Η χερσόνησος της Ερμιονίδας ήταν σχεδόν πάντα μια αξιόπιστη επιλογή όταν παντού στην Ελλάδα έβρεχε, όταν βέβαια ταξίδευα με δύο τροχούς. Τώρα που πατάω σε τέσσερις τροχούς δε με απασχολεί ιδιαίτερα αλλά όταν θέλω να περπατήσω σε συγκεκριμένα μέρη πάντα προτιμώ να μη βρέχει για ευνόητους λόγους.

Παλιότερα είχα τσεκάρει μια τοποθεσία πάνω από τη Νέα Επίδαυρο όπου υπήρχαν ερείπια αρχαίας Πυραμίδας, θεωρητικά παρόμοιας με εκείνη του Λυγουριού. Όταν όμως πρόσφατα είχα ψάξει ξανά, η τοποθεσία είχε αφαιρεθεί από τους χάρτες της Google. Με περισσότερο ψάξιμο σε ορειβατικά μονοπάτια, βρήκα ξανά την τοποθεσία την οποία προσέγγισα με το Qashqai και ονομάζεται Θυμάρι.

Youtube Video

Ψάχνοντας...

Δίπλα σε αυτόν τον ελαιώνα βρίσκεται η πυραμίδα.

Η οποία διακρίνεται και στη δορυφορική εικόνα.

Το γιατί ονομάστηκε Πυραμίδα Καμπίων παραμένει μυστήριο για μένα.

Ανακαλύφθηκε το 1993 από έναν ντόπιο καθηγητή. Το κτίσμα έχει ύψος 1.80 μέτρα από το έδαφος και 1.20 μέτρα από τη βάση του. Η χρονολόγια της πυραμίδας υπολογίστηκε από την ακαδημία Αθηνών περίπου στο 2.100 π.Χ

Προσωπικά δεν είμαι βέβαιος αν πρόκειται πράγματι για πυραμίδα ή για έναν συνηθισμένο αρχαίο, τετράγωνης διατομής, πύργο. Βλέπω αρκετές διαφορές συγκριτικά με την Πυραμίδα του Ελληνικού που είναι και η μοναδική πυραμίδα που διασώζεται σε στοιχειώδη κατάσταση στην Ελλάδα.

Youtube Video

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για αρχαίο κτίσμα και σίγουρα άξιζε να το δω από κοντά, οτιδήποτε και να ήταν. Στη συνέχεια προσπάθησα να διασχίσω ένα μικρό εντυπωσιακό φαράγγι στην περιοχή της Επιδαύρου.

Το φαράγγι δεν έχει νερό ποτέ όμως υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα. Οι παρατεταμένες βροχές των προηγούμενων ημερών είχαν λασπώσει το κομμάτι που βλέπετε με αποτέλεσμα μετά βίας να στέκομαι όρθιος. Όταν πια έφτασα στα σημεία που έπρεπε να σκαρφαλώσω, οι λάσπες στα πόδια μου καθιστούσαν το εγχείρημα από επικίνδυνο εώς αδύνατο. Το άφησα για κάποια επόμενη φορά μετά το καλοκαίρι κατά προτίμηση.

Επόμενος προορισμός μια παραλία που αποτελεί επίγειο παράδεισο στην περιοχή της Επιδαύρου και όχι μόνο.

Youtube Video

Η παραλία ονομάζεται Πηλιοστάσι και προσεγγίζεται από μονοπάτι. Αυτό είναι και το ενδιαφέρον για μένα, χώρια που μου αρέσουν οι παραλίες το χειμώνα που δεν έχουν κόσμο και ακούω μόνο τον ήχο της θάλασσας.

Σε κάποια σημεία μέσα στο πυκνό δάσος ξεπροβάλλουν κοφτερά βράχια.

Κατεβαίνοντας προς την παραλία.

Το μονοπάτι είναι γενικά εύκολο αλλά καλό είναι τα καλοκαίρια να μην περπατιέται με κλασσικές παντόφλες.

Τα δέντρα φτάνουν κυριολεκτικά μέχρι τη θάλασσα.

Φανταστική!

Τη θάλασσα τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει? Έλεγε ο Σεφέρης...

Επιστροφή

Επόμενος προορισμός το ακρωτήριο Τραχήλι το οποίο προσεγγίζεται από χωματόδρομο στον οποίον όμως υποτίθεται θα έβγαινα από έναν άλλον χωματόδρομο που έβλεπα στους χάρτες ο οποίος ξεκινά κοντά στο σημείο που άφησα το Qashqai για το Πηλιοστάσι. Ο δρόμος είχε άπειρα μελίσσια και όταν σταμάτησαν, χειροτέρεψε πολύ απότομα και η πορεία μου τερματίστηκε σύντομα.

Youtube Video

Εδώ δε μπορούσα να συνεχίσω, πρέπει να έχει διαλυθεί πάρα πολλά χρόνια ο δρόμος.

Συνέχισα με τα πόδια από περιέργεια για να δω αν είχε διαλυθεί μόνο ένα συγκεκριμένο σημείο. Στην πορεία μου συνάντησα μια ενδιαφέρουσα σπηλιά!

Τελικά ο δρόμος δε βελτιωνόταν και θα μπορούσε ίσως να βγει με μικρό on off είτε με πολύ σκληροπυρηνικό τζηπ. Η φωτογραφία είναι ενδεικτική και δεν αποτυπώνει τη δυσκολία.

Επιστροφή λοιπόν στην Επίδαυρο και προσέγγιση του κανονικού χωματόδρομου προς το ακρωτήριο ο οποίος καταλήγει σε ιχθυοκαλλιέργειες. Η διαδρομή είναι εντυπωσιακή καθώς τραβερσάρει σε πολύ απότομες πλαγιές και μέσα σε λίγα χιλιόμετρα απόστασης φτάνεις στο επίπεδο της θάλασσας.

Youtube Video

Χαμηλά οι ιχθυοκαλλιέργειες και το ακρωτήριο Τραχήλι. Πολύ άγριο!

Σε χαρακτηριστική φουρκέτα υπάρχει ένα ωραίο πλάτωμα.

Ευκαιρία για να τσιμπήσω κάτι πρόχειρο με απίθανη θέα. Στο βάθος δεξιά τα Μέθανα και αριστερά το Αγκίστρι. Μπροστά τους η Κυρά, αγονη βραχονησίδα.

Επιστρέφοντας προς Ίσθμια είπα να κατέβω για ακόμη μια φορά στο αγαπημένο μου Καλογερολίμανο! Έπαθα ένα μικρό σοκ όταν αντίκρισα άσφαλτο και μεγάλη διαπλάτυνση στα πρώτα μέτρα της διαδρομής αλλά σύντομα επανήλθα στην πραγματικότητα!

Youtube Video

Και μεταξύ μας ευτυχώς γιατί η συγκεκριμένη χωμάτινη διαδρομή είναι από τις κορυφαίες της χερσονήσου αλλά και του είδους!

Για πολλά μέτρα πάντως δεν υπάρχει πουθενά σημείο ώστε να χωρέσουν δύο αυτοκίνητα! Με λίγα λόγια αν ανεβαίνει κάποιος καλά ξεμπερδέματα...

Στα αριστερά υπάρχει ένα ρέμα που ξεκινά από πολύ ψηλά. Έχει χαρακτηριστικά φαραγγιού σε ορισμένα σημεία.

Αυτή η παραλία βρίσκεται στα δεξιά του Καλογερολίμανου όπως κοιτάμε τη θάλασσα. Υπάρχει ένας μικρός οικισμός εκεί.

Το τέρμα του δρόμου όπου υπάρχει μπάρα. Είναι κλειστή γιατί ο δρόμος καταλήγει επίσης σε ιχθυοκαλλιέργειες. Και αυτή η τοποθεσία πάντως είναι εντυπωσιακή!

Το Καλογερολίμανο σε όλο του το μεγαλείο!

Το Πευκάλι είναι από τα σχετικά άγνωστα θέρετρα για γερές τσέπες! Το τι αυθαιρεσίες υπάρχουν τριγύρω είναι για γέλια και για κλάματα.

Από οποιαδήποτε εξόρμηση στη χερσόνησο της Ερμιονίδας γυρνάω πάντα γεμάτος! Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει αυτός ο τόπος και με εκπλήσσει συνέχεια εδώ και 15 χρόνια!

Εύχομαι καλές γιορτές σε όλους με υγεία πάνω από όλα και τα λέμε ξανά με το καλό την Πέμπτη ή την Παρασκευή για το χθεσινό ταξιδιωτικό μου.

@tgd said in Πυραμίδα Καμπίων-Πηλιοστάσι-Ακρωτήριο Τραχήλι 15-12-2024:

Εξαιρετικό χριστουγεννιάτικο δώρο! Μπορείς να μου στείλεις τις συντεταγμένες της "πυραμίδας";
Οι Γάλλοι το 1830 περιγράφουν τρία πυραμιδοειδή στην Αργολίδα, αλλά σήμερα διασώζονται δύο (Λιγουριό και Ελληνικό). Οπότε ένα τρίτο έχει ενδιαφέρον αν είναι όντως αυτό που λείπει!

Σε ευχαριστώ φίλε μου. Μπορεί να είναι και αυτή ποιός ξέρει... αν και στο διαδίκτυο αναφέρεται πως ανακαλύφθηκε το 1993 από έναν ντόπιο δάσκαλο. Δεν υπάρχουν γενικά πολλές και έγκυρες πληροφορίες.

Δυστυχώς η πυραμίδα στο Λυγουριό έχει διαλυθεί εντελώς καθώς χρησιμοποιήθηκαν τα μέρη της για οικοδομικό υλικό. Που να ήξεραν οι άνθρωποι τότε...

Η τοποθεσία στο χάρτη είναι η εξής https://maps.app.goo.gl/geu8zh6V3891oqof7