-
To brhka se ena allo forum kai sygkinh8hka apisteyta.... Ka8ws diabaza to keimeno htan san na ksanazoysa ekeinh thn stigmh toy 94 poy eblepa live me toys goneis moy kai kati filoys ton agwna.
There is a certain amount of danger in motoracing . Formula one is part of motoracing . so every time you go driving, testing or racing you are exposed to some risks. There are calculated risks and there are unexpected situations that can happened… and you can be gone, just in a fraction of a second, so you realize that you are nobody, and your life can have an end, sudden. This is part of your life, and you either face it in a professional, in a cool manner, or you just drop it, just leave it and donʼt do it anymore really. And I happen to like very much what I do to just drop it, I can t drop it, it s part of my life.1η Μαίου 1994
Γκραν πρι Σαν Μαρίνο, ΊμολαΊσως το πιο δύστρροπο γκραν πρι των τελευταίων χρόνων, ήταν εκείνο του 94 στην Ίμολα, καθώς στην προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση του ασφαλτοτάπητα σε κρίσιμα σημεία της πίστας, δημιουργήθηκαν μπαλώματα - καρούμπαλα πολύ επικίνδυνα για την σταθερότητα των μονοθεσίων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπιζόταν στην στροφή Tamburello, μια στροφή που τα μονοθέσια έμπαιναν με τέρμα το γκάζι και ταχύτητα κοντά στα 300 χιλιόμετρα
Το συγκεκριμένο τριήμερο 'φώναζε' από μακρυά ότι θα ήταν ιδιαίτερο, καθώς στα χρονομετρημένα δοκιμαστικά της Παρασκευής είχε τραυματιστεί σοβαρά ο Barichello, και το Σάββατο ο Ratzemberg είχε ένα τρομακτικό ατύχημα που έμελε να τον βάλει στην ιστορία ως ο πρώτος οδηγός που έχασε τη ζωή του μέσα στην πίστα μετά από δώδεκα χρόνια.
Μετά από αυτό το δυστύχημα, και ο ίδιος ο Αyrton ήταν διαφορετικός σε σχέση με αυτό που όλοι είχαν συνηθίσει...Συνήθως, όταν έμπαινε στο μονοθέσιο του ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος, το βλέμμα του μας έδινε τον ορισμό της απόλυτης αυτοσυγκέντρωσηςΌμως με την ανακοίνωση του θανάτου του ο Ratzemberg είχε μια νευρικότητα, σαν κάτι να τον ενοχλούσε... Δεν ήθελε να καθίσει καν στο μονοθέσιο του. Κινούταν νευρικά μέσα στα pit τις Williams. Όταν τελικά έκατσε μέσα στο άβολο για αυτόν μονοθέσιο του κοίταζες τον πιλότο με το κίτρινο κράνος και αναρωτιόσουν: ʽʼ Πού έχει πάει ο Ayrton; Ο πιλότος μέσα στο cockpit έδειχνε τόσο ανήσυχος και ενοχλημένος που δεν σου πέρναγε από το μυαλό πως είναι το ίδιο άτομο με το Βραζιλιάνο με το πιο αμείλικτο βλέμμα στην Formula 1. Το πιο περιίεργο απ' όλα ήταν που λίγα λεπτά πριν τον γύρο σχηματισμού είχε μια θερμότατη χειραψία με τον μισητό του τότε αντίπαλο Alain Prost... Κάτι δεν πήγαινε καλά
Και πώς να πάει καλά, αφού λίγους γύρους μετά την εκκίνηση του αγώνα, στην προσπάθεια να μπει στην Tamburello,η FW16 βγάζει σπίθες, δεν στρίβει και καταλήγει στον τοίχο με ταχύτητα περίπου 230 χ.α.ω. ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΣΑΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Και πως να μην σταματήσει... Μετά την τρομερή αυτή σύγκρουση του Senna όλοι τα έχασαν, όλοι θόλωσαν, κανείς δεν πιστευε ότι πλέον ο Ayrton είχε φύγει από κοντά μας. Ακόμα και σήμερα, νοσταλγώντας τις στιγμές που μας χάρισε, φτάνουμε στην Πρωτομαγιά του 94 και εκεί σταματάει ο νους... Δεν έπρεπε, δεν είναι δυνατόν να συνέβη, πως το άφησαν, γιατί Θεέ μου;;;... Στην βιοπαλαιστική Βραζιλία, που μόνο το ποδόσφαιρο και ο Ayrton έδιναν λίγες στιγμές χαράς στους ταλαιπωρημένους, φτωχούς αλλά φιλεύσπλαχνους βραζιλιάνους, η είδηση του θανάτου του ήρωά μας έπεσε σαν βόμβα. Κηρύχτηκε τριήμερο εθνικό πένθος στην Βραζιλία, για να μπορέσουν όλοι να πάνε να τον χαιρετίσουν για τελευταία φορά... Όπως του άξιζε...
Οι περισσότεροι πιλότοι της φόρμουλα ένα, όταν αναφέρονται στον Ayrton, κομπιάζουν, διστάζουν, δακρύζουν... Ο Mansell, o Prost, o Barichello, o Schumacher. Αφού όλοι τους τον θαύμαζαν... Γιατί όμως???
Η μοιραία στροφή της Tamburello πήρε το όνομα του Σένα.... Μακάρι να είχε ονομαστεί έτσι για τον τρόπο που έστριβε και όχι επειδή εκεί ξεκίνησε το ταξίδι του...
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
Active years 1984 - 1994
Team(s) Toleman, Lotus, McLaren, Williams
Races 162
Championships 3 (1988, 1990, 1991)
Wins 41
Podium finishes 80
Career points 610 (614)[1]
Pole positions 65
Fastest laps 19
First race 1984 Brazilian Grand Prix
First win 1985 Portuguese Grand Prix
Last win 1993 Australian Grand Prix
Last race 1994 San Marino Grand Prix
Ήσουν ο δάσκαλος όσων έτρεχαν ή απλά έβλεπαν formula 1, είχες μοναδικά χαρίσματα που ήθελες να μας διδάξεις, άλλωστε είχες πει πως «όλοι μας έχουμε κάποιο συγκεκριμένο σκοπό στη ζωή μας, όλοι μας κάποτε το νιώθουμε. Εγώ ξέρω πως ο Θεός με έχει στείλει για κάτι συγκεκριμένο στη Γη, όλοι μας το έχουμε νιώσει, απλά δεν μιλάμε για αυτό, λες και ντρεπόμαστε, εγώ όμως νιώθω περήφανος που το νιώθω και το μοιράζομαι μαζί σας»Στο Μονακό το 1990 δεν μας δίδαξες πόσο πιο γρήγορα από τους νόμους της φυσικής μπορεί να κινηθεί κάποιο μονοθέσιο αν στο κόκπιτ κάθεται κίτρινο κράνος, αλλά κυρίως είδες και μας έδειξες μια πτυχή άγνωστη στους κοινούς ανθρώπους. «In a given day, a given circumstance you think you have a limit , and you then go for this limit and touch this limit, and you think ok this is the limit. As soon you touch this limit, something happens and suddenly you can go a little bit further. With your mind power, your determination, your instinct and the experiences well, you can fly very high.» ʽΆγγιξες κάτι πάνω από το ανθρώπινο, όπως δήλωσε μετά και ο αρχιμηχανικός σου : «In the Monaco trial runs, he beat the record five or six times in a row. At one moment he braked because he suddenly realized that he was pushing the car far beyond his own abilities. He felt detached from his body and hovering above it all. »
Για εμάς πάνω από το ανθρώπινο ήταν και ο τρόπος που έστηνες το μονοθέσιο σου, όχι μόνο για το αποτέλεσμα του στησίματος που επέλεγες, αλλά κυρίως για την ακρίβεια των υπολογισμών σου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν όταν σε κάποιο αγωνιστικό τετραήμερο και ενώ έκατσες στο μονοθέσιο και μιλούσες με τους μηχανικούς σου έκλεισες τα μάτια και δεν επικοινωνούσες με τον κόσμο για περίπου 15 λεπτά. Ξαφνικά επανέρχεσαι και λες στον μηχανικό πως έτσι όπως έχουμε στήσει το μονοθέσιο δεν μπορεί να κάνει χρόνο καλύτερο από π.χ. 1:24:06 . Όλοι κοιτάζονταν περίεργα μέχρι που βγήκες στην πίστα και όσους γύρους και να έκανες το καλύτερο που πέτυχες ήταν ο χρόνος που είπες με ακρίβεια δεκάτου του δευτερολέπτου!!!
Το ότι είχες τερματίσει πρώτος σε αγώνα που είχε κολλήσει η Πέμπτη σχέση στο κιβώτιο σου, το ότι ενώ στην βροχή όλοι δίπλα σου έδειχναν να είναι σταματημένοι, το ότι με σπασμένη ανάρτηση είχες κερδίσει γκραν πρι και το ότι κανένας δεν σε παιρνούσε χωρίς να ιδρώσει απλά σε χαρακτηρίζουν ως τον πιο χαρισματικό πιλότο στην ιστορία της formula 1. Το ότι χάρισες ελπίδα, χαμόγελο και μεγάλες συγκινήσεις στο μοιροχτυπημένο λαό της βραζιλίας, και σε όλη τη Γη, το ότι είχες τόσες φιλανθρωπικές κινήσεις και το ότι ήσουν και είσαι το ίνδαλμα μας, απλά σε κάνουν τον πιο ξεχωριστό άνθρωπο που ζήσαμε στις καρδιές μας. Σε ευχαριστώ ayrton για αυτά που μου προσέφερες... Σε ευχαριστώ για τον τσαμπουκά που είχες, για τις κόντρες σου με τον Alain, για τον τρομερό σου γύρο το 90 στο Μονακό, για τις κατακτήσεις σου, για τον τρόπο που μας χαιρετούσες, για όλα... Καταλαβαίνω ότι δεν μπορούσες να κάτσεις λίγο ακόμα εδώ να σε χαρούμε, αλλά δεν πειράζει. Ο Θεός, που τόσο αγαπούσες σε ήθελε κοντά του δίπλα του, ίσως για να σε θαυμάζει από κοντά... Το είχες πει άλλωστε...
NADA PODE ME SAPARAR DO AMOR DE DEUS. ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Το γράφει και στο μνήμα σου...
Αν είμαι και εγώ τυχερός ίσως κάποια στιγμή Μου Κάνει την χάρη να πάρω ένα εισιτήριο να σε δω στην πίστα που τρέχεις σήμερα
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ
-
To brhka se ena allo forum kai sygkinh8hka apisteyta.... Ka8ws diabaza to keimeno htan san na ksanazoysa ekeinh thn stigmh toy 94 poy eblepa live me toys goneis moy kai kati filoys ton agwna.
There is a certain amount of danger in motoracing . Formula one is part of motoracing . so every time you go driving, testing or racing you are exposed to some risks. There are calculated risks and there are unexpected situations that can happened… and you can be gone, just in a fraction of a second, so you realize that you are nobody, and your life can have an end, sudden. This is part of your life, and you either face it in a professional, in a cool manner, or you just drop it, just leave it and donʼt do it anymore really. And I happen to like very much what I do to just drop it, I can t drop it, it s part of my life.1η Μαίου 1994
Γκραν πρι Σαν Μαρίνο, ΊμολαΊσως το πιο δύστρροπο γκραν πρι των τελευταίων χρόνων, ήταν εκείνο του 94 στην Ίμολα, καθώς στην προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση του ασφαλτοτάπητα σε κρίσιμα σημεία της πίστας, δημιουργήθηκαν μπαλώματα - καρούμπαλα πολύ επικίνδυνα για την σταθερότητα των μονοθεσίων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπιζόταν στην στροφή Tamburello, μια στροφή που τα μονοθέσια έμπαιναν με τέρμα το γκάζι και ταχύτητα κοντά στα 300 χιλιόμετρα
Το συγκεκριμένο τριήμερο 'φώναζε' από μακρυά ότι θα ήταν ιδιαίτερο, καθώς στα χρονομετρημένα δοκιμαστικά της Παρασκευής είχε τραυματιστεί σοβαρά ο Barichello, και το Σάββατο ο Ratzemberg είχε ένα τρομακτικό ατύχημα που έμελε να τον βάλει στην ιστορία ως ο πρώτος οδηγός που έχασε τη ζωή του μέσα στην πίστα μετά από δώδεκα χρόνια.
Μετά από αυτό το δυστύχημα, και ο ίδιος ο Αyrton ήταν διαφορετικός σε σχέση με αυτό που όλοι είχαν συνηθίσει...Συνήθως, όταν έμπαινε στο μονοθέσιο του ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος, το βλέμμα του μας έδινε τον ορισμό της απόλυτης αυτοσυγκέντρωσηςΌμως με την ανακοίνωση του θανάτου του ο Ratzemberg είχε μια νευρικότητα, σαν κάτι να τον ενοχλούσε... Δεν ήθελε να καθίσει καν στο μονοθέσιο του. Κινούταν νευρικά μέσα στα pit τις Williams. Όταν τελικά έκατσε μέσα στο άβολο για αυτόν μονοθέσιο του κοίταζες τον πιλότο με το κίτρινο κράνος και αναρωτιόσουν: ʽʼ Πού έχει πάει ο Ayrton; Ο πιλότος μέσα στο cockpit έδειχνε τόσο ανήσυχος και ενοχλημένος που δεν σου πέρναγε από το μυαλό πως είναι το ίδιο άτομο με το Βραζιλιάνο με το πιο αμείλικτο βλέμμα στην Formula 1. Το πιο περιίεργο απ' όλα ήταν που λίγα λεπτά πριν τον γύρο σχηματισμού είχε μια θερμότατη χειραψία με τον μισητό του τότε αντίπαλο Alain Prost... Κάτι δεν πήγαινε καλά
Και πώς να πάει καλά, αφού λίγους γύρους μετά την εκκίνηση του αγώνα, στην προσπάθεια να μπει στην Tamburello,η FW16 βγάζει σπίθες, δεν στρίβει και καταλήγει στον τοίχο με ταχύτητα περίπου 230 χ.α.ω. ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΣΑΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Και πως να μην σταματήσει... Μετά την τρομερή αυτή σύγκρουση του Senna όλοι τα έχασαν, όλοι θόλωσαν, κανείς δεν πιστευε ότι πλέον ο Ayrton είχε φύγει από κοντά μας. Ακόμα και σήμερα, νοσταλγώντας τις στιγμές που μας χάρισε, φτάνουμε στην Πρωτομαγιά του 94 και εκεί σταματάει ο νους... Δεν έπρεπε, δεν είναι δυνατόν να συνέβη, πως το άφησαν, γιατί Θεέ μου;;;... Στην βιοπαλαιστική Βραζιλία, που μόνο το ποδόσφαιρο και ο Ayrton έδιναν λίγες στιγμές χαράς στους ταλαιπωρημένους, φτωχούς αλλά φιλεύσπλαχνους βραζιλιάνους, η είδηση του θανάτου του ήρωά μας έπεσε σαν βόμβα. Κηρύχτηκε τριήμερο εθνικό πένθος στην Βραζιλία, για να μπορέσουν όλοι να πάνε να τον χαιρετίσουν για τελευταία φορά... Όπως του άξιζε...
Οι περισσότεροι πιλότοι της φόρμουλα ένα, όταν αναφέρονται στον Ayrton, κομπιάζουν, διστάζουν, δακρύζουν... Ο Mansell, o Prost, o Barichello, o Schumacher. Αφού όλοι τους τον θαύμαζαν... Γιατί όμως???
Η μοιραία στροφή της Tamburello πήρε το όνομα του Σένα.... Μακάρι να είχε ονομαστεί έτσι για τον τρόπο που έστριβε και όχι επειδή εκεί ξεκίνησε το ταξίδι του...
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
Active years 1984 - 1994
Team(s) Toleman, Lotus, McLaren, Williams
Races 162
Championships 3 (1988, 1990, 1991)
Wins 41
Podium finishes 80
Career points 610 (614)[1]
Pole positions 65
Fastest laps 19
First race 1984 Brazilian Grand Prix
First win 1985 Portuguese Grand Prix
Last win 1993 Australian Grand Prix
Last race 1994 San Marino Grand Prix
Ήσουν ο δάσκαλος όσων έτρεχαν ή απλά έβλεπαν formula 1, είχες μοναδικά χαρίσματα που ήθελες να μας διδάξεις, άλλωστε είχες πει πως «όλοι μας έχουμε κάποιο συγκεκριμένο σκοπό στη ζωή μας, όλοι μας κάποτε το νιώθουμε. Εγώ ξέρω πως ο Θεός με έχει στείλει για κάτι συγκεκριμένο στη Γη, όλοι μας το έχουμε νιώσει, απλά δεν μιλάμε για αυτό, λες και ντρεπόμαστε, εγώ όμως νιώθω περήφανος που το νιώθω και το μοιράζομαι μαζί σας»Στο Μονακό το 1990 δεν μας δίδαξες πόσο πιο γρήγορα από τους νόμους της φυσικής μπορεί να κινηθεί κάποιο μονοθέσιο αν στο κόκπιτ κάθεται κίτρινο κράνος, αλλά κυρίως είδες και μας έδειξες μια πτυχή άγνωστη στους κοινούς ανθρώπους. «In a given day, a given circumstance you think you have a limit , and you then go for this limit and touch this limit, and you think ok this is the limit. As soon you touch this limit, something happens and suddenly you can go a little bit further. With your mind power, your determination, your instinct and the experiences well, you can fly very high.» ʽΆγγιξες κάτι πάνω από το ανθρώπινο, όπως δήλωσε μετά και ο αρχιμηχανικός σου : «In the Monaco trial runs, he beat the record five or six times in a row. At one moment he braked because he suddenly realized that he was pushing the car far beyond his own abilities. He felt detached from his body and hovering above it all. »
Για εμάς πάνω από το ανθρώπινο ήταν και ο τρόπος που έστηνες το μονοθέσιο σου, όχι μόνο για το αποτέλεσμα του στησίματος που επέλεγες, αλλά κυρίως για την ακρίβεια των υπολογισμών σου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν όταν σε κάποιο αγωνιστικό τετραήμερο και ενώ έκατσες στο μονοθέσιο και μιλούσες με τους μηχανικούς σου έκλεισες τα μάτια και δεν επικοινωνούσες με τον κόσμο για περίπου 15 λεπτά. Ξαφνικά επανέρχεσαι και λες στον μηχανικό πως έτσι όπως έχουμε στήσει το μονοθέσιο δεν μπορεί να κάνει χρόνο καλύτερο από π.χ. 1:24:06 . Όλοι κοιτάζονταν περίεργα μέχρι που βγήκες στην πίστα και όσους γύρους και να έκανες το καλύτερο που πέτυχες ήταν ο χρόνος που είπες με ακρίβεια δεκάτου του δευτερολέπτου!!!
Το ότι είχες τερματίσει πρώτος σε αγώνα που είχε κολλήσει η Πέμπτη σχέση στο κιβώτιο σου, το ότι ενώ στην βροχή όλοι δίπλα σου έδειχναν να είναι σταματημένοι, το ότι με σπασμένη ανάρτηση είχες κερδίσει γκραν πρι και το ότι κανένας δεν σε παιρνούσε χωρίς να ιδρώσει απλά σε χαρακτηρίζουν ως τον πιο χαρισματικό πιλότο στην ιστορία της formula 1. Το ότι χάρισες ελπίδα, χαμόγελο και μεγάλες συγκινήσεις στο μοιροχτυπημένο λαό της βραζιλίας, και σε όλη τη Γη, το ότι είχες τόσες φιλανθρωπικές κινήσεις και το ότι ήσουν και είσαι το ίνδαλμα μας, απλά σε κάνουν τον πιο ξεχωριστό άνθρωπο που ζήσαμε στις καρδιές μας. Σε ευχαριστώ ayrton για αυτά που μου προσέφερες... Σε ευχαριστώ για τον τσαμπουκά που είχες, για τις κόντρες σου με τον Alain, για τον τρομερό σου γύρο το 90 στο Μονακό, για τις κατακτήσεις σου, για τον τρόπο που μας χαιρετούσες, για όλα... Καταλαβαίνω ότι δεν μπορούσες να κάτσεις λίγο ακόμα εδώ να σε χαρούμε, αλλά δεν πειράζει. Ο Θεός, που τόσο αγαπούσες σε ήθελε κοντά του δίπλα του, ίσως για να σε θαυμάζει από κοντά... Το είχες πει άλλωστε...
NADA PODE ME SAPARAR DO AMOR DE DEUS. ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Το γράφει και στο μνήμα σου...
Αν είμαι και εγώ τυχερός ίσως κάποια στιγμή Μου Κάνει την χάρη να πάρω ένα εισιτήριο να σε δω στην πίστα που τρέχεις σήμερα
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ
14 xronia xwris ton Ayrton