Υπάρχουν καλοί και κακοί οδηγοί ΚΤΕΛ, όπως και σε κάθε άλλη κατηγορία επαγγελματικών ή ερασιτεχνικών οχημάτων.

Παρόλα αυτά αν είναι 10 οι καλοί και 1 ο κακός, αυτός που ξεχωρίζει και τελικά σου μένει είναι ο κακός, οπότε και συντελεί αρκετά στο να σχηματίσεις γνώμη... Αντίθετα αν είναι 10 οι κακοί και 1 ο καλός, τότε μένει η κακή εντύπωση, και που και που θα σε ξαφνιάσει ίσως ο καλός.

Σαν οδηγός άλλου τύπου οχήματος, τα ψιλοφοβάμαι τα ΚΤΕΛ. Στους νέους αυτοκινητόδρομους όχι τόσο, αλλά όταν τον βλέπω στο ρεύμα μου στο δρόμο για Πάτρα να προσπερνά νταλίκα αδιαφορώντας που στο αντίθετο ρεύμα (το οποίο μερικώς καταλαμβάνει) γίνεται ήδη προσπέραση (χωρίς να βγαίνει κανείς στο δικό του ρεύμα). Άλλοτε τον βλέπω κολλημένο πίσω μου στο 1 μέτρο, ενώ πηγαίνω με τριψήφια ταχύτητα...

Όμως σαν επιβάτης αλλάζω άποψη τελείως! Ο τρόπος που με καλημερίζει, τα άνετα καθίσματα, η απουσία σκόνης στο όχημα με προϊδεάζουν για το καλύτερο! Έπειτα όταν ξεκινά την διαδρομή νιώθω ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου!! Δεν είναι και απλό πράγμα να νιώθεις πως δεν είναι η Υλίκη αυτή, αλλά η Eau Rouge και είσαι με τον Βιλνέβ! Έχετε πάει βόλτα με τον Βιλνέβ, ή τον Αλεζί;; Δεν είναι κάτι το καθημερινό, αλλά δεν κοστίζει παραπάνω από 20-30 ευρώ!! Θυμάμαι που είχα πάει κάποτε Ιωάννινα με ΚΤΕΛ. Εμπειρία ζωής!! Τι παράνομες δοκιμές σε ασφάλτινα ράλι μου λέτε, αυτός αν προσπαθούσε θα κατέβαινε την Φτέρη σε 8' ξερό!!

Δε λέω πως είναι το σύνολο των οδηγών έτσι, ούτε καν η πολειοψηφία, αλλά αυτοί οι λίγοι ή πολλοί που μου έκαναν εντύπωση ήταν πολύ χάλια... Έτσι τελευταια φορά που πήρα το ΚΤΕΛ ήταν το 1996 από Θεσσαλονίκη. Και δεν μου λείπει...

Όχι δεν είμαι ικανοποιημένος. Θα αναφέρω το εξής περιστατικό.

Απρίλιος του 98, Σαββάτο βράδυ ξεκινάμε από Ομόνοια 9:30 το βράδυ και φτάνουμε Θεσσαλονίκη σε 5 ώρες και 45 λεπτά με μισάωρη στάση στην Στυλίδα. Ο οδηγός ήταν νεαρός και οδηγούσε ένα Μερσεντές (δεν ξέρω ακριβώς τον τύπο, 300 κάτι, όχι παλαιότερο από 5ετία). Μέσα είμασταν μόνο καμιά 10αριά άτομα, οι περισσότεροι φοιτητές από Β. Ελλάδα που είχαμε κατέβει να δώσουμε εξετάσεις για το ΙΚΥ και είμουν ο μοναδικός που δεν κοιμήθηκα. Ζήτησα από τον οδηγό να καθήσω στο κάθισμα του συνοδηγού και με είπε 'Ναι, αλλά δεν θα κοιμηθείς'. Και πώς να κοιμηθώ; Στις στροφές στον Αγ. Κωνσταντίνο πήγαινε με 120, κρατώντας και γραμμές μάλιστα. Ο Schumacher των ΚΤΕΛ δηλαδή. Αυτό που έζησα υποθέτω ότι ήταν κάτι σαν την συνοδήγηση στα Μέγαρα, αλλά σε λεωφορίο.

Μια και άρχισα τις ιστορίες να σας πώ άλλη μία με δύο μέρη. Πριν κανά 2 μήνες πήγα Σόφια με το δρομολόγιο του ΟΣΕ (λεωφορίο). Αλλά κάθε άλλο παρά ΟΣΕ ήταν. Υποθέτω ότι έχουν συνεργασία με ένα βουλγάρικο πρακτορείο και τελικά την διαδρομή την κάναμε με ένα ολοκαίνουριο Scania όπου οδηγός ήταν ένας νεαρός, πλήν τραυλός, βούλγαρος. Και το πήγαινε το λεωφορίο γ@μ...ντας. Έκανε προσπεράσεις σε ομίχλη στο αντίθετο ρεύμα με μηδενική ορατότητα. Υποθέτω ότι είχε κόμπλεξ και ήθελε να δείξει ότι μπορεί να μην τα καταφέρνει καλά με το στόμα, αλλά τουλάχιστον είναι χεράς. Ευτυχώς φτάσαμε στην Σόφια σώοι.

Η επιστροφή οδηγός ήταν ένας ηλικωμένος (60+) Βούλγαρος με ένα Setra 10ετίας. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ προσεκτικός, πάντα κάτω από τα όρια ταχύτητας και είπα από μέσα μου 'Να ένας καλός οδηγός'. Κατά την προσφιλή μου τακτική κάθισα δίπλα στο κάθισμα του συνοδηγού, αλλά κουβέντα γιοκ γιατί δεν γνώριζα την γλώσσα. Όταν για λίγο επέστρεψα στην θέση μου είδα ότι οδηγούσε στην μέση του δρόμου και έβγαινε πού και πού και στην απέναντι λωρίδα. Κάθησα από πίσω του και τον παρατηρούσα υποψιαζόμενος ότι μπορεί να τον παίρνει ο ύπνος. Και το διαπίστωσα όταν πλησιάζαμε σε κόκκινο και αυτός δεν επιβράδυνε. Τελευταία στιγμή, μαζί με την φωνή μου, είδε ένα αυτοκίνητο να περνάει την διασταύρωση και έπεσε στα φρένα. Λίγο ακόμα και θα τον σκοτώναμε. Όταν φτάσαμε στον σταθμό ήθελα να διαμαρτυρηθώ στους υπαλλήλους του ΟΣΕ ότι βάζουν στο τιμόνι όποιους βρούν από μπροστά, αλλά με έπιασε το συναισθηματικό και σκέφτηκα ότι μπορεί να τον διώξουν και που να ξαναβρεί δουλεία, και ότι στην Βουλγαρία οι συντάξεις είναι ανύπαρκτες... Μετάνοιωσα πάντως που δεν διαμαρτυρύθηκα.

Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί από τους οδηγούς δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι όταν οδηγούν δεν μεταφέρουν εμπόρευματα αλλά ζωές. Και οδηγούν απρόσεκτα, τρέχουν εκεί που δεν πρέπει, υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους, προσπαθούν να 'επιβεβαιωθούν' μέσα από την οδήγησή τους, και έχουν σαν στόχο να φτάσουν όσο το δυνατόν ταχύτερα στον προορισμό τους και εμάς στα θυμαράκια. Και τέλος, δεν πρέπει να ντρεπώμαστε να τους κάνουμε παρατηρήσεις για τον τρόπο που οδηγούν.

palaiotera ta3ideya poly me ktel otan eimoun foititis stin A8ina. Exw polles kakes anamniseis alla einai perissotero me ta palia lewforeia, ka8ismata xwris xwro gia podia, eleipsi aircondition (ti pernaga tote), axouri sta8mos stin A8ina ktl. Spania ypirxe odigos pou odigouse epikindyna (an kai mou exoun tixi merikoi).

Genika pisteyw oti htan apodekto to olo systima.

Η αλήθεια είναι πως οι συγκοινωνίες μεταξύ μεγάλων πόλεων (πχ. Αθήνα-Πατρα-Θεσ/νίκη-Λάρισα κλπ) είναι καλές. Έχω όμως κάποιες ενστάσεις: Καμιά φορά όταν ταξίδευα από Πάτρα προς Αθήνα, πριν πάρω το τουτού, και συμφωνώ με το σχόλιο του GeorgeTabs, οι οδηγοί αυτοί, από συνήθεια ίσως, έβλεπα πως φλέρταραν αρκετά επικίνδυνα μερικές φορές με το αντίθετο ρεύμα. Και δε μιλάω για τις ευθείες με ορατότητα, αλλά για τις καμπές που αν κάποιος κάνει προσπέραση σαν εσένα από απέναντι, σχεδόν τρίβεστε, και με την παραμικρή λανθασμένη κίνηση μπορεί να προκληθεί μετωπική. Πόσο μάλλον με λεωφορείο, το οποιό είναι και πιο φαρδύ, αργεί να ολοκληρώσει την προσπέραση και είναι πιο ευάλωτο στους πλευρικούς ανέμους (ειδικά τα διώροφα). Θέλω να πω πως η δύναμη της συνήθειας τους έκανε να ξεχνούν τον κίνδυνο που εγκυμονεί κάτι τέτοιο. Ακόμα, σαν οδηγός πια, στον ίδιο δρόμο, βλέπω σχεδόν κάθε φορά που ταξιδεύω, τον τσαμπουκά με τον οποίο ξεκινούν να κάνουν προσπέραση, ειδικά όταν κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση και παίζοντας τα φώτα τους σε μας τους απέναντι, κάνουν τελικά την προσπέραση κυριολεκτικά με το 'έτσι θέλω'. Δεν ξέρω αν αποτελούν την μειοψηφία ή την πλειοψηφία, αυτό όμως που βλέπω είναι πως πολλοί θέτουν σε κίνδυνο ζωές αθώων, ποντάροντας στο μεγαλύτερο όγκο του λεωφορείου...
Θυμάμαι όταν γυρνούσα από Γιάννενα στην Πάτρα πέρυσι με τις μεγάλες χιονοπτώσεις, που ξεκίνησα απόγευμα, σχεδόν σκοτάδι με ένα λεωφορείο της κακιάς ώρας, με άλλους 9 συνεπιβάτες, που ο οδηγός δεν είχε κανένα ενδοιασμό στο να ταξιδέψει βράδυ, με το κωλολεωφορείο σε δρόμο με παγωμένο σχεδόν χιόνι, χωρίς αλυσίδες. Μας είχε πάει όλους τρεις και μία, ειδικά όταν νίωθαμε το λεωφορείο να γλιστράει πηγαίνοντας πέρα δώθε. Ο τύπος όμως νόμιζε ότι ήταν ο Makinen στο ράλι Σουηδίας. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει έλεγχος στα ΚΤΕΛ αυτά (της περιφέρειας εννοώ), από κάποιον φορέα; Ανεπίτρεπτα πράγματα!

Γιώργος

Σε απογευματινό δρομολόγιο υπό καταρακτώδη βροχή ταξίδευα με το ΚΤΕΛ ΑΧΑΙΑΣ στη διαδρομή Αθήνα-Πάτρα με ένα παλιό ΜΕRCEDES 0302. Στο ύψος του Κιάτου φεύγει ο ένας υαλοκαθαριστήρας (!!!). Παρόλα αυτά ο οδηγός συνεχίζει το ταξίδι χωρίς καλή ορατότητα...ευτυχώς φτάσαμε. Οταν του έκανα την παρατήρηση ότι έπρεπε να σταματήσει ή να αντικαταστήσει τον υαλοκαθαρίστηρα, φυσικά και τα άκουσα γιατί δεν έπρεπε να του πω τι να κάνει αφού είναι επαγγελματίας οδηγός και γνωρίζει περισσότερα...
Από τότε προτιμώ να ταξιδεύω με το αυτοκίνητό μου

Έχοντας φάει τα νιάτα μου μέσα στα ΚΤΕΛ (4 χρόνια Αθήνα-Πάτρα-Αθήνα), έχω δει καλούς και κακούς οδηγούς.

Οι καλοί ήταν συνήθως νέοι, και σε πήγαιναν στον προορισμό ομαλά και σβέλτα, χωρίς να το καταλάβεις και χωρίς να εκτίθενται συνεχώς σε κίνδυνο.

Οι κακοί, ήταν τις περισσότερες φορές μεγαλύτερης ηλικίας, οδηγούσαν άτσαλα και κάθε τόσο (όλως τυχαίως) απέφευγαν με τιμονιές απείρου κάλους κάποιο μοιραίο ατύχημα...
Η αγένεια δε, ήταν απαραίτητο προσόν αυτών των οδηγών...

Με ΚΤΕΛ ειχα κανει αρκετα ταξιδια Αθηνα- Θεσ?νικη.Οι περισσοτεροι οδηγοι ηταν καλοι , αλλα κ παλι ποτε δεν κοιμομουν στο ταξιδι ακομα κ αν αυτο ηταν βραδυ.Βασικα τοτε ηταν που δεν κοιμομουν ουτε λεπτο.
Γενικα ημουν ικανοποιημενος.Το προτιμουσα απο το τρενο.

Συμφωνώ ότι υπάρχουν καλοί και κακοί επαγγελματίες, όπως και σε όλα τα επαγγέλματα. Θα συμφωνήσω ότι πολλοί από αυτούς φλερτάρουν με το αντίθετο ρεύμα και αυτό γιατί βασίζονται στον όγκο του οχηματός τους!
Στο σημεία σημεία όμως που είναι απαράδεκτοι κατα τη γνώμη μου είναι δύο:

1. Τυφλή προσπέραση πάνω σε στροφή και πέρασμα του μεγαλύτερου τμήματος του οχηματός τους στο αντίθετο ρεύμα( κάποιος μου είχε πέι ότι επειδή είναι ΨΗΛΑ βλέπει καλίτερα, χωρίς όμως να υπολογίζει ότι κάποιοι πηγαίνουν πιο γρήγορα απ'ότι πιστεύει)
2. Δεν παραχωρούν 9 στις 10 φορές προτεραιότητα, ούτε στα στενά αλλά και ούτε όταν τους κάνεις προσπέραση ( ΕΓΚΛΗΜΑ ) άσε που πολλές φορές πατάνε και γκάζι και αφήνουν ξεκρέμαστους στο αντίθετο ρεύμα οδηγούς με αυτοκίνητα που έχουν λίγα κυβικά.
   Με λίγα λόγια αν και είναι επαγγελματίες και μεταφέρουν ψυχές και κατα τη γνώμη μου έπρεπε να είναι παραδείγματα οδηγικού ήθους και συμπεριφοράς , κουβαλάνε των Ελληνικό εγωισμό ( Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΟΝΙΟΥ).

Εγώ προτιμώ το Intercity για Αθήνα-Θεσσαλονίκη αφού είναι σαφές οτι το τραίνο είναι πιο ασφαλές από κάθε Mercedes 302 ή 303 από 2 ή και 3 χέρι που κάνει την ίδια διαδρομή. Οι οδηγοί στην πλειονότητα τους είναι απρόσεκτοι ακριβώς επειδή έχουν 'φάει με το κουτάλι την διαδρομή και ξέρουν και το κάθε μέτρο της'.Σπάνια κινούνται με 90 χιλιόμετρα που είναι το όριο του ταχογράφου τους και συνήθως επειχηρούν προσπεράσεις σε σημέια που ούτε με ΙΧ δεν είναι ασφαλείς πόσο μάλλον με κάποιον σάπιο προιστορικό δεινόσαυρο που έχει ρεπρίζ από τα 90-120 1 λεπτό. Με ΚΤΕΛ πάω στην Πατρα αλλά συνήθως οι οδηγοί τους είναι αρκετά καλοί και τα λεωφορεία καινούργια και καλοσυντηρημένα. Αν εξαιρέσει κανείς τα Τεμπη και κάτι προπεράσεις που παραλίγο να γίνουν μετωπικές ουδέν πρόβλημα. Βέβαια ουκ ολίγες φορές εχώ ζήσει σκηνές απείρου κάλλους κυρίως με 302 ( το πιο δημοφιλες μοντέλο ) τα οποία μένουν από υπερθέρμανση ή αδυνατούν να ανέβουν μια ανηφόρα ακόμα και με 1 ( μέτρησα τα κατεβάσματα του οδηγού ).Εκεί που τα είδα όλα ήταν μια φορά που πήγαινα από Καβάλα-Ξανθη. Η πρώτη εικόνα ένα παμπάλαιο Magirus Deutz οδηγός καμια 25 χρονών πολύ μάγκας και μουσική υπόκρουση του τοπικού Κουρκούλη. Κάθομαι ακριβώς πίσω από τον οδηγό και έτσι μπορώ να έχω πλήρη οπτική επαφή με αυτά που έκανε. Πραξη πρώτη σε φανάρι έξω από την Χρυσούπολη αν θυμαμαι καλά ξυρίζουμε τον καθρέφτη του λεωφορείου που έκανε το αντίστοιχω δρομολόγιο και είχε σταματήσει στο φαναρι. Συνεχίζουμε με προσπεράσεις από νταλίκα μέχρι ΙΧ για να κάνουμε τελικα πανω από χιλιόμετρο στο αντίθετο ρεύμα για να μπούμε σε βενζινάδικο που ήταν στην αντίθετη μεριά του δρόμου. Άπεναντι μας νταλίκα με Γερμανικές πινακίδες να παίζει σαν τρελή τα φώτα και τελικα να σταματά και να κοιτά τον 'τρελό' που στην συνέχεια βγήκε από το βενζινάδικο και πέρασε στο ρεύμα του χωρίς καν να ελεγξει. Τελικά φτάσαμε ολόκληρη στην Ξανθη παρόλου που ο χάρος είχε βγεί παγανιά...
Υ.Γ.1 Πότε τα ΚΤΕΛ Χαλκιδικής θα αποκτήσουν καινούργια καθαρά κλιματιζόμενα λεωφορεία και ένα σταθμό της προκοπής.Γιατί να ντροπιάζεται έτσι η χώρα μας τους τουρίστες που θέλουν να πάνε Χαλκιδική με τα ΚΤΕΛ?
Υ.Γ.2Πως γίνεται να πηγαίνω με 110 και να με προσπερνα το λεωφορείο το οποίο ήταν κολλημένο πίσω μου στο 1 μετρό για αρκετή ώρα???Υποτίθεται οτι τους ελέγχουν τους ταχογράφους....
Υ.Γ.3Γιατί πάντα μετά από τροχαία με λεωφορεία του ΚΤΕΛ του OAΣΑ του ΟΑΣΘ κτλ κάποιος σπεύδει να πεί οτι είχαν περάσει τεχνικό έλεγχο πριν 1 μήνα

Έχοντας φάει με το κουτάλι τα ΚΤΕΛ,αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι ποτέ δεν έχω κινδυνεύσει εξ'αιτίας του οδηγού.Πολλές φορές μάλιστα φάνηκε η εμπειρία του επαγγελματία και τη βγάλαμε καθαρή.Όπως παντού βέβαια, υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί.Όμως δεν αφήνω μερικούς κακούς να με επηρρέασουν και να φοβάμαι να ταξιδέψω με λεωφορείο.Μάλιστα πιστέυω ότι είναι πολύ πιο ασφαλές μέσο από το αυτοκίνητο (το λένε και οι στατιστικές άλλωστε). Όσοι αναφέρετε άσχημες ιστορίες με λεωφορεία,γιατί δεν αναφέρετε και καλές; Και για να κάνω την αρχή: χειμώνας βραδάκι,βροχή,επαρχιακός δρόμος φρεσκοστρωμένος και χωρίς διαγράμμιση.Ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ένα (καινούργιο και χωρίς φυσικά σήμανση) γεφυράκι ,το οποίο περιόριζε το πλάτος του δρόμου στο μισό.Το λεωφορείο (Μ302) κατευθυνόταν με μαθηματική ακρίβεια πάνω στο τοιχίο με περίπου 80km/h.Ο οδηγός (60άρης) το βλέπει (πριν το δω εγώ που καθόμουν μπροστά μπροστά) ,μπλοκάρει τα φρένα και λίγα μέτρα πριν, αφήνει και στρίβει,αποφεύγοντάς το.Έκανε δηλαδή με απόλυτη ακρίβεια αυτό που πολλοί δεν καταφέρνουν στο safetrack, και μας γλίτωσε από περιπέτειες.
Αυτό για να λέμε και τα καλά.Βέβαια θα μπορούσα να πω και άσχημα,αλλά με προλάβατε.

Υ.Γ. Ας μην είμαστε υπερβολικοί ώρες ώρες

Στην ψηφοφορία δεν συμμετείχα γιατί δεν με καλύπτει απόλυτα καμιά από τις δύο επιλογές.

Για το ότι υπάρχουν και καλοί οδηγοί συμφωνούμε. Οι περισσότεροι όμως είναι του μετρίου και κάτω. Και το κυριότερο, ας μην ξεχνάμε ότι πρέπει να είναι ικανοί να οδηγούνε λεωφορείο και όχι αμαξάκι ενός τόνου.
Σε τελική ανάλυση ένας και μόνο αρκεί. Και σε αυτόν τον έναν εγώ δεν εμπιστεύομαι τη ζωή μου. Προτιμώ τα χεράκια μου όσο αδέξια κι αν είναι!

Ο χρήστης stefanos147 έγραψε:
Και για να κάνω την αρχή: χειμώνας βραδάκι,βροχή,επαρχιακός δρόμος φρεσκοστρωμένος και χωρίς διαγράμμιση.Ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ένα (καινούργιο και χωρίς φυσικά σήμανση) γεφυράκι ,το οποίο περιόριζε το πλάτος του δρόμου στο μισό.Το λεωφορείο (Μ302) κατευθυνόταν με μαθηματική ακρίβεια πάνω στο τοιχίο με περίπου 80km/h.Ο οδηγός (60άρης) το βλέπει (πριν το δω εγώ που καθόμουν μπροστά μπροστά) ,μπλοκάρει τα φρένα και λίγα μέτρα πριν, αφήνει και στρίβει,αποφεύγοντάς το.Έκανε δηλαδή με απόλυτη ακρίβεια αυτό που πολλοί δεν καταφέρνουν στο safetrack, και μας γλίτωσε από περιπέτειες.

Κι όμως... Δύσκολα εμφανίζονται γεφυράκια από το πουθενά...

80 είναι το ανώτατο όριο για επαρχιακό δρόμο. Και ο ΚΑΛΟΣ (!! !!) αυτός οδηγός πήγαινε ΝΥΧΤΑ, με ΒΡΟΧΗ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΓΡΑΜΜΙΣΗ και από όσο καταλαβαίνω για ΠΡΩΤΗ φορά σε αυτόν τον δρόμο. Αλλιώς αν έχει ξαναπεράσει και δεν θυμάται ΤΕΤΟΙΟ γεφυράκι πρέπει να ήταν αφηρημένος...

Το ότι δεν είχε σήμανση το γεφυράκι στην ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ περίπτωση έπρεπε ο οδηγός να το περιμένει... ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ δρόμος ΧΩΡΙΣ διαγράμμιση, ποιος θα ερχόταν να βάλει σήματα;; Όπως είπες ο οδηγός ήταν 60άρης... Εγώ που είμαι 26 και όχι επαγγελματίας το περιμένω πως ένας τέτοιος δρόμος δεν έχει σήμανση...

Ο οδηγός είχε καλό έλεγχο - καλή ικανότητα, και μάλιστα υπό πίεση. Το κατά πόσον όμως ήταν και καλός οδηγός το αμφιβάλλω... Και πρωταθλητής αγώνων αυτοκινήτου να είναι, αν δεν οδηγεί συνετά όταν είναι σε δημόσιο δρόμο, τότε δεν είναι καλός οδηγός. Ικανός ναι, καλός όχι.

Πιστεύω πως δεν παίζει ρόλο το αν είναι οδηγός ΚΤΕΛ ή όχι, αλλά αν είναι οδηγός λεωφορείου, νταλίκας, και λοιπών οχημάτων μεγάλου όγκου! Το θέμα ΚΤΕΛ παίζει μόνο στο ότι κάνει συγκεκριμένη διαδρομή κάτι χρόνια τώρα και την έχει μάθει απ'έξω! Εγώ το μόνο ΚΤΕΛ που έχω χρησιμοποιήσει έιναι το Ηρακλείου Λασιθίου στο οποίο οι οδηγοί ήταν πολύ συννετοί στην οδήγηση! Όλοι έκαναν στον ίδιο χρόνο τη διαδρομή εκτός από μία φορά που πηγαίναμε πολύ αργά και αργήσαμε μισή ώρα. Αντίθετα έχω κάνει με τουριστικό λεωφορείο νύχτα την διαδρομή Καλπάκι Ιωαννίνων - Αθήνα και ενώ μας είχε πιάσει βροχή από Γιάννενα μέχρι Φιλιππιάδα κάναμε μέχρι το Αντίριο 3 ώρες και 10 λεπτά!!!!!!!!!!!!!
Αξίζει να δείτε το χάρτη για να καταλάβετε τι λέω! Για όσους ξέρουν τις στροφές του Μενιδίου (ανάμεσα από Άρτα-Αμφιλοχία) έκανε προσπέραση σε λεωφορείο του ΚΤΕΛ και ήμασταν στο αντίθετο ρεύμα εξωτερική 'γραμμή' σε δεξιά στροφή, μόλις ισιώνει ο δρόμος ολοκληρώνουμε αυτή την προσπέραση και συνεχίζοντας στο αντίθετο ρεύμα περνάμε στο καπάκι και άλλο λεωφορείο άλλου ΚΤΕΛ βασιζόμενος προφανώς στο ότι θα δει τα φώτα του άλλου!
Να σας πω ότι στις κατηφορικές στροφές του Αντιρίου, ο μπροστινός μου που κοιμόταν βρέθηκε στο πάτωμα! (Πρέπει να σήκωνε τροχό )! Εννοείται πως δεν κοιμήθηκα ούτε λεπτό και πίστεψα πολλές φορές πως 'δεν θα βρει ο παππάς να θάψει'!
Και άλλη μια φορά πριν από δέκα χρόνια με κατεύθυνση προς Αθήνα (οδηγούσε ο πατέρας μου) στις στροφές στην Κακιά Σκάλα πηγαίναμε με 90 περίπου! Ήταν ένας φορτηγαντζής με ρυμουλκό μετά ρυμουλκουμένου (αυτά με τις δύο μεγάλες καρότσες) ο οποίος έβγαζε φλας δεξιά-αριστερά ανάλογα, δεν άφηνε κανέναν να τον προσπεράσει και κρατούσε 'γραμμές' στις στροφές. Μόλις πιάσαμε ευθεία κατηφορική 130 εμείς και μας προσπερνάνε δύο νταλίκες (κόντρες με νταλίκες δεν είχα ξαναδεί) ο ένας δε πέρασε μέσα απ'τα διόδια σχεδόν χωρίς να κόψει καθόλου αδιαφορώντας για ένα σωρό Ι.Χ. τριγύρω του!
ΕΙΠΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ;;;;;
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΚΟΥΝ!
ΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ!

Υ.Γ. Ποτέ μη βασίζεστε τη νύχτα για προσπέραση στα φώτα του άλλου! Έχω δει μπετονιέρα 10 το βράδυ να πηγαίνει μόνο με ALARM!

Θα συμφωνήσω με όλους τους φίλους παραπάνω, υπάρχουν και καλοί και κακοί οδηγοί, αυτό εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα. Απο την στιγμή ομως που μου έφυγε ένα πολύ καλό αυτοκίνητο (δεν θα πώ ποιό γιατί δεν παίζει ρόλο) από τα χέρια μου με 60χλμ. και σώθηκα από θαύμα βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι.

Έχω κάνει αρκετές διαδρομές με ΚΤΕΛ και σαν οδηγός αυτοκινήτου έχω δεί ακόμα περισσότερα ΚΤΕΛ στους δρόμους. Μερικοί οδηγοί απλά παίζουν με την ζωή πολλών ανθρώπων πολύ έυκολα. Δεν έχουν απλά το μυαλό να σκεφτούν ότι είναι επαγγελματίες οδηγοί και οτι δεν οδηγούν για την προσωπική τους ευχαρίστηση ή ανάγκη, αλλά λόγω επαγγέλματος. Πολλούς από αυτούς θα τους χαρακτήριζα φονιάδες.

Θα πάω ένα βήμα παραπέρα, και θα σημειώσω την νοοτροποία πολλών οδηγών μεγάλων οχημάτων (νταλίκες, φορτηγά κτλ) γτια τους οποίους η φράση 'Οι άρχοντες του δρόμου' τα λέει όλα. Έχω μεγαλύτερο αυτοκίνητο... κάνω ότι θέλω. Πόσες φορές π.χ. δεν έχετε δεί νταλίκα να κάνει προσπέραση άλλης νταλίκας σε διπλή διαχωριστική;

Δεν μπαίνουν όλοι οι οδηγοί ΚΤΕΛ και μεγάλων οχημάτων στο ίδιο τσουβάλι αλλά εγώ πρωσοπικά αφού υπάρχει έστω και ένας 'κακός' δεν μπαίνω σε ΚΤΕΛ και δικτατορικά δεν αφήνω κανένα από τα κοντινά μου πρόσωπα επίσης.