Από την πρώτη μέρα που πήρα το Qashqai δύο μήνες πριν, σκεφτόμουν πότε θα καταφέρω να κάνω μια εξόρμηση με έναν συγκεκριμένο φίλο με τον οποίο έχουμε οργώσει πολλά βουνά της Ελλάδας. Μια οι δουλειές, μια οι υποχρεώσεις, μια μερικές εξορμήσεις που έπρεπε να είμαι μόνος, πέρασε ο καιρός μέχρι να καταφέρουμε να εκδράμουμε μαζί. Αυτή τη φορά πάνω σε 4 ρόδες αλλά με το πλεονέκτημα του άπλετου χρόνου για κουβέντα. Τελευταία φορά που είχαμε κάνει βόλτα μαζί ήταν τέλη Γενάρη και για μένα ήταν η προτελευταία μου σε 2 τροχούς. Κανένας μας δε μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη των πραγμάτων ούτε στο πιο ακραίο σενάριο.

Με εκκίνηση νωρίς το πρωϊ και μέσω παλιάς εθνικής οδού φτάσαμε στη Δεσφίνα και κατεβήκαμε τον παλιό στενό δρόμο για αλλαγή.

Πρώτος μας στόχος ήταν ένα χωριό στις όχθες της λίμνης του Μόρνου το οποίο είχα επισκεφθεί άλλες 3 φορές στο παρελθόν. Αυτή τη φορά όμως θέλαμε να περιπλανηθούμε στην αρχαία πόλη που βρισκόταν στον λόφο του Αγίου Γεωργίου. Ένας σύντομος πολύ στενός χωματόδρομος μας οδήγησε ψηλότερα.

Youtube Video

Η λίμνη του Μόρνου αποτελεί ένα στολίδι για την περιοχή. Χωρίς αυτήν τα πάντα θα ήταν διαφορετικά.

Τα αρχαία τείχη της Καλλίπολης, της αρχαίας πόλης του Καλλίου δηλαδή, εκτείνονται σε όλο το ύψωμα σε διάφορα ύψη. Ο Θουκυδίδης αναφέρει τους Καλλιείς και την πόλη τους ως το ανατολικότερο μέρος της αιτωλικής φυλής των Οφιονέων. Δεν αποκλείεται το Κάλλιο να αποτέλεσε διοικητικό κέντρο όλων των Οφιονέων, σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Παυσανία

Παρότι σώζονται ίχνη κατοίκησης από τα Γεωμετρικά χρόνια, η Καλλίπολις κατοικήθηκε οργανωμένα από τον 4ο αιώνα π.Χ. Η στρατηγική θέση της Καλλίπολης οδήγησε και στην καταστροφή της από τους Γαλάτες το 279 π.Χ

Απέναντι διακρίνεται το Κάλλιο και χαμηλά λόγω χαμηλής στάθμης της λίμνης, έχουν εμφανιστεί μερικά βυθισμένα χτίσματα από το παλιό χωριό πριν την κατασκευή του φράγματος.

Αναρίθμητα τείχη

Τρομερή η θέα στη λίμνη από αυτό το σημείο.

Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στην κορυφή του λόφου.

Επιστροφή στο αυτοκίνητο

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η πηγή του Καλλίου την οποία προσεγγίσαμε από σύντομο μονοπάτι. Βρισκόμαστε στις νότιες απολήξεις της οροσειράς των Βαρδουσίων οπότε τεχνικά η πηγή είναι Βαρδουσιώτικη.

Μέσα από αυτή τη μικρή σπηλιά βγαίνει το νερό αλλά αυτήν την εποχή δεν είχε σχεδόν καθόλου. Έχω δει φωτογραφίες που δημιουργούνται μικρά καταρρακτάκια.

Πάνω από το Κάλλιο, ανεβήκαμε σε ένα ακόμα εκκλησάκι από τα αμέτρητα της περιοχής το οποίο βρίσκεται σε εξαιρετικό σημείο. Πραγματικά σε αυτή τη χώρα για δύο πράγματα είσαι σίγουρος ότι θα συναντήσεις, εκκλησίες και περίπτερα.

Και εκεί είχε εξαιρετική θέα στη λίμνη φυσικά.

Και ένα κοπάδι γελάδια τα οποία δεν έδειξαν να ενοχλούνται από την παρουσία μας.

Απέναντι η Γκιώνα.

Κατάβαση στο Κάλλιο από το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη.

Youtube Video

Κατευθυνόμενοι προς Λιδωρίκι είδαμε μια ταμπέλα που έλεγε Τριβίδιο. Ήταν ένας ανηφορικός χωματόδρομος που κατέληγε σε έναν οικισμό. Δεν ήταν στο πρόγραμμα να πάμε αλλά το είδαμε και μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Ο δρόμος ήταν βατός και ο οικισμός όχι κάτι το ιδιαίτερο. Σα διαδρομή άξιζε πάντως.

Προχωρήσαμε προς το χωριό Κονιάκος όπου εκεί μας περίμενε ο κύριος στόχος της εξόρμησης ο οποίος πριν καν τον δούμε στην πράξη γνωρίζαμε πως θα έχει αρκετές προκλήσεις. Πρόκειται για έναν δρόμο αρκετών χιλιομέτρων ο οποίος ξεκινά από τον Κονιάκο και καταλήγει στην τοποθεσία Λίπα, στα 1600μ υψόμετρο. Χρειαστήκαμε σχεδόν μια ώρα για να φτάσουμε στη Λίπα και υπήρχαν κάποια πολύ δύσκολα σημεία. Απολαύστε τη διαδρομή!

Youtube Video

Από τα πρώτα μέτρα φάνηκε πως δε θα έχουμε εύκολο έργο και εγώ προσωπικά από την προγούμενη μέρα που μελετούσα τη διαδρομή στη δορυφορική εικόνα, είχα σοβαρές επιφυλάξεις για το αν ο δρόμος θα κατέληγε στη Λίπα. Σε ορισμένα σημεία ο δρόμος έστρωνε κάπως.

Η διαδρομή ήταν εκπληκτική σε εικόνες.

Δύσκολες ανηφορικές φουρκέτες.

Πλησιάζοντας το υποαλπικό πεδίο με τον δρόμο να έχει χαλάσει πολύ και να δείχνει παρατημένος για δεκαετίες.

Σαθρά ανηφορικά με δύσκολη κλίση. Το Qashqai σκαρφάλωνε αργά και σχετικά εύκολα. Αυτό που έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση στον φίλο μου ήταν ότι δεν κοπανιόμασταν παρά τον διαλυμένο δρόμο. Αυτό ήταν κάτι το οποίο εντυπωσίασε και εμένα από την πρώτη στιγμή παρά τις 19αρες και το 45αρι προφίλ. Αναρωτιέμαι πόσο ακόμα θα βελτιωνόταν το πράγμα με μικρότερες ζάντες και 65αρι προφίλ.

Εδώ είχε πέσει ένας βράχος και είχε αφήσει οριακά μερικούς πόντους δεξιά και αριστερά για να περάσει αυτοκίνητο.

Έχοντας ξεκινήσει να κατεβαίνουμε προς τη Λίπα.

Συνεχώς ήμασταν σε φάση ''σε λίγο θα βρούμε απροσπέλαστο εμπόδιο, να έχουμε το νου μας για σημείο αναστροφής''

Και όμως παρά το ότι πλέον δε φαινόταν καν δρόμος και τα χόρτα έφταναν μέχρι την πινακίδα του Qashqai, προχωρούσαμε.

Απέναντι η Γκιώνα.

Έχοντας φτάσει στο τέρμα του δρόμου και στη Λίπα. Υπήρχαν κάποια απομεινάρια μιας στάνης κάτω από κάτι δέντρα.

Είχε έρθει η ώρα του φαγητού με υπέροχη θέα

Κατάβαση προς τον Κονιάκο ξανά. Πλέον τα πάντα είναι πιο εύκολα.

Ήταν μια δυνατή περιπέτεια αλλά δεν είχαμε ξεμπερδέψει ακόμα από τους στόχους μας.

Από τον Κονιάκο ο δρόμος συνεχίζει μέχρι που καταλήγει στη Μουσουνίτσα. Κάπου στη μέση της διαδρομής υπάρχει διασταύρωση αριστερά που οδηγεί στον Προφήτη Ηλία στα 1600m υψόμετρο. Αυτή τη διαστάυρωση την είχα κυκλώσει αρκετά χρόνια πριν όταν περάσαμε με τον φίλο για να καταλήξουμε στη Μουσουνίτσα. Από τότε έλεγα ότι πρέπει αυτή η διαδρομή να γίνει απαραιτήτως. Την είχα για βατή λόγω της εκκλησίας, συνήθως συντηρούνται αυτοί οι δρόμοι. Έκανα λάθος, είναι θέμα χρόνου να κλείσει τελείως με μια κακοκαιρία.

Youtube Video

Τελικά παρά τις δυσκολίες καταφέραμε να βγούμε στα υποαλπικά πεδία και στο τέρμα του δρόμου.

Από πάνω μας οι αιχμηροί όγκοι των Βαρδουσίων με ψηλότερη κορυφή τον Κόρακα στα 2.495m. Ήταν η 1η κορυφή που ανέβηκα το 2015, από τότε ανέβηκα σε παραπάνω από 200. Ήταν η αρχή ενός ορεινού ταξιδιού που μου χάρισε ανεπανάληπτες εικόνες και συνεχίζει φυσικά. Γιατί κάθε οπτική γωνία έχει κάτι καινούργιο να σου προσφέρει, από αυτήν την πλευρά δεν είχα έρθει ξανά.

Ο δρόμος κάποτε συνέχιζε λίγο ψηλότερα αλλά πλέον έχει μείνει μόνο το ίχνος του.

Η ορεινή μαγεία των Βαρδουσίων.

Συνεχίσαμε μέχρι την Άνω Μουσουνίτσα ή Αθανάσιος Διάκος.

Επιστρέφοντας προς Στρόμη, θυμήθηκα μια διαδρομή που όλο έλεγα να κάνω όμως συνεχώς ανέβαλλα. Υπάρχει ένας βατός χωματόδρομος ο οποίος βγαίνει στο Μαύρο Λιθάρι αλλά και στην Πυρά. Επέλεξα την Πυρά για να γλιτώσουμε τον κύκλο. Η διαδρομή ήταν βατή με φοβερή θέα.

Εκεί βγήκαμε στον ασφάλτινο δρόμο Καστριώτισσας- Παύλιανης. Απέναντι η Γκιώνα.

Είχε έρθει η ώρα της επιστροφής, δεν είχαμε σταματήσει να μιλάμε από το πρωϊ που ξεκινήσαμε. Είχαμε πάρα πολλά να πούμε για κάθε θέμα που μπορείτε να φανταστείτε. Δε βαρεθήκαμε καμία στιγμή φυσικά. Ο φίλος μου μετά το σοβαρό ατύχημα που είχα επηρεάστηκε κάπως και ξεκίνησε και αυτός να ψάχνει για αυτοκίνητο που να μπορεί να πατάει χώμα αλλά και να ταξιδεύει αξιοπρεπώς. Έχουν περάσει και τα χρόνια, εγώ ειμαι 40, αυτός 60. Αυτό που έπαθα εγώ για αυτόν θα μπορούσε να είναι μοιραίο. Κατέληξε σε ένα Suzuki SX4 του 2009 και σύντομα με το καλό θα διαβάσετε ένα ταξιδιωτικό που θα το περιλαμβάνει και αυτό.

Να είστε όλοι καλά μέχρι την επόμενη φορά!

@fanis75 said in Βαρδούσια- Λίπα- Προφήτης Ηλίας 2-6-2024:

Χαρά στο κουράγιο σου...απίστευτη εκδρομή και τοπία και ομορφιά!!
Και χαράς το κουράγιο σου που πάς το Κασκάι σε αυτούς τους δρόμους - ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!

Σε ευχαριστώ φίλε μου! Δες το σαν πρόκληση, ένα σκληροπυρηνικό τζηπ δε θα είχε κανένα ενδιαφέρον (πέραν του φυσιολατρικού φυσικά) να το ανεβάσω εκεί πάνω, θα ήταν σαν μια βόλτα στο πάρκο. Πάντως αναρτησιακά δουλεύει όπως πρέπει και δεν κουράζει ακόμη και σε αυτούς τους δρόμους. Μένει να δω από φθορές σε βάθος χρόνου τι θα έχει.

@civil357 said in Βαρδούσια- Λίπα- Προφήτης Ηλίας 2-6-2024:

Δε θα πάθει κάτι ιδιαίτερο , για αρχή έχε το νού σου στην ανάρτηση και στα περιφερειακά της καθώς και στα του συστήματος διεύθυνσης , πιθανότατα πρώτα θα την "ακούσουν" τίποτα ακρόμπαρα και παρόμοια άλλα (φθηνά) εξαρτήματα. Κοινώς όταν το σηκώνει ο μάστορας για αλλαγές λαδιών , να το κοιτά λίγο πιο προσεκτικά από κάτω, αν δεν αντιληφθείς από μόνο σου χαλαρότητες και γδούπους.

Μετά ίσως χρειαστείς πιο συχνά αλλαγές δίσκου, αν τον πατινάρεις στα δύσκολα.

Με τα χρόνια οι τριγμοί είναι σίγουροι και όχι μόνο από τα πλαστικά αλλά και από το "κορμί¨ του , αλλά τότε πια σιγά το πράγμα.

Πιές του το αίμα , να βλέπουμε ωραίες εικόνες και να πληροφορούμαστε διαδρομές....

Ελατιά , Φρακτό μήπως έχεις τίποτα συμβουλές ; Αν ναι , γράψε στο νήμα εκδρομών , γιατί το κοιτάω σοβαρά για Αγ. Πνεύματος....

Αυτό είναι το σκεπτικό μου, να το χαρώ όσο μπορώ και να το πάω όπου είναι εφικτό. Ότι και να ζητήσει θα τα έχει βγάλει τα λεφτά του που λέμε!

Ροδόπη έχω ανέβει κάποιες φορές για κορυφές αλλά έκανα διάφορες διαδρομές. Μπορείς να διαβάσεις μερικά ταξιδιωτικά μου και να πάρεις ιδέες (έχω και βίντεο των διαδρομών μέσα σε αυτά για να έχεις εικόνα). Βάλε στο πρόγραμμα και τον καταρράκτη του Λειβαδίτη τον οποίο δεν πρόλαβα να δω λόγω των συγκεκριμένων στόχων.

https://ncclub.gr/1950m-1828m-27-28-8-2022-t8167.html

https://ncclub.gr/1-510m-1-5-2022-t7952.html

https://ncclub.gr/1731m-12-9-2021-t7507.html

@civil357 said in Βαρδούσια- Λίπα- Προφήτης Ηλίας 2-6-2024:

@billy84 said in Βαρδούσια- Λίπα- Προφήτης Ηλίας 2-6-2024:

https://ncclub.gr/1950m-1828m-27-28-8-2022-t8167.html

https://ncclub.gr/1-510m-1-5-2022-t7952.html

https://ncclub.gr/1731m-12-9-2021-t7507.html

Ευχαριστώ , κατατοπιστικότατος....

Το μεγάλο ερώτημα είναι προσπελάσιμοι οι δασικοί εκεί, με δικίνητο σύγχρονο suv ή θα χρειαστεί τετρακίνητο παλαιολιθικής εποχής με ασύγκριτα καλύτερα ύψος και πιο κατάλληλα ελαστικά αλλά θα κοστίσει σχεδόν άλλα τόσα σε βενζίνες ( είναι και 1.000 χιλιόμετρα πήγαινέλα από Ήπειρο...);

Μέχρι το Φρακτό θεωρώ πως φτάνει οποιοδήποτε SUV με νορμάλ απόσταση από το έδαφος. Από εκεί και μετά τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Μετά το λάστιχο που έπαθα στον Τόμαρο, δε θα τολμούσα να πάω στη Ροδόπη με κανονικά λάστιχα γιατί αν σου τύχει κάτι εκεί είσαι απόλυτα απομονωμένος. Η οδική βοήθεια δε σε μαζεύει από εκεί αλλά και μέχρι το τελευταίο ασφάλτινο κομμάτι μετά τη λιμνη της Πλατανόβρυσης θα χρειαστούν πολλές ώρες για να έρθει. Ρεζέρβα απαραίτητη αλλά και πάλι δεν ξέρω κατά πόσο θα αντέξει αν μείνεις αρκετά χιλιόμετρα μέσα στους χωματόδρομους. Σήμα στο κινητό δεν πιάνει σε πάρα πολλά σημεία και για αρκετά χιλιόμετρα, απλώς ελπίζουμε να δουλεύει το 112.

Ελπίζω να μη σε τρομάζω με αυτά που γράφω αλλά είναι η ωμή πραγματικότητα στη Ροδόπη. Εγώ βρέθηκα εκεί με μηχανή κιόλας αλλά πρόκειται για πολύ απομονωμένα μέρη που σίγουρα δε θέλεις να σε πιάσει λάστιχο ή να έχεις κάποια βλάβη. Για μένα απαραίτητη η αξιοπιστία του οχήματος και η ανθεκτικότητα των ελαστικών για να είσαι σχεδόν σίγουρος πως θα αποφύγεις οποιαδήποτε ταλαιπωρία.

@civil357 said in Βαρδούσια- Λίπα- Προφήτης Ηλίας 2-6-2024:

@billy84 , όλα καλά, δε το γλυτώνω το έξτρα κόστος βενζίνης λοιπόν...

Στο θέμα εκδρομές δε με τρομάζει τίποτα, μακάρι να ήταν μόνο εκδρομές η ζωή μας, άλλωστε ποτέ δε ντραπηκα να κάνω αναστροφή , πάντα σώζει να μην υπερεκτιμας τις δυνατότητες σου...

Σωστός!