπους όπως ο Σπ.Έξαρχος , ο Στράτης Χ , ο Ν.Τσάδαρης , ο Τ.Λεγάκης , ο Χρίστος και Βασίλης Αναγνωστόπουλος , ο Γιάννης Μεσημέρης , ο Θείος , ο Δήμος Ριζικάρης , ο Γιώργος Ταμπουρατζής ,για να πώ κάποιους λίγους , άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν και κοσμούν αυτόν τον χώρο! Δυστυχώς δεν μπορώ να αναφερθώ σε όλους για οικονομία του χώρου!

Αυτό δε, με κάνει όχι απλώς να αναλογίζομαι - αλλά να επιβεβαιώνομαι - ότι αγώνες δεν είναι ούτε τα μοτέρ , ούτε οι ειδικές αλλά μόνο οι άνθρωποι και οι ανθρώπινες σχέσεις!

Χρόνια Πολλά σε όλους ανεξαιρέτως ! Μακάρι το 2005 να είναι πιο παραγωγικό και 'πλούσιο' από το 2004 τόσο σε εμπειρίες όσο και σε αναμνήσεις!

Άλλος ένας Φορουμοχρόνος πέρασε , χιλιάδες λέξεις γράφτηκαν , χιλιόμετρα ειδικών οδηγήθηκαν , τόμοι κανονισμών συζητήθηκαν , προτάσεις έγιναν , μέχρι και εκλογές στον ΣΟΑΑ θα γίνουν πρώτα ο Θεός.

Είναι η στιγμή του απολογισμού , που έρχεται πάντα λίγο πρίν από τις ευχές.

Έτσι ας δούμε τι φτειάξαμε , τι χαλάσαμε , πως τα καταφέραμε ή πως την πατήσαμε.

Σε προσωπικό επίπεδο η χρονιά ήταν «γεμάτη» , 'πλούσια'!!!

Ράλυ Σπρίντ Τρίπολης παρέα με Γιώργο Tabs Ταμπουρατζή και APR στο Σέρβις απο σπόντα , όλα καλά η παρέα του περσυνού Παλαδίου δούλεψε .

Η συνέχεια του προγράμματος που έλεγε Ράλυ Σπρίντ Ν.Ελλάδος δεν ήρθε. Αντ’αυτών προέκυψε **Peugeot Junior Cup **από την θέση του συνοδηγού και με ρόλο γενικώτερα εκπαιδευτή δίπλα στον Σπύρο Έξαρχο.

Πρώτος Αγώνας λοιπόν το Ράλυ Σπρίντ στο Πάσιο Κορινθίας , καθαρά για αναγνωριστικούς λόγους.

Η συνέχεια γράφτηκε στα χώματα του Παρνασσού και στο ράλυ Στερεάς Ελλάδας , χωμάτινος και ζόρικος αγώνας , και παρά τις όποιες μικροατυχίες η δεύτερη θέση ήταν ένα καλό σημάδι.

Κάτω από το αυλάκι η συνέχεια, και σε ασφάλτινη επιφάνεια το Ράλυ Αχαιός , ήταν ο δεύτερος γύρος του Junior Cup και πάλι μία δεύτερη θέση εξασφαλισμένη.

Παράλληλα η προσπάθεια των αγωνιζομένων και ειδικώτερα των Δ.Ριζικάρη και Χρίστου APR να μην πεθάνει η πίστα βρίσκει αρωγό στο πρόσωπο του ΣΧ και του περιοδικού Formula1 καθώς και την πίστα των Μεγάρων και φυσικά του ΣΟΑΑ. Έτσι αποφασίζεται η συμμετοχή του 106 με οδηγούς τους Δ.Αμαξόπουλο , Σπ.Έξαρχο , Ν.Τσάδαρη περισσότερο για να υποστηριχτεί η προσπάθεια. Το μοτέρ όμως έχει σχεδόν μονίμως διαφορετική προσσέγιση , ταυτόσιμη με την δική μου και δεν αγαπά ιδιαίτερα τον χώρο της πίστας.

Η μία 5η και 6η θέση στα Μέγαρα φυσικά και δεν αντιπροσωπεύει το οδηγικό ταλέντο του Δ.Αμαξόπουλου , μας προβληματίζει όμως για το επίπεδο του 106 γενικώτερα!

Μετά την θερινή ραστώνη , επιστροφή στα πεδία των μαχών που έχουν μεταφερθεί στην Χαλκιδική. Ευκαιρία λοιπόν για ολιγοήμερες διακοπές με γράψιμο – τσεκάρισμα των ε.δ. του ράλυ ΔΕΘ. Τρίτη θέση στο Junior σε έναν αγώνα που τα είχε όλα , καθώς και έναν Διονύση από την Αρναία που πήρε κεφάλια όπου τα βρήκε έκθετα!

Επιστροφή στο κλεινόν άστυ και προετοιμασία για Ράλυ Έλπα , με το 106. Θεωρώντας ότι μετά από δύο φορές που κατέβηκε η μηχανή έπρεπε πλέον να έχουν λυθεί τα προβλήματα. Αμ δε !!! Και ενώ βρίσκομαι στα όρια της νευρικής κρίσης , αποφασίζεται η συμμετοχή στο δεξί κάθισμα , μετά από 18 χρόνια, του Ν.Τσάδαρη και του Εγνατία – 4Τροχοί Mitsubishi EVO7.

Χαλαρή πρώτη μέρα , προσαρμογής περισσότερο , και μάλλον μη αντιπροσωπευτικό αποτέλεσμα. Δεύτερη μέρα , στις χειρότερες συνθήκες αγώνα που έχω βρεθεί τα 25 χρόνια που τρέχω και σιγά σιγά , αρχίζουμε να βλέπουμε τους κόπους μας να αποδίδουν. Έτσι στην τελευταία ε.δ. κερδίζουμε στο νήμα τον καταπληκτικό Γ.Νιώρα για 8 εκατ. του δευτερολέπτου κατακτώντας την Τρίτη θέση στην Ν4.

Μέγαρα και το 106 δεν θέλει πάλι! Απογοητεύω τον ΝΤ. Και φεύγουμε για άλλη μιά φορά απογοητευμένοι με την υπόσχεση των APR να φτειάξουν επιτέλους κάτι! Και αυτό επιτέλους έρχεται στην...

Ανάβαση Αγ.Άνναςπου μετρούσε για το 106 Cup του ΣΟΑΑ και η συμμετοχή μου ήταν δεδομένη. Καλίτεροι χρόνοι στο βρεγμένο παρά την χαλασμένη δισκόπλακα. Γενικά το ευχαριστήθηκα και άρχισα να ξαναμαθαίνω το αυτοκίνητο που καμμία σχέση δεν είχε με πρίν. Την ίδια μέρα γινόταν στο Παραλληλοδρόμιο ο τελικός του Junior όπου ο Σπυράκος θα προσπαθούσε για το καλίτερο. Η σκέψη μου ήταν ΚΑΙ εκεί!

Η συνέχεια δεν θα μπορούσε να είναι παρά η συμμετοχή στο Ράλυ Παλάδιο. Ιδιαίτερη σχέση με τον αγώνα μιάς και ήταν σε αυτόν τον αγώνα το 1980 που πρωτοξεκίνησα να τρέχω. Οι καιρικές συνθήκες κακές και η έκπληξη έρχεται στην Τρίτη ε.δ. με τον 9ο χρόνο γενικής και με στεγνά λάστιχα. Συνοδηγός ο «ξάδερφος» Θ.Γιαννακόπουλος και το κέφι στο μάξιμουμ. Το αυτοκίνητο από την Αγ.Άννα και δώθε λειτουργεί πλέον άψογα με την στοργή των Χρίστου και Βασίλη APR προδιαθέτωντάς σε να πάς ακόμη πιο γρήγορα.

Ξανά μανά Μέγαρα με Ν.Τσάδαρη στο τιμόνι και ένα 106 που θέλει αλλά δεν φτάνει τους εκπληκτικούς Δ.Μιχελακάκη - θείο /Πέπε/Ρένο κλπ. Δεν πα να κάνει τα μαγικά του ο Νίκος δύσκολα έρχεται η διάκριση , παρ’ότι αποφεύγεται ο διασυρμός. Στα χέρια μου και με συμμετοχή του 106 Σπορτ κλάμπ στο F2F πήραμε κυπελλάκι δεύτερου στην κατηγορία GP σε μία προσπάθεια των απλών αγνών φίλων του σπόρτ να προσεγγίσουν ότι κάνουμε και εμείς.

Ο επίλογος , θα γραφόταν στο Μεμόριαλ πάλι δια χειρός ΝΤ και του υποφαινόμενου στο κομμάτι του Μεμόριαλ. Δυστυχώς ένας παράξενος πόνος στο στήθος με έστειλε για ΚΤΕΟ στο νοσοκομείο επί τριήμερο με αποτέλεσμα να απέχω σωματικά (Το πέρασα το ΚΤΕΟ όμως). Ο Νίκος όμως έβαλε τα δυνατά του και με το ανανεωμένο αναρτησιακά 106 κατάφερε το διπλό 4άρι.

Ας είναι, καλά ήταν και φέτος! 13 αγώνες , αρκετοί ,άλλοι αγώνες σαν θεατής – παρατηρητής - οτιδήποτε , όντως γεμάτη χρονιά.

Τι θα γίνει του χρόνου ? Την υγειά μας να έχουμε και εδώ θα είμαστε ! Να διασκεδάσουμε την καθημερινότητα! Να γεμίζουμε μπαταρίες σε Φτέρες - Χολωμόντες και όπου αλλού! Να κάνουμε προτάσεις επί προτάσεων μπάς και αλλάξει κάτι , να βλέπουμε τον 'Θαυμαστό τον κόσμο αυτόν τον Μέγα....' που λέει και ο ποιητής να κυλάει μπροστά μας!

Γιατί τα γράφω όλα αυτά? Έτσι απλά , για να μοιραστώ μαζί σας τις όποιες εμπειρίες αποκόμισα φέτος! Τις χαρές και τις λύπες που μοιράστηκα με ανθρώπους όπως ο Σπ.Έξαρχος , ο Στράτης Χ , ο Ν.Τσάδαρης , ο Τ.Λεγάκης , ο Χρίστος και Βασίλης Αναγνωστόπουλος , ο Γιάννης Μεσημέρης , ο Θείος , ο Δήμος Ριζικάρης , ο Γιώργος Ταμπουρατζής ,για να πώ κάποιους λίγους , άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν και κοσμούν αυτόν τον χώρο! Δυστυχώς δεν μπορώ να αναφερθώ σε όλους για οικονομία του χώρου!

Αυτό δε, με κάνει όχι απλώς να αναλογίζομαι - αλλά να επιβεβαιώνομαι - ότι αγώνες δεν είναι ούτε τα μοτέρ , ούτε οι ειδικές αλλά μόνο οι άνθρωποι και οι ανθρώπινες σχέσεις!

Χρόνια Πολλά σε όλους ανεξαιρέτως ! Μακάρι το 2005 να είναι πιο παραγωγικό και 'πλούσιο' από το 2004 τόσο σε εμπειρίες όσο και σε αναμνήσεις!

Άλλος ένας Φορουμοχρόνος πέρασε , χιλιάδες λέξεις γράφτηκαν , χιλιόμετρα ειδικών οδηγήθηκαν , τόμοι κανονισμών συζητήθηκαν , προτάσεις έγιναν , μέχρι και εκλογές στον ΣΟΑΑ θα γίνουν πρώτα ο Θεός.

Είναι η στιγμή του απολογισμού , που έρχεται πάντα λίγο πρίν από τις ευχές.

Έτσι ας δούμε τι φτειάξαμε , τι χαλάσαμε , πως τα καταφέραμε ή πως την πατήσαμε.

Σε προσωπικό επίπεδο η χρονιά ήταν «γεμάτη» , 'πλούσια'!!!

Ράλυ Σπρίντ Τρίπολης παρέα με Γιώργο Tabs Ταμπουρατζή και APR στο Σέρβις απο σπόντα , όλα καλά η παρέα του περσυνού Παλαδίου δούλεψε .

Η συνέχεια του προγράμματος που έλεγε Ράλυ Σπρίντ Ν.Ελλάδος δεν ήρθε. Αντ’αυτών προέκυψε **Peugeot Junior Cup **από την θέση του συνοδηγού και με ρόλο γενικώτερα εκπαιδευτή δίπλα στον Σπύρο Έξαρχο.

Πρώτος Αγώνας λοιπόν το Ράλυ Σπρίντ στο Πάσιο Κορινθίας , καθαρά για αναγνωριστικούς λόγους.

Η συνέχεια γράφτηκε στα χώματα του Παρνασσού και στο ράλυ Στερεάς Ελλάδας , χωμάτινος και ζόρικος αγώνας , και παρά τις όποιες μικροατυχίες η δεύτερη θέση ήταν ένα καλό σημάδι.

Κάτω από το αυλάκι η συνέχεια, και σε ασφάλτινη επιφάνεια το Ράλυ Αχαιός , ήταν ο δεύτερος γύρος του Junior Cup και πάλι μία δεύτερη θέση εξασφαλισμένη.

Παράλληλα η προσπάθεια των αγωνιζομένων και ειδικώτερα των Δ.Ριζικάρη και Χρίστου APR να μην πεθάνει η πίστα βρίσκει αρωγό στο πρόσωπο του ΣΧ και του περιοδικού Formula1 καθώς και την πίστα των Μεγάρων και φυσικά του ΣΟΑΑ. Έτσι αποφασίζεται η συμμετοχή του 106 με οδηγούς τους Δ.Αμαξόπουλο , Σπ.Έξαρχο , Ν.Τσάδαρη περισσότερο για να υποστηριχτεί η προσπάθεια. Το μοτέρ όμως έχει σχεδόν μονίμως διαφορετική προσσέγιση , ταυτόσιμη με την δική μου και δεν αγαπά ιδιαίτερα τον χώρο της πίστας.

Η μία 5η και 6η θέση στα Μέγαρα φυσικά και δεν αντιπροσωπεύει το οδηγικό ταλέντο του Δ.Αμαξόπουλου , μας προβληματίζει όμως για το επίπεδο του 106 γενικώτερα!

Μετά την θερινή ραστώνη , επιστροφή στα πεδία των μαχών που έχουν μεταφερθεί στην Χαλκιδική. Ευκαιρία λοιπόν για ολιγοήμερες διακοπές με γράψιμο – τσεκάρισμα των ε.δ. του ράλυ ΔΕΘ. Τρίτη θέση στο Junior σε έναν αγώνα που τα είχε όλα , καθώς και έναν Διονύση από την Αρναία που πήρε κεφάλια όπου τα βρήκε έκθετα!

Επιστροφή στο κλεινόν άστυ και προετοιμασία για Ράλυ Έλπα , με το 106. Θεωρώντας ότι μετά από δύο φορές που κατέβηκε η μηχανή έπρεπε πλέον να έχουν λυθεί τα προβλήματα. Αμ δε !!! Και ενώ βρίσκομαι στα όρια της νευρικής κρίσης , αποφασίζεται η συμμετοχή στο δεξί κάθισμα , μετά από 18 χρόνια, του Ν.Τσάδαρη και του Εγνατία – 4Τροχοί Mitsubishi EVO7.

Χαλαρή πρώτη μέρα , προσαρμογής περισσότερο , και μάλλον μη αντιπροσωπευτικό αποτέλεσμα. Δεύτερη μέρα , στις χειρότερες συνθήκες αγώνα που έχω βρεθεί τα 25 χρόνια που τρέχω και σιγά σιγά , αρχίζουμε να βλέπουμε τους κόπους μας να αποδίδουν. Έτσι στην τελευταία ε.δ. κερδίζουμε στο νήμα τον καταπληκτικό Γ.Νιώρα για 8 εκατ. του δευτερολέπτου κατακτώντας την Τρίτη θέση στην Ν4.

Μέγαρα και το 106 δεν θέλει πάλι! Απογοητεύω τον ΝΤ. Και φεύγουμε για άλλη μιά φορά απογοητευμένοι με την υπόσχεση των APR να φτειάξουν επιτέλους κάτι! Και αυτό επιτέλους έρχεται στην...

Ανάβαση Αγ.Άνναςπου μετρούσε για το 106 Cup του ΣΟΑΑ και η συμμετοχή μου ήταν δεδομένη. Καλίτεροι χρόνοι στο βρεγμένο παρά την χαλασμένη δισκόπλακα. Γενικά το ευχαριστήθηκα και άρχισα να ξαναμαθαίνω το αυτοκίνητο που καμμία σχέση δεν είχε με πρίν. Την ίδια μέρα γινόταν στο Παραλληλοδρόμιο ο τελικός του Junior όπου ο Σπυράκος θα προσπαθούσε για το καλίτερο. Η σκέψη μου ήταν ΚΑΙ εκεί!

Η συνέχεια δεν θα μπορούσε να είναι παρά η συμμετοχή στο Ράλυ Παλάδιο. Ιδιαίτερη σχέση με τον αγώνα μιάς και ήταν σε αυτόν τον αγώνα το 1980 που πρωτοξεκίνησα να τρέχω. Οι καιρικές συνθήκες κακές και η έκπληξη έρχεται στην Τρίτη ε.δ. με τον 9ο χρόνο γενικής και με στεγνά λάστιχα. Συνοδηγός ο «ξάδερφος» Θ.Γιαννακόπουλος και το κέφι στο μάξιμουμ. Το αυτοκίνητο από την Αγ.Άννα και δώθε λειτουργεί πλέον άψογα με την στοργή των Χρίστου και Βασίλη APR προδιαθέτωντάς σε να πάς ακόμη πιο γρήγορα.

Ξανά μανά Μέγαρα με Ν.Τσάδαρη στο τιμόνι και ένα 106 που θέλει αλλά δεν φτάνει τους εκπληκτικούς Δ.Μιχελακάκη - θείο /Πέπε/Ρένο κλπ. Δεν πα να κάνει τα μαγικά του ο Νίκος δύσκολα έρχεται η διάκριση , παρ’ότι αποφεύγεται ο διασυρμός. Στα χέρια μου και με συμμετοχή του 106 Σπορτ κλάμπ στο F2F πήραμε κυπελλάκι δεύτερου στην κατηγορία GP σε μία προσπάθεια των απλών αγνών φίλων του σπόρτ να προσεγγίσουν ότι κάνουμε και εμείς.

Ο επίλογος , θα γραφόταν στο Μεμόριαλ πάλι δια χειρός ΝΤ και του υποφαινόμενου στο κομμάτι του Μεμόριαλ. Δυστυχώς ένας παράξενος πόνος στο στήθος με έστειλε για ΚΤΕΟ στο νοσοκομείο επί τριήμερο με αποτέλεσμα να απέχω σωματικά (Το πέρασα το ΚΤΕΟ όμως). Ο Νίκος όμως έβαλε τα δυνατά του και με το ανανεωμένο αναρτησιακά 106 κατάφερε το διπλό 4άρι.

Ας είναι, καλά ήταν και φέτος! 13 αγώνες , αρκετοί ,άλλοι αγώνες σαν θεατής – παρατηρητής - οτιδήποτε , όντως γεμάτη χρονιά.

Τι θα γίνει του χρόνου ? Την υγειά μας να έχουμε και εδώ θα είμαστε ! Να διασκεδάσουμε την καθημερινότητα! Να γεμίζουμε μπαταρίες σε Φτέρες - Χολωμόντες και όπου αλλού! Να κάνουμε προτάσεις επί προτάσεων μπάς και αλλάξει κάτι , να βλέπουμε τον 'Θαυμαστό τον κόσμο αυτόν τον Μέγα....' που λέει και ο ποιητής να κυλάει μπροστά μας!

Γιατί τα γράφω όλα αυτά? Έτσι απλά , για να μοιραστώ μαζί σας τις όποιες εμπειρίες αποκόμισα φέτος! Τις χαρές και τις λύπες που μοιράστηκα με ανθρώπους όπως ο Σπ.Έξαρχος , ο Στράτης Χ , ο Ν.Τσάδαρης , ο Τ.Λεγάκης , ο Χρίστος και Βασίλης Αναγνωστόπουλος , ο Γιάννης Μεσημέρης , ο Θείος , ο Δήμος Ριζικάρης , ο Γιώργος Ταμπουρατζής ,για να πώ κάποιους λίγους , άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν και κοσμούν αυτόν τον χώρο! Δυστυχώς δεν μπορώ να αναφερθώ σε όλους για οικονομία του χώρου!

Αυτό δε, με κάνει όχι απλώς να αναλογίζομαι - αλλά να επιβεβαιώνομαι - ότι αγώνες δεν είναι ούτε τα μοτέρ , ούτε οι ειδικές αλλά μόνο οι άνθρωποι και οι ανθρώπινες σχέσεις!

Χρόνια Πολλά σε όλους ανεξαιρέτως ! Μακάρι το 2005 να είναι πιο παραγωγικό και 'πλούσιο' από το 2004 τόσο σε εμπειρίες όσο και σε αναμνήσεις!