Αν καί δέν τά έχω καί τά δύο,καί άν καί δέν έχω μάθει ποτέ μου νά οδηγάω μοτό,θά έλεγα ότι η χρήση τής μοτοσυκλέτας μέσα στήν πόλη θά ήταν πιστεύω τό καλύτερο πού θά μπορούσε νά κάνει κάποιος.
Φυσικά στόν αυτοκινητόδρομο καί ταξίδι,ο καθένας επιλέγει ανάλογα μέ τίς ανάγκες του πρώτα,καί μετά ανάλογα μέ τήν 'φιλοσοφία' του.
Καί τά δύο μέσα,έχουν τά υπέρ καί τα κατά τους.

Δεν έχω αλλά ούτε γνωρίζω να οδηγώ μηχανή. Αλλά αν κρίνω απο τις φορές που βρέθηκα συν-αναβάτης στη μηχανή του φίλου μου του Γιωργάκη και ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ένιωθα περίφημα. Εχεις πραγματικά μιά άλλη αίσθηση της ταχύτητας. Θα έλεγα λοιπόν ότι σε μιά χώρα σαν τη δικιά μας που 8-9 μήνες το χρόνο είναι καλός καιρός η μοτοκίνηση θα ήταν ιδανική, τόσο για την ταχύτερες μετακινήσεις στις πόλεις όσο και για την εξοικονόμηση χώρων σταύμευσης και οικονομίας καυσίμων. Έπειδή όμως με τη μηχανή είσαι ουσιαστικά απόλυτα εκτεθιμένος στο περιβάλον, και οποιδήποτε μικρό ατύχημα μπορεί να επιφέρει στον αναβάτη σοβαρές σωματικές βλάβες πράγμα που συμβάλλουν τόσο οι τραγικοί δρόμοι μας όσο και η απροσεξία των οδηγών των αυτοκινήτων που και σε συνδιασμό με τα ταρζανιλίκια των μοτοσυκλετιστών καθιστούν τη χρήση της μηχανής τρομερά επικίνδυνη. Τουλάχιστο στον τόπο μας. Ετσι προτιμώ την κατά κάποιο τρόπο συγουριά των 4 τροχών και τις χάρτινες λαμαρίνες που με περιβάλουν.

Η μοτοσυκλετα προσφερει μεγαλυτερη αισθηση οδηγησης.Δεν βρισκεσαι μεσα σε ενα οχημα που παιρνει κλιση,παιρνεις ο ιδιος κλισεις.Συμμετεχεις με ολο σου το σωμα.Στο αυτοκινητο καθεσαι απλα πολλες φορες.Στην μοτοσυκλετα αν καθησεις απλα,επεσες!

Εκει βρισκεται η μεγαλη διαφορα.Τα περι ελευθεριας και φυσης,δεν ισχυουν,απο την στιγμη που τα εχεις και σε ενα cabrio.

Και τα δυο ειναι ακρως απολαυστικα,απλα επισημαινω οτι στην μοτοσυκλετα 'καταλαβαινεις' περισσοτερα...

Η απάντηση είναι δύσκολη γιατί πρέπει να ληφθούν υπόψη οι εκάστοτε συνθήκες και απαιτήσεις(καιρικές συνθήκες,τοποθεσία). Π.χ από και προς την δουλεία (αν αυτή είναι σε πυκνοκατοικημένο μέρος)και για μετακινήσεις μέσα στην πόλη σίγουρα μόνο μηχανή. Για βόλτες τώρα αν πρέπει να πας κάπου και πρέπει να είσαι καλά ντυμένος τότε αμάξι για να αποφύγεις πιθανές συναντήσεις με νερά και γίνεις.......... Αν πάλι θες να οδηγήσεις πραγματικά τότε μηχανή.Πάντως το ένα μέσο είναι συμπληρωματικό του άλλου και δεν πιστεύω ότι πρέπει είμαστε αρνητικοί είτε στο ένα είτε στο άλλο.

Και τα δυο. Τα τελευταια χρονια εχω κανει σχεδον 75 χιλλιαδες χλιομετρα με μηχανη (κυριως πηγαινοντας στη δουλεια και καπου καπου βολτες τα Σαββατοκυριακα). Εκει που οταν σκεφτεσαι να οδηγησεις μετα την δουλεια και το σιχαινεσαι λογω κυκλοφοριας με την μηχανη προσβλεπω την διαδρομη στο σπιτι. Με βοηθαει να ξεχασω την δουλεια και να συγκεντρωθω καλυτερα. Χρειαζεται μεγιστη προσοχη γιατι τις περισσοτερες φορες γινεσαι δια μαγειας αορατος απο μερικους οδηγους αυτοκινητων.

Νικος

Αν και δε ξέρω να οδηγώ μοτοσυκλέτα και στην γεροντική ηλικία των 20 το βλέπω δύσκολο να μαθαίνω ,θα ήθελα πολύ μία για πιο χαλαρές μετακινήσεις,με ωραίο καιρό (και καμία γκαζιά που και που δεν θα βλαπτε).Κάτι σε στυλ Ducati Monster την οποία σε εμφάνιση βρίσκω εκπληκτική.
Πάντως θαυμάζω τους τύπους που πάνε ''με τα όσα'' ειδικά με κάτι 1000+ τέρατα.Φαντάζομαι θέλει αρκετά κιλά όρχεις...

Πιστευω πως όποιος έχει πραγματικό ενδιαφέρον για τα αυτοκίνητα θα πρέπει να έχει και για τις μοτοσυκλέτες και το αντίστροφο

Με αντικειμενικά(όσο γίνεται...) κριτήρια οι μηχανές υπερταιρούν των αυτοκινήτων σε ευελιξία και ευκολία στη χρήση-παρκάρισμα, όπως επίσης απαιτούν και λιγότερα έξοδα για τη χρήση-συντήρησή τους.
Σε όλους τους υπόλοιπους τομείς μειονεκτούν!
(Δεν αναφέρομαι σε αίσθηση, κτλ. μιας και δεν έχω οδηγήσει ποτέ μηχανή και ούτε πρόκειται να το κάνω...)
Με -εντελώς- υποκειμενικά κριτήρια η μόνη περίπτωση πού αξίζει(?) η χρήση μηχανής(και μάλιστα μικρού κυβισμού) είναι όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα παρκαρίσματος και έλλειψη χρόνου και μόνο για μέσα στην πόλη με ταχύτητες μέχρι 70-80 χλμ.
Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν αξίζει να ρισκάρεις τη ζωή σου με τέτοιο τρόπο όποια κι αν είναι τα οφέλη και η αίσθηση που αποκομίζεις...
Όσο για τις sport μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού πιστεύω πως όχι μόνο είναι εντελώς άχρηστες για χρήση στο δρόμο αλλά και άκρως επικίνδυνες και ενδείκνεινται μόνο για χρήση σε πίστα και μόνο με την απαραίτητη εξάρτηση!

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Πάντως θαυμάζω τους τύπους που πάνε ''με τα όσα'' ειδικά με κάτι 1000+ τέρατα.Φαντάζομαι θέλει αρκετά κιλά όρχεις...

Εγώ δεν φαντάζομαι, είμαι σίγουρος ότι θέλει πολλούς τόνους ...βλακείας!!!

Πρωτοδήγησα παπάκι στα 22 μου όταν βρέθηκα για τη θητεία μου στο νησί. Στα 26 μου, στην Κρήτη νοίκιασα ένα DT 125. Στα 27 μου πήρα την πρώτη μου μοτο, ένα XR 250 αν και ήμουν κάτοχος αυτοκινήτου 4 χρόνια. Πολλοί πίστευαν ότι περνώντας τα χρόνια θα έφευγε η τρέλα και θα έβαζα μυαλό και αυτό πρέπει να σκέφτηκαν όταν 3 χρονια τους είπα ότι πουλάω τη Honda. Απλά δεν τους είχα πει ότι είχα πάρει ήδη μια 750αρα On-off. Δε νομίζω ότι τίθεται θέμα ηλικίας όσον αφορά την οδήγηση μοτοσικλέτας. Ίσα-ίσα που νομίζω ότι η εμπειρία ΚΑΙ από την οδήγηση αυτοκινήτου τους κάνει καλύτερους και ασφαλέστερους οδηγούς. (Δεν υπολογίζω ως μοτοσικλέτες σκουτεράκια-παπάκια και λοιπά πουλερικά)
Η συντήρηση της μοτο είναι πολύ ακριβότερη από του αυτοκινήτου. Η κατανάλωση είναι ίδια ή και μεγαλύτερη (στη δικιά μου περίπτωση). Μεγαλύτερες όμως είναι και οι επιδόσεις, η αίσθηση αλλά και οι κίνδυνοι αλλά νομίζω ότι αυτά έχουν ήδη αναφερθεί. Απλά να τονίσω ότι σε ταξίδι κάνεις τον ίδιο χρόνο με το αυτοκίνητο μια που η σωματική κούραση έρχεται νωρίτερα και κάνεις περισσότερες στάσεις.
Προσωπικά αν βρω τα χρήματα να αλλάξω ένα από τα δύο οχήματα θα πάρω μια μεγαλύτερη moto.

Oδηγώ μηχανάκι από τα 16 και ομολογώ ότι είναι διαφορετική η αίσθηση απο ότι μέσα σε ένα αυτοκίνητο.
Η μηχανή είναι το Α και το Ω για κίνηση στην πόλη, ενώ σε ταξίδια δεν την προτιμώ, καθώς θεωρώ πιο ασφαλές και πιο βολικό το αυτοκίνητο στην περίπτωση αυτή.

Πραγματικά απειροελάχιστες φορές στη ζωή μου έχω κινηθεί με συγκοινωνία. Δεν το αντέχω ψυχικά... Παρόλα αυτά δε γεννήθηκα με αυτοκίνητο... Μέχρι τα 18-19 πήγαινα παντού με ποδήλατο (φροντιστήρια, παρέες, βόλτες, μικροψώνια ηλεκτρονικά στο Κέντρο, μέχρι και στη συχωρεμένη τη γιαγιά μου στη Βούλα ακόμα, και μένω Μαρούσι). Είτε ήταν πρωί, είτε νύχτα, είτε καύσωνας, είτε έβρεχε, είτε χιόνιζε. Και με πάγο βγήκα κάποτε (ναι, έφαγα τούμπα, αλλά ήμουν συνηθισμένος!! )

Έτσι όταν άρχισε να σφίγγει υπερβολικά η Αθήνα και η υπομονή μου να κάνει την αγάπη μου για οδήγηση να φτάνει σε κορεσμό, σκεφτόμουν να αγοράσω μηχανή για την πόλη. Όμως ένας παππούς πέρασε (με εγκεφαλικό...) το ΣΤΟΠ με 70+ και καρφώθηκε εμπρός από την πόρτα του οδηγού (αυτό που λέμε είχα Άγιο...). Το αυτοκίνητο ολική καταστροφή (13 μηνών...), αλλά εγώ με ένα μαλακό κολλάρο για 2 βδομάδες και λίγο πόνο στο γόνατο. Όλοι καταλαβαίνετε τι θα είχα πάθει αν είχα ήδη πάρει τη μηχανή, που φυσικά ποτέ δεν αγόρασα, και ας τρελλαίνομαι με την κίνηση...

Έτσι αυτοκίνητο και μόνο...

Υ.Γ. Δεν μπορώ να ψηφίσω λόγω... δίαιτας του υπολογιστή! Του έχω απαγορεύσει τα κουλουράκια!!

Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν αξίζει να ρισκάρεις τη ζωή σου με τέτοιο τρόπο όποια κι αν είναι τα οφέλη και η αίσθηση που αποκομίζεις...

Με αυτή την λογική δεν αξίζει να ρισκάρεις την ζωή σου με το να βγείς απο το σπίτι σου καν και κατ'επέκταση δεν αξίζει να κάνεις τίποτα.

Ακόμα και με ηλεκτροπληξία απο τη καφτιέρα μπορείς να σκωτοθείς, θα σου πρότεινα να πέσεις σε τεχνητό κόμμα και να παραμείνεις ασφαλής μέχρι να καταλήξεις

Ειχα και τα δυο απο τα 18 μου και οταν μου εκλεψαν την μηχανη μου πριν 2 χρονια εφυγε η γη κατω απο τα ποδια νου.΄Τωρα εχω ενα 307 και eliseo 100 (peygeot κι αυτο!) και ηδη σκεφτομαι να παρω μεγαλη μηχανη ξανα γιατι μου λειπουν οι ανοιξιατικες βολτες-εκδρομες.Βρειτε τον προορισμο σας και σιγουρα θα νιωσετε καλιτερα με την μοτοσυκλετα παρα με το αυτοκινητο.

Εχω μια σχετικά μεγάλη street (όχι supersport) μηχανή και δεν έχω πλέον αυτοκίνητο. Σκοπεύω να αγοράσω όμως, και ο βασικός λόγος είναι πως με τη μηχανή φοβάμαι πραγματικά να πάω όσο γρήγορα θα πήγαινα στην ίδια διαδρομή με το αυτοκίνητο, ιδιαίτερα αν δεν έχει καλό οδόστρωμα (αν έχει είναι σχεδόν ίδια, αλλά που έχει καλό οδόστρωμα στην Ελλάδα ? ) Εν ολίγοις, αισθάνομαι πως με τη μηχανή έχω λιγάκι 'σκουριάσει' από την άποψη της σπορ οδήγησης (κάποιος κυνικότερος θα έλεγε απλά πως γέρασα ). Αν και έχω αναγκαστεί να αναπτύξω, και μάλιστα πολύ περισσότερο απ΄ όταν οδηγούσα αυτοκίνητο, ανακλαστικά, αναμονή του πλέον απίθανου γεγονότος και εν γένει αυτό που λέμε 'αμυντική οδήγηση'. Ενας άλλος βασικός λόγος αγοράς αυτοκινήτου είναι τα μακρινά ταξίδια με γυναικεία παρέα και δευτερευόντως όποτε χρειάζεται η μεταφορά κάποιων περισσότερων αποσκευών.

Οπως και να έχει, δεν θα άλλαζα με τίποτα τη μηχανή για μέσα στην πόλη (το αυτοκίνητο στο γκαράζ, το να κυκλοφορείς με αυτοκίνητο στην Αθήνα είναι εν ψυχρώ δολοφονία του ελεύθερου και μη χρόνου σου ). Οπως δεν θα την άλλαζα και σε πολλές άλλες περιπτώσεις: μια σβέλτη ανοιξιάτικη βόλτα σε ένα ωραίο στροφιλίκι με καλό οδόστρωμα, ένα ταξιδάκι σε νησί (πας το πρωί, ανεβαίνεις στο φέρι και αυτό ήταν), ένα μπανάκι κοντά στην Αθήνα, οτιδήποτε χρειάζεται ευελιξία.

Εννοείται πως ψήφισα την τρίτη επιλογή

Έχω αυτοκίνητο για να ταξιδευω και για μεγάλες αποστάσεις, ένα αυτοκίνητο 12ετίας μικρό μόνο για την πόλη, για βροχή και εύκολα παρκαρίσματα. Έχει και τις γρατζουνιές του και δεν φοβάμαι καθόλου που το παρκάρω. Συν όλα αυτά έχω και ένα παπάκι που οδηγώ 20 χρόνια τώρα (όχι το ίδιο ) για τις γρήγορες δουλειές της πόλης. Κάποτε σαν φοιτητής είχα και ένα εντουράκι 250 (αλλά τότες δεν σκεφτόμουν και πολύ τους κινδύνους). Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι με το παπάκι στην κίνηση της πόλης. Το χρησιμοποιώ, ειδικά το καλοκαίρι (το χειμώνα κρυώνω ) αρκετά, αλλά ποτέ δεν κανω μεγάλες αποστάσεις μέσα στην πολη. Για 15-20 χιλιόμετρα εντός πόλης παίρνω το αυτοκίνητο χωρίς να υπολογίζω τον χρόνο της καθυστέρησης.
Είχα κι εγώ (όπως και πολλοί άλλοι γνωστοί και φίλοι) ατύχημα με το δίτροχο και αυτό είναι το μειονέκτημα του. Δεν ξέρω απολύτως κανέναν που να την γλίτωσε από κάτι τέτοιο. Έτσι λοιπόν σκέφτεσαι μήπως σου τύχει και κάτι πιο σοβαρό.

Η μηχανές προσφέρουν πραγματική ανάμιξη με τη οδήγηση, γίνεσαι ένα με το μηχάνημα, το αγκαλιάζεις και σου μιλάει. Βέβαια απαιτούν τη συνεχή και αδιάλειπτη προσοχή σου γιατί όταν μιλάνε και δεν τις προσέχεις σε χαστουκίζουν! Τα πλεονεκτήματά τους στην κίνηση γνωστά τα μειονεκτήματά τους σε παθητική ασφάλεια και πρακτικότητα το ίδιο.
Είναι όμως καταπληκτικά μηχανήματα με φανταστικούς κινητήρες και προσφέρουν λόγους ισχύος-βάρους εξωπραγματικούς που όμως εγώ αν είχα μηχανή θα τους εκμεταλλευόμουνα και ξέρω ότι τότε θα σκοτωνόμουνα. Ως εκ τούτου έχοντας φτάσει σε ηλικία σχετικής ωρίμανσης και αξιολόγησης των ικανοτήτων και αναγκών μου (με σπουδαιότερη αυτή της αυτοσυντήρησης) θα επιμείνω αυτοκινητικά καταπιέζοντας τις αρχέγονες ορμές μου....χρησιμοποιώντας καμιά φορά και όχι στην Αθήνα, ποδήλατο....