Εκεί που οδηγούσα σήμερα, ένιωσα το στομάχι μου να γυρίζει και θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να φάω το βράδυ και δεν πρόλαβα να τσιμπήσω τίποτα το πρωί. Σκέφτομαι λοιπόν: 'Καλά τα μοτόρια, τα ABS/EBD, τα συστήματα ασφαλείας, υποβοήθησης της πέδησης κλπ, όμως που πας βρε κακομοίρη νηστικός ή με ψευτοφαγητά να οδηγήσεις; Χάνεις σε δυνατότητες, προσοχή, ηρεμία και αντανακλαστικά. Δεν λέμε να σκάμε στο φαϊ, παν μέτρον άριστον, αλλά πρέπει να είμαστε σε καλή κατάσταση από πλευράς φυσικής κατάστασης όταν οδηγούμε.

Άρα μια σημαντική βελτίωση της οδήγησης περνάει όχι από τις πολλαπλές και τα φίλτρα της μηχανής αλλά από το στομάχι. Φαγητό αρκετό αλλά κυρίως δυναμωτικό και ποιοτικό είναι απαραίτητο για βελτίωση της οδηγικής συμπεριφοράς.

Όμωςςςςςςςς όπως δεν γίνεται να βάζουμε στη μηχανή λάδια και καύσιμα-χαρμάνι κάποιου μαστρο-Μήτσου, έτσι δεν μπορούμε, εφόσον δεν ευκαιρεί η μαμά/σύζυγος/κοπέλα να μας ετοιμάσει σπιτικό φαγητό, να εμπιστευτούμε με κλειστά μάτια τον κάθε χλέμπουρα εστιάτορα.

Και φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Μαγειρεύετε;

Edit:
Κατόπιν παλλαϊκής απαίτησης, το θέμα «Τα καύσιμα του οδηγού» μετονομάστηκε αρχικά σε «Οι Συνταγές του Φόρουμ» και κατόπιν σε «Συνταγές και Φαγάδικα». Κοιλιόδουλοι...

Εκεί που οδηγούσα σήμερα, ένιωσα το στομάχι μου να γυρίζει και θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να φάω το βράδυ και δεν πρόλαβα να τσιμπήσω τίποτα το πρωί. Σκέφτομαι λοιπόν: 'Καλά τα μοτόρια, τα ABS/EBD, τα συστήματα ασφαλείας, υποβοήθησης της πέδησης κλπ, όμως που πας βρε κακομοίρη νηστικός ή με ψευτοφαγητά να οδηγήσεις; Χάνεις σε δυνατότητες, προσοχή, ηρεμία και αντανακλαστικά. Δεν λέμε να σκάμε στο φαϊ, παν μέτρον άριστον, αλλά πρέπει να είμαστε σε καλή κατάσταση από πλευράς φυσικής κατάστασης όταν οδηγούμε.

Άρα μια σημαντική βελτίωση της οδήγησης περνάει όχι από τις πολλαπλές και τα φίλτρα της μηχανής αλλά από το στομάχι. Φαγητό αρκετό αλλά κυρίως δυναμωτικό και ποιοτικό είναι απαραίτητο για βελτίωση της οδηγικής συμπεριφοράς.

Όμωςςςςςςςς όπως δεν γίνεται να βάζουμε στη μηχανή λάδια και καύσιμα-χαρμάνι κάποιου μαστρο-Μήτσου, έτσι δεν μπορούμε, εφόσον δεν ευκαιρεί η μαμά/σύζυγος/κοπέλα να μας ετοιμάσει σπιτικό φαγητό, να εμπιστευτούμε με κλειστά μάτια τον κάθε χλέμπουρα εστιάτορα.

Και φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Μαγειρεύετε;

Edit:
Κατόπιν παλλαϊκής απαίτησης, το θέμα «Τα καύσιμα του οδηγού» μετονομάστηκε αρχικά σε «Οι Συνταγές του Φόρουμ» και κατόπιν σε «Συνταγές και Φαγάδικα». Κοιλιόδουλοι...

Εκεί που οδηγούσα σήμερα, ένιωσα το στομάχι μου να γυρίζει και θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να φάω το βράδυ και δεν πρόλαβα να τσιμπήσω τίποτα το πρωί. Σκέφτομαι λοιπόν: 'Καλά τα μοτόρια, τα ABS/EBD, τα συστήματα ασφαλείας, υποβοήθησης της πέδησης κλπ, όμως που πας βρε κακομοίρη νηστικός ή με ψευτοφαγητά να οδηγήσεις; Χάνεις σε δυνατότητες, προσοχή, ηρεμία και αντανακλαστικά. Δεν λέμε να σκάμε στο φαϊ, παν μέτρον άριστον, αλλά πρέπει να είμαστε σε καλή κατάσταση από πλευράς φυσικής κατάστασης όταν οδηγούμε.

Άρα μια σημαντική βελτίωση της οδήγησης περνάει όχι από τις πολλαπλές και τα φίλτρα της μηχανής αλλά από το στομάχι. Φαγητό αρκετό αλλά κυρίως δυναμωτικό και ποιοτικό είναι απαραίτητο για βελτίωση της οδηγικής συμπεριφοράς.

Όμωςςςςςςςς όπως δεν γίνεται να βάζουμε στη μηχανή λάδια και καύσιμα-χαρμάνι κάποιου μαστρο-Μήτσου, έτσι δεν μπορούμε, εφόσον δεν ευκαιρεί η μαμά/σύζυγος/κοπέλα να μας ετοιμάσει σπιτικό φαγητό, να εμπιστευτούμε με κλειστά μάτια τον κάθε χλέμπουρα εστιάτορα.

Και φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Μαγειρεύετε;

Edit:
Κατόπιν παλλαϊκής απαίτησης, το θέμα «Τα καύσιμα του οδηγού» μετονομάστηκε αρχικά σε «Οι Συνταγές του Φόρουμ» και κατόπιν σε «Συνταγές και Φαγάδικα». Κοιλιόδουλοι...

Περίμενα να δω τι έχουν να πουν οι φίλοι του φόρουμ πρώτα.
Προσωπικά μαγειρεύω μάλλον τα πάντα όσο γίνεται πιο υγιεινά, εκτός από γλυκά (δεν έχει τύχει ν'ασχοληθώ ιδιαίτερα, όμως κάτι λουκουμάδες, κέικ και γλυκά ψυγείου έχω φτιάξει).

Το πρόβλημα είναι να μπορείς να φτιάξεις κάτι γρήγορο και καλό όταν δεν έχεις χρόνο για κάτι πιο χρονοβόρο.

Ορίστε δύο γρήγορες συνταγές:

Σκορδομακάρονα (δικής μου έμπνευσης)
Βράζουμε τα μακαρόνια και τα αδειάζουμε στο σουρωτήρι. Στην ίδια κατσαρόλα ζεσταίνουμε (δεν καίμε, είναι ανθυγιεινό) ένα ποτηράκι ελαιόλαδο και ρίχνουμε μέσα 3-4 σκελίδες ψιλοκομμένο σκόρδο, το οποίο το αφήνουμε να ψιλοτσιγαριστεί για 2 λεπτά. Ρίχνουμε μέσα τα μακαρόνια και τα ανακατεύουμε γρήγορα για να μην πιάσουν στον πάτο, τραβώντας την κατσαρόλα από τη φωτιά.. Στο πιάτο ρίχνουμε στα μακαρόνια μπόλικο τυράκι και, αν θέλουμε, λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό και πιπέρι.

Τυροκαυτερή (δικής μου έμπνευσης)
Για συνοδεία σε ένα σωρό φαγητά ή και για αντικατάσταση της μαγιονέζας σε τοστ/σάντουιτς, τα οποία με την τυροκαυτερή γίνονται εκλεκτό έδεσμα.
Παίρνουμε μια-δυο καυτερές πράσινες πιπεριές 'κέρατο' και τις ρίχνουμε στο μιξεράκι με μισό ποτηράκι ελαιόλαδο. Τις αλέθουμε μέχρι να γίνουν χυλός και μετά ρίχνουμε μέσα καμιά 200αριά γραμμάρια φέτα σε κομμάτια και προσθέτουμε λίγο αλεσμένο μαύρο πιπέρι για άρωμα. Τα αλέθουμε ώσπου να γίνει το μίγμα ομοιόμορφο και το αποθηκεύουμε κατά προτίμηση σε γυάλινο δοχείο στο ψυγείο. Χωρίς τα συντηρητικά και τις αηδίες κρατάει τουλάχιστον 4-5 μέρες.

Σάλτσα σπιτικής πίτσας
Το παν στη σπιτική πίτσα είναι η σάλτσα. Βάση προτείνω Κανάκη αν βαριέστε (όπως εγώ) ν'ανοίξετε ζύμη. Αλέθουμε ένα κρεμμύδι στο μιξεράκι και το ρίχνουμε να τσιγαριστεί λίγο με ελαιόλαδο σε κατσαρολάκι με κλειστό καπάκι. Ρίχνουμε μέσα χυμό ντομάτας (500 γρ. φτάνουν για τουλάχιστον 5 πίτσες), αλατοπίπερο, μια χουφτίτσα ψιλοκομμένη ρίγανη και (αν μας αρέσει) ένα κουταλάκι γλυκού ψιλοκομμένο βασιλικό, πάπρικα και (αν θέλουμε λίγο πικάντικη γεύση) κόκκινο καυτερό πιπέρι. Όταν πιει το νερό, είναι έτοιμη.
Για λαδερά κάνουμε το ίδιο χωρίς ρίγανη-βασιλικό-καυτερό πιπέρι συν μαϊντανό και δεν περιμένουμε να πιει το νερό, αντιθέτως προσθέτουμε άλλα 2 ποτήρια ρίχνοντας τα λαχανικά και προσθέτουμε άλλο ένα ποτήρι ελαιόλαδο μετά τη μέση του μαγειρέματος (δηλαδή μετά από 15 λεπτά περίπου) για να μη γίνει βαρύ το φαγητό.

Και μια που θέλει 30-45 λεπτά:

Σπεντζοφάι
Δύο μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες, μια πράσινη και μια κόκκινη πιπεριά κομμένες σε φέτες και 2 χωριάτικα λουκάνικα κομμένα σε φέτες ρίχνονται σε ελαιόλαδο και τσιγαρίζονται με κλειστό το καπάκι (προσοχή στη λεπτομέρεια) για 4-5 λεπτά σε μέτρια φωτιά (ανοίγουμε το καπάκι τακτικά και ρίχνουμε ένα ανακάτεμα να πάνε τα πάνω κάτω). Μετά ρίχνουμε ένα ποτήρι κρασί (λευκό ή κόκκινο, αν έχετε κόκκινο ημίγλυκο είναι το ιδανικό) και τ'αφήνουμε για 2-3 λεπτά ακόμα. Τέλος ρίχνουμε αλατοπίπερο, ψιλοκομμένο μαϊντανό, ρίγανη, ένα κουτάκι 500 γρ. χυμό ντομάτας ή μια κονσέρβα ψιλοκομμένο ντοματάκι με μια-δυο κουταλιές πελτέ, άλλο ένα ποτηράκι ελαιόλαδο και τ'αφήνουμε να ψηθούν σε μέτρια φωτιά (πάντα, μόνο τα τηγανητά θέλουν δυνατή φωτιά) με κλειστό καπάκι για 15-20 λεπτά, μέχρι να δέσει η σάλτσα. (Αυτό θα κάνω σήμερα μου φαίνεται, μου μύρισε . Παρεμπιπτόντως η γυναίκα μου είναι αστέρι στην κουζίνα, έτσι εναλλασσόμαστε στο ρόλο του μάγειρα ανάλογα με το ποιος είναι λιγότερο απασχολημένος ή έχει περισσότερη όρεξη για μαγείρεμα).