Μια ονειρεμένη εξόρμηση που κάποτε είχα οραματιστεί, χωρίς όμως να έχω το κατάλληλο μέσο για την πραγματοποιήσω. Είχα πει απλώς ''τι ωραία που θα ήταν να μπορώ να περάσω απέναντι σε αυτό το κατάφυτο νησάκι''. Βέβαια με το όχημα που είχα φτάσει στο Νότιο Πήλιο τότε, ήταν πραγματικά πολύ μακριά η οποιαδήποτε υποψία υλοποίησης αυτής της σκέψης.

Ξεκινώντας τα ξημερώματα από Αθήνα, βρισκόμουν την κατάλληλη ώρα στη Μηλίνα.

Απέναντι βρίσκεται το νησί Αλατάς. Είναι το νησί που πριν πάρα πολλά χρόνια είχα σκεφτεί ότι θα ήθελα πολύ να πάω με κάποιον τρόπο.

Ο τρόπος αυτός βρέθηκε μετά από πολλά χρόνια, χάρις στην ευρηματικότητα κάποιων ανθρώπων. Να βγάλουν ένα φουσκωτό καγιάκ το οποίο χωράει σε μια μεγάλη τσάντα και μεταφέρεται εύκολα μέσα στο πορτ μπαγκάζ.

Μέσα σε λίγα λεπτά βρισκόμουν στο νερό και ζούσα ουσιαστικά σε ένα μικρό ταξίδι μέσα στο μεγάλο ταξίδι που με έφερε μέχρι εδώ.

Ο καιρός ήταν ιδανικός και χωρίς αέρα προωθήθηκα ταχύτατα προς τον Αλατά.

Ο οποίος είναι ακόμα πιο εντυπωσιακός από κοντά.

Κατάφυτος μέχρι το επίπεδο της θάλασσας.

Εντυπωσιακοί γεωλογικοί σχηματισμοί.

Είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες πεζοπορίες.

Σε αυτήν την παραλία θα βγω και θα συνεχίσω με τα πόδια μέχρι το μοναστήρι των Αγίων Σαράντα.

Δεν το άφησα εδώ φυσικά αλλά το έβγαλα τελείως έξω.

Αλατάς ονομάστηκε λόγω κάποιων αλυκών που υπήρχαν στην περιοχή.

Το νησί αποτελείται από άπειρες ελιές!

Να και κάτι που δεν περίμενα να δώ! Ήταν μια παρέα από 2 καγιάκ που είχαν έρθει από τον Βόλο αρκετά νωρίτερα και είχαν κάνει ήδη τον γύρο του νησιού, κάτι που σκόπευα να κάνω και εγώ.

Μονή Αγίων Σαράντα. Χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα και μέχρι το 2001 ζούσαν μόνιμα 5 μοναχοί. Πλέον δε ζει κανένας.

Η δυτική πλευρά του νησιού. Να σημειωθεί πως το 1822 έγινε φονική μάχη μεταξύ Ελλήνων επαναστατών και Τουρκαλβανών, που κατέληξε σε νίκη των Ελλήνων

Είδα αρκετούς γλάρους στην περιοχή.

Αυτή η νησίδα ονομάζεται Γλαρονήσι και όπως βλέπετε υπάρχει μια και μοναδική ελιά πάνω της!

Πρέπει να είναι αρκετά παλιά όπως και αρκετές που είδα.

Δυστυχώς όσο βρισκόμουν στο νησί ο καιρός αγρίεψε και σήκωσε δυνατό αέρα. Δε ρίσκαρα να κάνω το γύρο του νησιού και αποφάσισα να βγω το συντομότερο έξω. Η αλήθεια είναι πως δεν προβληματίστηκα κάπου και παρά τον δυνατό αέρα βγήκα εύκολα στη Μηλίνα. Ίσως έπρεπε να κάνω μια βόλτα μέχρι τη μύτη του νησιού. Δεν πειράζει όμως, ο στόχος μου επετεύχθη και ένιωθα πλήρης αλλά και η εξόρμηση θα συνέχιζε με το κλασσικό χωμάτινο- εξερευνητικό σκέλος.

Κοντά στη Μηλίνα με κατεύθυνση προς Τρίκερι, υπάρχει ένας διαλυμένος χωματόδρομος ο οποίος καταλήγει μέσα από έναν μεγάλο ελαιώνα στην παραλία των Θεοχαραίικων. Δεν τη βρήκα εύκολα γιατί υπήρχαν μπάρες σε κάποια σημεία

Τελικά όμως το βρήκα και ήταν πραγματικά ένα παραδεισένιο μέρος.

Δείτε ολόκληρη τη διαδρομή ανάποδα μέχρι την άσφαλτο

Youtube Video

Ένα ωραίο σημείο προσεγγίζοντας την άσφαλτο όπου διακρίνεται μέχρι και το Τρίκερι.

Μόλις βγήκα στην άσφαλτο ακριβώς απέναντί μου είδα μια απότομη χωμάτινη ανηφόρα η οποία σύμφωνα με τον χάρτη παρέκαμπτε τον ασφαλτόδρομο μέχρι ένα σημείο και έβγαινε κοντά στο δρόμο για τη Μηλίνα. Δοκίμασα να ολοκληρώσω τη διαδρομή η οποία από ένα σημείο και μετά ήταν εμφανώς παρατημένη για δεκαετίες και φυσικά δεν υπήρχε δρόμος.

Youtube Video

Εντάξει νομίζω ότι το παράκανα λίγο. Η φωτογραφία αδικεί την πολύ μεγάλη κλίση που είχε ο ''δρόμος''

Επιστρέφοντας με καταπληκτική θέα.

Κατευθυνόμενος προς Μηλίνα συνάντησα κάθετο χωματόδρομο ο οποίος οδηγούσε αρχικά στο εκκλησάκι του Αγίου Αποστόλου και αργότερα προς το Αιγαίο.

Youtube Video

Άγιος Απόστολος ο Νέος όπως αναφέρεται. Δίπλα του ένα σπίτι.

Στο σπίτι δεν υπήρχε κάποιος εκείνη τη στιγμή αλλά μου τράβηξε την προσοχή η συγκεκριμένη πλάκα.

Ο χωματόδρομος συνέχιζε όπως είπα προς την πλευρά του Αιγαίου και συγκεκριμένα στη Χονδρή Άμμο.

Youtube Video

Προσεγγίζοντας από μακριά το μέρος μου φάνηκε εντυπωσιακό.

Και ήταν! Κλασσικό τοπίο Νότιου Πηλίου!

Επιστροφή στη Μηλίνα και ασφάλτινο ανέβασμα στον Λαύκο από όπου μπήκα στην όμορφη χωμάτινη διαδρομή η οποία οδηγεί στη μονή Αγίου Αθανασίου.

Youtube Video

Εκεί πέτυχα τον Μανώλη από τον Λαύκο με το κοπάδι του και είπαμε 5 κουβέντες. Μου είπε ότι ο δρόμος φτιάχτηκε πρόσφατα γιατί λόγω Daniel είχε καταστραφεί σε ορισμένα σημεία. Και κάποιες διαδρομές που ήθελα να κάνω τριγύρω είχαν καταστραφεί δυστυχώς.

Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1795 από τον οπλαρχηγό Στέργιο Μπασδέκη και τα κτίρια χτίστηκαν από τον Δήμο Ζουπανιώτη, έναν γνωστό Ηπειρώτη μάστορα ο οποίος είχε φτιάξει πολλά παρόμοια κτίσματα στο Πήλιο

Επιστροφή προς Βόλο. Πραγματικά ο δρόμος είναι τραγικός αλλά προσφέρει ωραία θέα σε πολλά σημεία. Εκεί κοντά στην Αργαλαστή είναι απόλαυση το στροφιλίκι αλλά σε γενικές γραμμές πλησιάζοντας στο Βόλο η μέση ωριαία πέφτει δραματικά τόσο λόγω κακού και στενού οδοστρώματος, όσο και αρκετών που θεωρούν πως έχουν ακόμα 600 χρόνια ζωής.

Σχεδόν 850 απολαυστικά χιλιόμετρα, 30 περίπου από αυτά χωμάτινα. Κωπηλασία με καγιάκ μέχρι το απέναντι νησάκι, μίνι πεζοπορία μέχρι το μοναστήρι των Αγίων Σαράντα. Τρομερές εικόνες και μοναδικές εμπειρίες. Τι περισσότερο θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος σε μια μονοήμερη εξόρμηση? Μάλλον όχι πολλά περισσότερα, η μέρα δυστυχώς δεν έχει περισσότερες ώρες.

Να είστε καλά και τα λέμε την επόμενη φορά!

@piliourits said in Νότιο Πήλιο- Αλατάς- Μονή Αγίων Σαράντα 11-5-2025:

Κάποιοι έχουμε ανεβοκατεβει τόσες φορές το δρόμο Βόλου Αργαλαστης Λαυκου Μηλινας που τον ξέρουμε απ έξω σαν πίστα και πιτσιρικάδες φτάναμε/νε όντως στα όρια του (μας) το κάθε αμάξι (και μηχανάκι) καθώς κάποιες εποχές και ώρες εύκολα τον βρίσκεις πολύ άδειο, οπότε ούτε οι μλκιες και τα λάθη θα λείπουν απ όσους βρίσκονται ακόμη σε "παιδική" ηλικία, ουκ ολίγοι έχουν ανέβει στα κλαδιά απ τις ελιές, ευτυχώς δεν έχει χαωδεις γκρεμούς όπως το ανατολικό Πήλιο.
Να χαίρεσαι τη ζωή και τα ωραία μέρη της χώρας μας, που είναι άπειρα κι εύκολα κι ούτε καν πολλά λεφτά δεν χρειάζονται αρκετά, μόνο χρόνο.
Πολλά απ αυτά που επισκευθηκες οι ντόπιοι ίσως δεν τα χουν δει ποτέ.
Κι εγώ που τα χω δει τα περισσότερα, έχω ξεχάσει την τελευταία φορά.
Τυφλά να χουν ο Ευτύχης κι ο Κούλης, θα τους ξεπεράσεις ταξιδιωτικά!

Σε ευχαριστώ φίλε μου! Όπως λέω εδώ και πολλά χρόνια ''ταξιδεύω άρα υπάρχω''!!!

Δυστυχώς ο δρόμος είναι αποτρεπτικός παράγοντας για τους περισσότερους. Αντίθετα στην Αγριά εκείνη τη μέρα που γυρνούσα γινόταν χαμός και πάντα γίνεται τα ΣΚ. Ούτε τραπέζι δεν υπήρχε! Άλλο πράγμα να πηγαίνεις 10 λεπτά διαδρομή και άλλο να χρειάζεσαι 50 λεπτά με μια ώρα φουλ στροφιλίκι. Δυστυχώς η χώρα είναι έρμαιο και του γεωγραφικού αναγλύφου της. Από την άλλη πλευρά όμως αυτό το ίδιο ανάγλυφο είναι που της προσδίδει ξεχωριστή ομορφιά και αυθεντικότητα. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις πάντα.

@george-0 said in Νότιο Πήλιο- Αλατάς- Μονή Αγίων Σαράντα 11-5-2025:

Ειχα περασει ενα καλοκαιρι στη Μηλινα και θυμαμαι οτι ξαφνικα εβγαζε πολυ αερα. Επισης πολυ ομορφα ειναι ορεινα στις Μηλιες.

Οι Μηλιές είναι all time classic για χειμώνα και καλοκαίρι. Φαγητό ωραίο και με εντυπωσιακό αξιοθέατο τον σιδηροδρομικό σταθμό. Το Πήλιο γενικά είναι από τα αγαπημένα μου μέρη!